فرح طاهری
سازمان زنان ایرانی انتاریو، روز جمعه ۳۰ اپریل از رسانه های جامعه ی ایرانی دعوت کرده بود تا در نشستی با اعضای هیئت مدیره و همکارانش، این سازمان را بیشتر به جامعه ی ایرانی بشناسانند. متاسفانه چون بسیاری از این جلسات، تنها شهروند در این جلسه حضور یافت ولی عدم حضور بقیه، مانع از عدم برگزاری نشست نشد.
افخم مردوخی، رئیس هیئت مدیره سازمان زنانی ایرانی درخصوص هدف دعوت از رسانه ها گفت: ما درصدد ارتباط نزدیک با رسانه ها در مراحل مختلف هستیم و می خواهیم از طریق آنها صدای خود را به کامیونیتی ایرانی برسانیم.
مردوخی در پاسخ به پرسشی درخصوص بودجه ی سازمان زنان گفت: سازمان زنان بودجه ی خیلی محدودی دارد. بودجه اش تقریباً معلق شده بود، ولی از زمانی که هیئت مدیره جدید آمدند مرتب رو به اعتلا هست. البته این بودجه کفاف نمی کند ولی ما داریم اعتماد ارگان های دولتی را مجددا جلب می کنیم و اینکه ما توان اداره ی اینجا را داریم، حساب و کتاب داریم، سیستم داریم و آنها هم با ما راه می آیند. ضمن آنکه ما نمی خواهیم در حال حاضر آنقدر بزرگ شویم که نتوانیم از عهده ی اداره اش بربیاییم، چون بودجه گرفتن آسان ترین بخش است، ولی نحوه ی خرج کردن و تداوم آن مهم است. ما می خواهیم خدمات ویژه بدهیم و تماسمان با مردم تنگاتنگ باشد، بنابر این در رقابت نیستیم که بخواهیم بودجه بیشتر بگیریم. اولا می خواهیم هیئت مدیره استحکام مدیریت خودشان را روز به روز بیشتر کنند و اینکه بتوانیم کارمندان با کفایت بیشتری داشته باشیم و آموزش های لازم به آنها بدهیم. به داوطلبانمان آموزش های بیشتری بدهیم و می خواهیم ساختار سازمان زنان انتاریو یک ساختار سازمان مدرن و امروزی خدماتی باشد.
مردوخی افزود: سازمان زنان پنج روز در هفته از ۱۰ صبح تا ۲ بعدازظهر باز است. پیام های تلفنی را مرتب چک می کنیم. به طور میانگین در ماه ۴۰ تا ۵۰ مراجعه کننده داریم. چهار برنامه ی منسجم در طول هفته داریم. به اضافه انواع کارگاه های آموزشی، انواع خدمات پل زدن با سازمان های دیگر.
از راست: فریال خبیری، ملکناز صدوقی، ماندانا عطارزاده، حلیمه حمیدی، معصومه تاتاری، اکرم بسیجی، افخم مردوخی، نیلوفر رضایی، بهناز آفاقی
بیشتر برای چه منظوری زنان به شما مراجعه می کنند؟
ـ در واقع فقط زن ها مراجعان ما نیستند، از جمله اخیرا یک جوان ۱۶ ساله به من مراجعه کرده و کارهای خدماتی متعدد می خواهد. کلا در زمینه های مختلف از جمله مسئله اعتیاد، افسردگی، خشونت، فقر، ایزوله بودن سالمندان، و به عناوین مختلف به ما مراجعه می کنند؛ از پرسش در مورد خبردارشدن از کلاس های کامپیوتر در منطقه تا افرادی که می خواهند از همسرشان جدا شوند، یا افرادی که با بچه هایشان مشکل دارند، یا مستأجرانی که با بدرفتاری صاحبخانه روبرو شده اند.
در تمام این زمینه ها می توانید خدمات ارائه دهید؟
ـ ما یعنی گروهی که الان سر کار هستیم، هم خودمان یک سری تخصص داریم که آنها را در اختیار سازمان گذاشته ایم، و هم شبکه ی آشنایی وسیعی در جامعه داریم که افراد را به آنها ارجاع می دهیم و خودمان هم پیگیری می کنیم و متعهد هستیم. مثلا ما همکاری نزدیکی داریم با سازمان South Asian Family Support Services(SAFSS) که در واقع یکی از کارمندان ایرانی آنجا هفته ای یک روز در اینجا خدمات ارائه می کند و همکاری منسجمی با آنها داریم. همینطور با سازمان های خدماتی دیگر برنامه های مشترک داریم. سال پیش با سازمان هایی که در رابطه با اعتیاد کار می کنند برای جوانان قرار یک سری همکاری را گذاشتیم.
همکاری اعضای هیئت مدیره با هم چگونه است؟
معصومه تاتاری: تحت نظارت خانم مردوخی، تیم ورک ما بسیار عالی ست. همه فعالیت می کنیم و همه دنبال کارها هستیم. هر کس هر تخصصی دارد از آن استفاده می کند یا رابطه ای را که با دیگران دارد به عنوان پلی به کار می گیرد. و منظور و هدفمان راه بردن سازمان است و کار گروهی ما اعجاب انگیز است.
از ایرانیان چه انتظاری دارید؟
افخم مردوخی: ما از خودمان انتظار داریم، انتظار خدمت داریم، انتظار صداقت داریم، انتظار نقد شدن داریم، انتظار حمایت داریم و در واقع این انتظارات از خود ماست.
مردوخی درخصوص نحوه ی انعکاس نظرات و نقدها افزود: کسانی که انتقاد دارند، با تلفن یا ایمیل می توانند تماس بگیرند. در جلسات و برنامه های مختلف فرم هایی داریم که از مردم نظراتشان را جویا می شویم. به هر حال ما همانقدر که علاقه داریم شفاف باشیم، علاقه داریم که جامعه هم با ما شفاف باشد. ما کاستی های زیادی داریم ولی نهایتا در صداقتمان و در تعهدمان خودمان شکی نداریم و واقعا از چهارچوب سازمان استفاده کردیم ولی این سازمان، سازمانی ست که دستور کار جدیدی دارد و در واقع در راه جدیدی افتاده. با وجودی که ما حرمت می گذاریم به زحمات کسانی که اینجا فعالیت کردند و بنیاد گذاردند، ولی سازمان زنان ایرانی انتاریو امروز سازمانی هست که مسیر جدیدی را برای خودش انتخاب کرده.
آیا تعداد اعضای سازمان افزایش یافته؟
ملکناز صدوقی: بله. سیصد درصد افزایش یافته، یعنی قبلا ۱۰۰ عضو داشتیم، الان ۳۵۰ عضو داریم.
مناسبت برگزاری جشن فردا شب، جمعه ۷ می ۲۰۱۰، چیست؟
افخم مردوخی: ما این جشن را از چند جهت برگزار می کنیم. یکی اینکه سازمان هایی که از دولت بودجه دارند باید نشان دهند که در جامعه ی خودشان و افرادی که از خدمات آنها استفاده می کنند، پایگاه وسیع دارند و یکی از راه های اثبات آن این است که آنها هم از سازمان حمایت مالی کنند. بخش دیگر این جشن، پلی ست که ما با سازمان های دیگر می زنیم. ما سعی کردیم که این کار را با استمرار انجام دهیم و سازمان های خدماتی مشابه بیشتر با ما آشنا شوند. و می خواهیم در واقع وجود سازمان زنان ایرانی را در یک جامعه ی چند ملیتی جشن بگیریم.
آشنایی با اعضای هیئت مدیره و همکاران سازمان زنان
افخم مردوخی نیازی به معرفی ندارد. هرکس حتی اگر مدت کوتاهی از آمدنش به تورنتو گذشته باشد، با او به طریقی آشنا شده، حداقل او را در کمیته ی برگزاری مراسم چهارشنبه سوری بر صحنه ی میدان مل لستمن دیده است که پرتوان در کنار سایر همکارانش، این مراسم را برای چندمین سال به خوبی راهبری می کند.
افخم مردوخی، سی سال اخیر زندگی حرفه ای خود را در اختیار بهبود سیاست ها و گسترش خدمات سازمانهای متعدد دولتی و خدماتی به گروههای در حاشیه و جوامع اقلیت ها گذارده است.
وی بیش از ۱۵ سال با اداره آموزش تورنتو در سمت های تدریس، تاسیس مرکز خدمات خانواده، مشاور جوانان و خانواده ها، تدوین و نگارش کتابهای فارسی، مدیریت و تدریس برنامه فارسی، عضو کمیته برنامه ریزی آموزشی بر مبنای مساوات و عدالت، برگزاری کنفرانس های آموزشی متعدد جهت درگیر نمودن و اطلاع رسانی و تشویق به همکاری جوامع اقلیت ها و خانواده ها و جوانان مهاجر همکاری کرده و مشاورDiversity سازمان Mood Disorders Association بوده است. او همچنین مشاور وزیر اسبق آموزش و پرورش انتاریو خانم کاتلین وین بوده و در برخی برنامه ها به دکتر رضا مریدی نماینده ایرانی تبار مجلس انتاریو یاری رسانده است. او اکنون در مرکز سلامت روانی تورن کلیف به نیازمندان یاری می رساند.
افخم مردوخی ۴ سال پس از انقلاب برای دومین بار به کانادا مهاجرت کرد و همراه همسر و دو فرزندش ساکن تورنتو است. او در رشته های علوم سیاسی، مشاورت جوانان و خانواده ها، و Equity &Anti Racism in Education در دانشگاه های تورنتو تحصیل کرده است.
تمرکز و باور مردوخی همیشه در جهت هرچه فعال تر نمودن شهروندان در چرخش امور زندگی خود و در اختیار گرفتن ابزار قدرت از طریق آگاهی به حقوق شخصی و مدنی آنها بوده است. او به خدمت داوطلبانه اعتقاد دارد و خود در مراکز و نهادهای مختلف همچونYouth Shelter و United Way کار داوطلبانه کرده است. او در سال ۲۰۰۶ جایزه”Diversity” شورای مطبوعات و رسانه های قومی کانادا را از فرماندار انتاریو دریافت کرد.
افخم مردوخی از آگوست ۲۰۰۷ به جمع هیئت مدیره سازمان زنان پیوست و به عنوان نایب رئیس این سازمان همکاری داشت تا اینکه در رای گیری مجمع عمومی سازمان که ۱۸ جولای ۲۰۰۹ برگزار شد، در رأس ترکیب جدید هیئت مدیره قرار گرفت. سایر اعضای انتخاب شده ملکناز صدوقی، حلیمه حمیدی، اکرم بسیجی، ماندانا عطارزاده، نیلوفر رضایی، شهرزاد نعمتی، سوگند تدین و معصومه تاتاری بودند.
ماندانا عطارزاده تحصیلات خود را در رشته پزشکی در ایران به انجام رسانده ولی به دلیل علاقه اش به برنامه ریزی در حوزه ی سلامت عمومی، طبابت را رها کرده و در این رشته به تحصیل خود تا مقطع فوق لیسانس ادامه داده است. او می گوید: به دلیل علاقه ام به این رشته در همین زمینه در اینجا کار کردم و می خواهم در مقطع فوق لیسانس در رشته ی ارتقاء سلامتی در اینجا تحصیل کنم. و یکی از هدف هایی را هم که در سازمان زنان دنبال می کنیم، بهبود کیفیت زندگی و سلامت روان خانواده های ایرانی ست. در این خصوص ما در حال پی ریزی برنامه ی جدیدی برای چند سال آینده هستیم.
ماندانا عطارزاده عضو هیئت مدیره و نایب رئیس سازمان زنان است. او می گوید: ما به عنوان اعضای هیئت مدیره در همه کارها با هم همراهیم و مشورت می کنیم، ولی من قبل از اینکه به صورت رسمی کار خودم را با این سازمان شروع کنم، چون با سازمان هایی مثل مرکز اعتیاد و سلامت روانی (Centre for Addiction and Mental Health-CAMH) همکاری داشتم، در زمینه ی سلامت روان با اطلاع رسانی به جامعه از قبل با سازمان زنان همکاری داشتم.
او تیم همکاران خود را بسیار خوب توصیف کرد که کار با آنها برایش بسیار آموزنده بوده.
ملکناز صدوقی در کانادا کار کرده و بازنشسته شده است. او در راه اندازی اولین مدرسه فارسی تورنتو با آقای بهرام پارسی همکاری داشته و حال به صورت داوطلب با سازمان زنان ایرانی انتاریو همکاری می کند. او در معرفی خود گفت: من خزانه دار سازمان هستم. کارم بیشتر با کامپیوتر است. دوست دارم اینجا را سازماندهی کنم. پایگاه اطلاعاتی را رو به راه کرده ام و هر موقع هم که لازم باشد کار دفتری می کنم و در برنامه های مختلف همکاری دارم، همانطور که می دانید در کار دکوراسیون و تزئینات هم فعالیت دارم. (سفره های زیبای نوروز و یلدای سازمان زنان بیشتر کار خانم صدوقی است. ایشان همچنین در برپایی سفره ی نوروزی جشن شهروند نیز زحمات زیادی کشیدند.) ملکناز صدوقی در جولای ۲۰۰۹ برای دومین دور در هیئت مدیره سازمان زنان انتخاب شد.
معصومه تاتاری: من در هیئت مدیره با سازمان همکاری دارم. در اداره SAFSS در بخش استقرار تازه واردان کار می کنم. هفته ای یک روز هم به اینجا می آیم برای کارهای مربوط به settlement مراجعان به سازمان و کارمان دادن اطلاعات و راهنمایی افراد به منابع مربوطه. در رابطه با اینکه گفتید چه کسانی بیشتر به سازمان زنان مراجعه می کنند، اطلاعاتی که ما می دهیم بیشتر در رابطه با استقرار در محیط جدید، مسکن، بهداشت، مسائل مربوط به مهاجران، مسائل حقوقی و … است. تمام کسانی که تازه وارد هستند (تا زمانی که شهروند کانادا نشده اند) از نظر تأمین کنندگان بودجه، ما مجاز به کمک به آنها هستیم. و البته این باعث نمی شود که ما فقط به آنها جواب بدهیم، کسان دیگری هم که رجوع می کنند حتما به آنها اطلاعات می دهیم. ضمن اینکه ارباب رجوع های سازمان فقط مختص به ایرانیان نیست و ما مراجعان افغان بسیاری داریم.
حلیمه حمیدی، ۱۷ سال معلم علوم و ریاضی بوده و ۱۷ سال هم در دانشگاه رایرسون، بخش اداری کار کرده است. حلیمه پس از اتمام کارش در رایرسون، به گفته ی خودش، هفت روز هفته به طور شبانه روز به کار داوطلبانه مشغول است. او در معرفی خود گفت: عضو هیئت مدیره هستم و با سه، چهار سازمان دیگر هم همکاری داوطلبانه دارم از جمله کمک به ترک اعتیاد، کمک به استقرار تازه واردان، گروه ایرانی حمایت از بیماران سرطانی، رفع مشکلات خانوادگی و از سال گذشته در هیئت مدیره سازمان زنان هم به صورت داوطلبانه خدمت می کنم.
حمیدی در رابطه با خدماتی که سازمان ارائه می دهد، گفت: به طور کلی هر کسی هر جور کمکی که بخواهد ما سعی می کنیم که آن کار را انجام دهیم و مشکل را حل کنیم.
نیلوفر رضایی برون جوان ترین عضو هیئت مدیره سازمان زنان است. او که ۲۶ ساله است و با حضورش انرژی جوانی را به هیئت مدیره آورده، در معرفی خود گفت: من منشی هیئت مدیره هستم. سه سال پیش از دانشگاه یورک فارغ التحصیل شدم الان هم تمام وقت در دفتر دکتر مریدی (نماینده ایرانی تبار پارلمان انتاریو) به عنوان دستیار حقوقی کار می کنم.
نیلوفر از نحوه ی آشنایی خود با سازمان زنان گفت: از طریق خانم مردوخی با سازمان زنان آشنا شدم. ایشان مرا تشویق کردند که به مجمع عمومی بیایم و اگر مایل بودم، کاندیدای هیئت مدیره شوم که من هم پس از بررسی، کاندیدا و انتخاب شدم.
اکرم بسیجی دومین دوره است که با هیئت مدیره سازمان زنان همکاری دارد. او در معرفی خود گفت: قبلا در ایران به مدت ۲۲ سال دبیر بودم و هفت سال هم در مدارس ایرانی تورنتو تدریس می کردم. حالا که بازنشسته شده ام، بیشتر ساعاتم را وقف سازمان زنان می کنم. من با برنامه ای که سازمان زنان ترتیب داده و مربوط به شهروندان ارشد است، کار می کنم. از اول اپریل روزهای جمعه از ساعت ۱۰ صبح تا ۳ بعدازظهر در پارک ارل بلز جمع می شویم. بیشتر به کارهای تفریحی و ورزش و پیاده روی می پردازیم و گاهی هم ورک شاپ برگزار می کنیم.
فریال خبیری، کارمند نیمه وقت سازمان زنان ایرانی انتاریو است. او از زمان ورود به کانادا، یعنی از ده سال پیش کار خود را به صورت داوطلبانه با سازمان زنان آغاز کرد و به نوعی از قدیمی های جمع تقریبا جدید اداره کنندگان سازمان است. او می گوید: وقتی وارد کانادا شدم، کارمند استقراری که من به او مراجعه کرده بودم گفت به نزدیک ترین مرکز خدمات کامیونیتی مراجعه کن و داوطلبانه کار کن. من سازمان زنان را نمی شناختم، وقتی آمدم به اوریول کامیونیتی سنتر، با خانم سرلتی آشنا شدم و ایشان به من پیشنهاد کار داوطلبانه داد. پس از آن دو دوره به عنوان عضو هیئت مدیره شانس کار در کنار بقیه خانم های باتجربه را داشتم و بعد به عنوان کارمند با سازمان همکاری کردم. دو روز در هفته از ساعت ۱۰ در اینجا حضور دارم و کارهای اداری سازمان را انجام می دهم.
فریال می گوید: با توجه به اینکه لیسانس مددکاری از ایران دارم، می توانم از تجاربم در اینجا بهره بگیرم و مراجعان را به مراکز و منابع خدماتی مربوطه راهنمایی کنم.
فریال که از قدیمی های سازمان زنان محسوب می شود، در پاسخ به تغییراتی که طی این مدت مشاهده کرده، گفت: اهداف سازمان همان است که بود ولی تغییری که در چند سال اخیر شده، منظم تر بودن کارهای اداری و مدرن شدن سیستم کاری ست و از حالت خانوادگی و سنتی قبل، که آن هم با صمیمیت انجام می شد، بیرون آمده و مدرن و کامپیوتری شده است.
بهناز آفاقی از اعضا و داوطلبان سازمان زنان است. خانم مردوخی از او به عنوان عضو موثری در سازمان یاد می کند. بهناز که بهداشتکار دهان و دندان است، می گوید: افتخار این را دارم که چند ساعتی از وقتم را در هفته به سازمان زنان اختصاص بدهم و هر کاری که از دستم برآید انجام دهم.
او در مورد اینکه چرا علاقمند به همکاری با سازمان زنان شده، گفت: چون به مبارزات زنان اعتقاد داشتم به همین دلیل به جمع داوطلبان سازمان پیوستم و کمتر از یک سال است که با آنها همکاری می کنم.
***
در پایان نشست خانم تاتاری از سوی اعضای هیئت مدیره از خانم هما سرلتی، بنیانگذار سازمان تشکر کرد و همچنین از تمام اعضای هیئت مدیره ی اسبق سازمان سپاسگزاری کرد و گفت، آنها جاده را برای ما هموار کردند تا ما امروز اینجا باشیم و در خدمت جامعه ی ایرانی.
او از ایرانیان دعوت کرد که به سازمان زنان بپیوندند، عضو سازمان شوند و در جلسات شرکت کنند و آنان را یاری دهند.
اعضای هیئت مدیره سازمان زنان همچنین از حمایت های نشریه شهروند و انجام رسالت اطلاع رسانی به جامعه ی ایرانی سپاسگزاری کردند.
دیگر اعضای غایب هیئت مدیره در این نشست، شهرزاد نعمتی و سوگند تدین بودند که هر دو از مددکاران اجتماعی هستند و در ترکیب جدید هیئت مدیره سازمان برای اولین بار با این سازمان همکاری می کنند و تخصص و ارتباطات خود را در حوزه ی مددکاری اجتماعی در اختیار سازمان زنان قرار می دهند. آناهیتا رحمانی نیز دیگر کارمند این سازمان است و همچنین داوطلبان بسیاری هم صمیمانه و از جان و دل و بی دریغ در برگزاری برنامه های مختلف با سازمان زنان همکاری می کنند.
در پایان گزارش باید از خدمات خانم هما سرلتی بنیانگزار سازمان زنانی ایرانی انتاریو که مارچ ۲۰۱۰، بیست و یکمین سالگرد تاسیس آن بود، و همکاران ایشان در هیئت مدیره های قبلی همچون خانم ها رازانی، عترت، پوروکیل، قاسمی، نوربخش، آریا و … قدردانی کرد. بی شک همت پایه گذاران اولیه در جا انداختن یک سازمان نوپا در جامعه ی چندملیتی کانادا، امروزه وجود چنین سازمان شکوفایی را برای جامعه ی ایرانی تورنتو امکان پذیر ساخته است.
