تارنگار حقوق بشر در ایران: سعید طوسی در رسانههای ایران قاری بینالمللی قرآن، کارشناس شورایعالی قرآن، آموزگار کلاسهای قرآن با تمرکز بر آموزش نوجوانان، و … معرفی شده. اما خصائل اخلاقی او به همین جا ختم نمیشود.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از صدای آمریکا، محمد گندمنژاد طوسی، معروف به حاج سعید طوسی، ۴۶ ساله، متولد تهران، خودش را این طور معرفی می کند.”از یک سالگی به همراه خانواده به مشهد مهاجرت کردیم و از ۵ سالگی به روخوانی و روانخوانی قرآن به مدت یک سال پرداختم و پس از آن در جلسات قرآن به همراه پدر به صورت مستمر شرکت کردم.”
این قاری برتر جمهوری اسلامی ایران در مورد مقامهای کسب کرده در قرائت قرآن میگوید:
“در سال ۱۳۷۲ در مسابقات بینالمللی کشور سوریه رتبه اول و سال ۱۳۷۷ در مسابقات بینالمللی مالزی بین ۳۶ کشور رتبه اول را به دست آوردم.”
او می افزاید: “برای انتشار فرهنگ قرآنی و اجرای قرائت قرآن به بیش از ۲۰ کشور جهان اعزام شدم.”
سعید طوسی، هم اکنون به عنوان کارشناس مسئول نوجوانان جامعه قرآنی کشور در شورایعالی قرآن، زیر نظر بیت رهبری، و نیز در صدا و سیمای جمهوری اسلامی مشغول خدمت است.
وی در مورد خانوادهاش میگوید:”ازدواج کرده و سه فرزند دارم که فرزندانم نیز علاقهمند به قرائت قرآن هستند و سعی بر این است در منزل محیطی آرام با الهام از نور قرآن و قرائت آیات آن ایجاد کنم.”
سعید طوسی به عنوان قاری برتر کشور، هر سال از اول ماه رمضان در بیت رهبری قرآنخوانِ خامنهای است. در روز افتتاحیه مجلس دهم هم طوسی را دعوت کردند تا قرآن بخواند تا لابد به خانه ملت برکت بدهد!
در مراسم افتتاحیه مجلس، مسئولان اصلی کشور حضور دارند ـ از محمدی گلپایگانی، رئیس دفتر خامنهای و ناطق نوری رئیس بازرسی دفتر رهبر گرفته تا جنتی دبیر شورای نگهبان، سید حسن خمینی، رفسنجانی، روحانی، زنگنه و ظریف و امثالهم.
سعید طوسی را رسانههای ایران به عنوان قاری بینالمللی قرآن، کارشناس شورایعالی قرآن ـ مجموعهای که زیر نظر رهبر کار میکند ـ آموزگار کلاسهای متعدد قرآن با تمرکز بر آموزش نوجوانان، و … معرفی میکنند. اما آنچه که شاگردانش از او دیدهاند بسیار متفاوت است.
حاج سعید طوسی سالها در حال تعرض جنسی و تجاوز به بچههای قرآنی و قاریان نخبه مملکت بود؛ تا این که برایش پروندهای در قوه قضائیه تشکیل شد، ولی به دستور بیت رهبر پرونده مسکوت ماند و قرار است تبرئه شود.
شاکیان خواستهاند فردی که در بیت رهبر معظم و از نزدیکان رهبر است، نامش محفوظ بماند. آن فرد نام محفوظ، از قاری مرتکبِ لواط توبه نامه میگیرد و به شکات نشان میدهد. واکنش شورایعالی قرآنی به مسأله تنها در این حد است! و البته طوسی بعد از توبه نامه باز هم به کار خود ادامه میدهد. این بچه ۱۳ ساله و دیگرانی که مورد تجاوز واقع شده ولی نمیتوانند شکایت کنند، وقتی میبینند که نمیتوانند مسأله را از طریق شورایعالی قرآن و دفتر رهبر پیش ببرند، قضیه را با والدین خود درمیان میگذارند.
شاگرد/شاکی طوسی میگوید وقتی پدرش متوجه قضیه شد، همراه با والدین شاگردان دیگر کلاس قرآن که مورد تجاوز این فرد قرار گرفته بودند، جمع شدند تا از وی رسما شکایت کنند.
۹ سی دی از مکالمات با طوسی را، که وی در آن به ارتباطات ناسالم با نوجوانان قرآنی اشاره کرده بود، تحویل قوه قضائیه دادند. بچههایی که مورد تعرض جنسی طوسی قرار گرفته بودند، به بهانههای مختلف با او صحبت کردند، و صحبتها را روی سی دیها ضبط کردند. او نمیدانست که گفتههایش ضبط میشود، و به عنوان سند، تحویل قوه قضائیه میشود. این موضوع در دادنامه هم آمده است.
بچهها اسناد دیگری هم ـ از جمله دو توبه نامه به دستخط خود آقای طوسی، پیامکهای وی به نوجوانان، و اظهارات شکات ـ جمع میکنند و در اختیار قوه قضائیه قرار میدهند، البته جمعآوری اسناد و شواهد در واقع وظیفه خود قوه قضائیه است.
عده افرادی که مورد تجاوز او قرار گرفته بودند، خیلی زیاد بود، اما بعضی از ترس آبروی خود و خانواده حاضر به شکایت نبودند، و گفتند که در دادگاه به عنوان شاهد حضور خواهند یافت.
این شاگرد/شاکی طوسی می گوید: “در ابتدا مردد بودیم و نمی دانستیم از کجا شکایت را شروع کنیم. رفتیم پیش آقای کاظم صدیقی ـ امام جمعه موقت تهران و ریاست اسبق دادسرای عالی انتظامی قضات ـ و قضیه را برای ایشان شرح دادیم. خیلی متأثر شد و گفت باید شکایت کنید و این کار سه حسن دارد ـ یکی این که بیت آقا تطهیر میشود از لوث وجود چنین افرادی، هم این شخص گوشمالی میشود، و هم عصمت این بچهها ثابت میشود. وی همچنین گفت آقا نسبت به این مسائل خیلی حساس هستند و اگر از این موضوع مطلع شوند، به شدت با این فرد برخورد میکنند.”
“آقای کاظم صدیقی در نهایت ما را ارجاع داد به شعبه پانزدهم بازپرسی دادسرای کارکنان دولت. پرونده رفت زیر دست بازپرس رضا کیان منش؛ پنج ماه روی پرونده کار کردند. و بعد از پنج ماه قرار مجرمیت صادر کردند.”
بعد از جمع شدن شواهد و اسناد کافی برای دادسرا، قرار دادگاه و محاکمه گذاشته شد. در تاریخ ۱۶ مهر ۹۱، قرار مجرمیت به امضای کیان منش، بازپرس شعبه ۱۵ دادسرای کارکنان دولت، صادر شد. مهر ۹۱، بعد از صدور قرار مجرمیت، پرونده به طبقه بالا، یعنی معاون دادستان ارجاع شد.
آقای قطبی دادیار دادسرای عمومی و انقلاب تهران، نامهای نوشت به ریاست دادگاههای عمومی و جزایی استان تهران، و مطابق ماده ۶۳۹ قانون مجازات اسلامی برای سعید طوسی تقاضای کیفر کرد. تا اینجا کار در حال انجام بود، ولی اینجاست که جلوی پیشرفت روند آن را میگیرند. نماینده رهبر معظم، تشر زد که جلوی پرونده را بگیرید. پرونده از دادستان به رئیس قوه قضائیه، سپس به مشاور ریاست قوه قضائیه، ارجاع میشود؛ بعد به دادستانی و شعبه بازپرسی دادسرا برمیگردد ـ همراه با نامه دادستان جعفری دولت آبادی امر پیشوا را اجرا میکند.
کیانمنش هم که قبلا قرار مجرمیت زده بود، در اجرای امر رئیس، قرار منع تعقیب صادر میکند. بعد برای ظاهرسازی، یک بار دیگر مهلت اعتراض به شکات میدهند ـ البته ۱۰ روز در حالی که معمولا مهلت اعتراض ۲۰ روز است. شکات ـ یعنی همین بچههای قربانی تجاوز، فوراً پیگیر قضیه میشوند.
پرونده در دادگاه کارکنان دولت، شعبه ۱۰۵۷ به ریاست قاضی حیدری بررسی شد. از میان جرایم طوسی، تنها به یکی که از همه کوچکتر بود یعنی “تشویق به فساد و فحشا و تحریک جنسی نوجوانان” رسیدگی کردند.
برای دو مورد اصلی دیگر قرار منع تعقیب صادر شد. دو مورد شکایتی که قرار منع تعقیب برایش زدند – یعنی ارتکاب اعمال منافی عفت و افعال حرام با نوجوانان و تفخیذ”- مجازاتش طبق قوانین جمهوری اسلامی اعدام است.
نهایتا حکم چهار سال زندان برای وی صادر کردند، اما آیا همان یک مورد مجازات هم در مورد این قاری معروفِ محبوبِ پیشوا اجرا شد؟
در یک نوار مکالمه تلفنی یکی از شاگردان به نام مظفری با سعید طوسی، که به دادگاه ارائه شد، نوجوان به او میگوید مرا به عنوان شاهد در دادگاه خواستهاند، و میپرسد چکار کنم؟ سعید طوسی میگوید این پرونده مختومه است، و “خود حضرت آقا میداند و کاملا در جریان است؛ ولی از بس سیستم قضایی ما مشکل دارد، برای همین است که دو سه سال است قضیه دارد پیچ میخورد. حضرت آقا به آقای لاریجانی فرمودند که پرونده را جمع کنید.” طوسی در همین نوار میگوید این دستور را مستقیماً از آقای خامنهای نشنیده، بلکه مجموعه شورای عالی قرآنی که زیر نظر دفتر آقاست، با واسطه ی یک نفر از آقا سئوال کرده، و او هم با یک واسطه به این آقا گفته که ما به آقای لاریجانی هم گفتیم که جمع کنند این داستان را…این پرونده تمام است به نفع ما، به برکت قرآن و اهل بیت … به من هم گفتهاند برخورد فیزیکی اصلاً نداشته باشید با شاکی؛ والّا آدم خیلی راحت میتواند سر طرف را زیر آب کند.”
ولی در آخر کار، پرونده مصادره میشود. آقای اسماعیلی، رئیس دادگستری استان تهران، پرونده را گذاشته در کشو میزش. گفتهاند این طوری مطمئنتر است که پرونده را به طور کامل پیش خودمان نگه داریم تا آنقدر از این اتاق به آن اتاق نرود! مسئول پرونده هم از آن به بعد با اظهار شرمندگی میگفت که این پرونده دیگر به جایی نمیرسد.
بچههای شاکی از قاری معروف قرآن، بعد از ناامیدی از پیگیری پرونده در دادگستری، شکایت خود را در نامهای به حسینعلی نیری فرستادند و در واقع به او پناه بردند. نیری ـ عضو هیأت منصوب خمینی در کشتار زندانیان سیاسی تابستان ۶۷ ـ اینک رئیس دادگاه انتظامی قضات کشور است. نیری در جواب بچههای شاکی از طوسی، روز ششم شهریور ۱۳۹۵ نامهای به محمد موحدی آزاد ـ دادستان انتظامی قضات ـ نوشت مبنی بر این که شکایت بچهها را پیگیری کند تا ببیند که در صورت صحت ،”موارد فوق طبیعی بوده یا موضوع خاصی مطرح بوده.”
در نتیجه این نامه نیری، کار به طور کامل متوقف میشود.
تعداد نوجوانانی که به عنوان شاکی اصلی یا شاهد در دادگاه حاضر شده و گفتهاند حاج سعید طوسی، قاری برتر نظام مقدس، به آنان تجاوز کرده، بیش از ۱۰ نفر است. اغلب آنها بچههایی هستند که با علاقه قرائت قرآن و مسابقات اذان و قرآن و … را دنبال کردهاند.
برای همه روشن است که رهبر معظم، از این جنایت، که همچنان هم ادامه دارد، باخبر است. و ای بسا این باج و پاداشی است که به امثال طوسی میدهد برای حفظ قدرتش بر همین جماعت؟ اگر این دستگاه قضایی و این حکومت، به داد قربانیان نرسد، آیا قضیه از یاد این بچهها خواهد رفت؟
یکی از شاکیان میگوید وقتی رهبر از این قضیه خبر دارد و حمایت میکند، دیگر نمیدانیم چکار باید بکنیم؟ و اگر دولت نخواهد از نظر قانونی هیچ اقدامی در این باره بکند، ما هم ساکت نمینشینیم، و در نهایت خودمان حرکتی می کنیم.
یکی دیگر از بچههای شاکی الآن ۱۸ سال دارد. در ۱۳،۱۴ سالگی در شورایعالی قرآن و مسجد النبیِ نارمک شاگرد طوسی بوده؛ و روزهای سهشنبه با پدرش به جلسه قرآن سعید طوسی میرفته که بعد از نماز مغرب و عشا در مسجد النبی برگزار می شد. او میگوید در سفرهایی که برای مسابقات قرآنی با طوسی همراه بوده، او مسائل جنسی را مطرح میکرده که برای یک نوجوان قابل درک نبوده. و بعد کار را به “ماساژ” می کشیده.
این نتیجه کارِ حاج سعید طوسی است ـ فردی که کارهای اصلی مملکت ۸۵ میلیونی ایران، با تلاوت قرآن او راه میافتد؛ از مجلس، که مثلا خانه نمایندگان ملت است تا بیت رهبر نظام مقدس.
بد نیست یادآوری کنیم وقتی میخواستند سعید مرتضوی را ـ بنا به مصالحی که بارها گفتهایم ـ در ارتباط با پرونده کهریزک، به اصطلاح محاکمه کنند، با نوار صحبت تلفنیاش با مجتبی خامنهای به دادگاه رفت. در دادگاه غیرعلنی محاکمه شد و فقط ۲۰۰ هزار تومان جریمه شد ـ یعنی فقط نمایش و ریشخند. پیش از او، علی فلاحیان، وزیر اطلاعات رفسنجانی و البته وابسته به بیت به عنوان وزیر اطلاعات، در جریان پرونده متهمان قتلهای زنجیرهای، با صراحت گفته بود، “اگر بخواهند مرا به دادگاه بکشانند، با رئیسم دادگاه می روم.” و در نتیجه هیچکس او را به دادگاه نکشاند. حالا سعید طوسی، قاری معروف، هم همین طور تهدید میکند. او به اظهار یکی از شاکیانش گفته : “اگر مرا محکوم کنند، حداقل صد نفر را با خودم پایین می کشم.”
در این نظام مقدس، آنقدر همه از بالا تا پایین نظام، آلودهاند که در هر زمینهای از هم گروکشی می کنند.
رسوایی تجاوز جنسی این قاری قرآن دستکم پنج سال است که رو شده. قربانیان او کودکان بیگناهی هستند که در خانوادههای مذهبی و معتقد به نظام بزرگ شده و اذان و درس قرآن و اصول دین یاد گرفتهاند. بعد، والدینشان ندانسته آنها را به دست جانیانی مثل طوسی میدهند برای قرآن یادگرفتن، و این فرد از آنها به عنوان طعمه جنسی بهرهبرداری می کند.