شهروند ـ فرح طاهری: یکشنبه ۲۶ اکتبر ۲۰۱۴، در گالری خانگی ناهید مرندی، جشن تولد “تابلو”هایش برپا بود. بازدیدکنندگان هر کدام با هدیه ای برای هجده سالگی “تابلو” می آمدند.
مرندی هنرمند نقاشی است که پس از سالها کار با رنگ و روغن و آبرنگ، از سال ۱۹۹۷، شیوه ی جدیدی برای خود ابداع کرد. او بر تن زنان تابلوهایش لباس های ابریشمی کرد. او پارچه های ابریشم را از نقاط مختلف ایران و دنیا گرد آورده و به تازگی نیز با هنرمند بافنده ای که پارچه های ابریشمی دست 
بافت دارد، کار خود را آغاز کرده است و تابلوهایی تماما کار دست تولید می کند.
نام آفریده ی نیمی نقاشی و نیمی مجسمه ی مرندی، “تابلو” Tableaus است. برخی زنان تابلوهای او، ما را به روستاهای ایران می برند، برخی به ژاپن، برخی به آفریقا، برخی در حال مراقبه و مدیتیشن، برخی تنها به نظاره ایستاده اند. در “تابلو”های مرندی، چهره ی زنان یا دیده نمی شوند یا بسیار دور و محواند، این است که تماشاگر وادار می شود در جستجوی معنا به عمق حرکت کند.
ناهید مرندی می گوید: “همه ی زنان در تابلوها یک وجه مشترک دارند ـ جستجو برای روشنگری. هر اثر، سمبلی از یک زن است که به خود و به نقش هایی که در زندگی بازی می کند ـ به عنوان مادر، دختر، خواهر، همسر، و دوست ـ باور دارد. من نقش زن و مشارکت او را در جامعه اش ارج می نهم.”
زن در آثار مرندی محور کار است و همراه با آن طبیعت، زمین و نور حضور پررنگی در آثارش دارند.
آثار ناهید مرندی، چشم نوازند و ویژگی منحصربه فرد کار او همه را به خود جلب می کند. در بین بازدیدکنندگان نمایشگاه، غیرایرانی ها حضوری چشمگیر داشتند و از بیان تحسین کارها خودداری نمی کردند.
به ناهید مرندی هجده سالگی “تابلو”هایش را تبریک می گوییم و آرزو می کنیم همچنان خلق کند زیبایی را و زندگی را!
