نمایشگاهی از آثار شش هنرمند ایرانی و آلمانی از ۹ تا ۱۸ ژوئن امسال زیر عنوان “خط تیره ـ یا تامل” در گالری ۳۰ شهر کلن آلمان برپا شد. در این نمایشگاه ۱۰ روزه، بیش از ۲۰ اثر به نمایش گذاشته شد که ۴ اثر آن کار علیرضا درویش، ۳ اثر از مسعود سعدالدین و ۴ چیدمان کار هما امامی بود.
آثاری از “کلاوس فریتسه”، “یته یرتس” و “سابینه وبر” این مجموعه را تکمیل می کرد، البته از کلاوس فریتسه تعداد زیادی تابلوی کوچک و زیبا در قطع کارت پستال نیز ارائه شده بود.
نمایشگاه روز نهم ژوئن با خوش آمد گوئی علی صمدی احدی فیلمساز و ساز آرمان سیگارچی و رضا سامانی گشایش یافت. در این روز تراکم جمعیت حاضران چنان بود که اغلب آن ها مجبور می شدند پس از دیدار آثار، محل را برای دیگران خالی کنند.
در آتلیه علیرضا درویش
گالری ۳۰ در مرکز شهر کلن در واقع آتلیه و محل کار علیرضا درویش هنرمند شناخته شده ایرانی است. او هم در نقاشی و هم در انیمیشن در سال های اخیر به افق های تازه ای دست یافته و کارهایش تاکنون در نمایشگاه ها و گالری های مهم آمریکا، اسپانیا، جمهوری چک و آلمان مورد استقبال قرار گرفته اند.
علیرضا درویش علاوه بر نقاشی در سبک و سیاقی ویژه خود، در تولید انیمیشن برای فیلم های متعدد فعال بوده است. “موج سبز” به کارگردانی علی صمدی احدی، “کمپ ۱۴” اثر مارک ویزه و “تابو” که در بخش منتقدین جشنواره کن به نمایش درآمده، در شمار فیلم هایی هستند که کار انیمیشن آن ها را درویش انجام داده است.
درویش در سال ۲۰۰۹ با آفرینش انیمیشن “اما اگر بهار نیاید” بیش از همیشه در عرصه این هنر مورد توجه قرار گرفت و جایزه هیئت داوران فستیوال فیلم کوتاه نیویورک را ربود. در همین سال جایزه هیئت داوران قاهره نیز به او تعلق گرفت.
کتاب و کاغذ در سال های گذشته دو محور اصلی نقاشی های علیرضا درویش بوده اند. او معتقد است که با رشد ارتباط های دیجیتال کتاب و کاغذ در حال زوال هستند و به این دلیل می خواهد با آفرینش آثار خود حافظه جمعی را در این زمینه غنی و حفظ کند.
“کاغذ و حافظه” نام مجموعه ای بزرگ از کارهای درویش است که در سال ۲۰۱۴ در موزه آسیای شهر کلن به نمایش درآمد. در نمایشگاه خط تیره نیز، چند اثر درخشان این هنرمند با موضوع کتاب و کاغذ به نمایش درآمده است، اما بیش از همه طرحی که او بر روی یک فرش کهنه ریخته است، می درخشد و بر لوح حافظه تماشاگر دوستدار هنر طراحی و نقاشی حک می شود.
او یک فرش کهنه را، به زمینه اصلی تابلوی بزرگی تبدیل کرده که روی آن، سربازانی مسلح فرش را زیر چکمه های خود گرفته اند. در خارج از کادر اصلی، زنی ایستاده که نگاه همه سربازان را به سمت خود می کشد و در پیش پای زن نیز گربه ای بر زمین لمیده است. درویش با پتینه کاری هنرمندانه توانسته است اصالت عناصری را که در این اثر نمایان کرده مورد تاکید قرار دهد.
علیرضا درویش، نقاشی را در هنرستان هنرهای تجسمی تهران آموخت و پیش از آن که در سال ۱۹۹۵ به آلمان مهاجرت کند مدتی مدرس همان هنرستان بود. او که در ایران با گالری های سیحون و سبز همکاری داشت و طراح مجله دنیای سخن نیز بود، پس از مهاجرت، در آکادمی هنر رسانه های کلن به تحصیل در رشته گرافیک ادامه داد. درویش در سال ۲۰۰۲ میلادی به اسپانیا مهاجرت کرد، در سال ۲۰۰۵ به پراگ کوچید و در سال ۲۰۰۶ بار دیگر به کلن بازگشت. در ۱۲ سال گذشته او در کلن ماندگار شده است.
چیدمان های سمبولیک هما امامی
هما امامی با چهار اثر در نمایشگاه کلن حضور داشت. او که در سال ۱۹۷۹ از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران در رشته مجسمه سازی فارغ التحصیل شده است، در سال های اخیر بیشتر وقت خود را صرف چیدمان هایی می کند که در نوع خود کم نظیرند و با استقبال هنردوستان آلمان روبرو شده اند.
پیش از برپایی نمایشگاه در گالری ۳۰، از روز ۱۴ مه تا روز ۱۱ ژوئن امسال نمایشگاه دیگری از آثار امامی با عنوان “اشیاَء به عنوان شاهدان زندگی” در موزه “برج دفاعی سوندورف” کلن برپا شد که ده ها اثر او را در معرض دید علاقمندان قرار می داد.
هما امامی از سال ۱۹۸۹ در آلمان سکونت دارد. چیدمان ها و مجسمه های او تاکنون دست کم در بیست نمایشگاه شهرهای مختلف آلمان و ایران توجه علاقمندان را جلب کرده اند. او پس از مهاجرت به آلمان در فاصله سال های ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۳ در مدرسه عالی هنر کلن به تحصیل ادامه داد و از سال ۱۹۹۵ تاکنون در مدرسه هنر و موسیقی یکی از شهرهای نزدیک کلن تدریس می کند.
مسعود سعد الدین
از مسعود سعد الدین نقاش سرشناس ایرانی ساکن آلمان سه اثر در نمایشگاه خط تیره گالری ۳۰ به نمایش گذاشته شده بود که آن ها را در چند نمایشگاه گروهی دیگر نیز دیده بودم. مسعود سعدالدین، متولد سال ۱۳۳۵ خورشیدی در سمنان و فارغ التحصیل دوره لیسانس دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، از حدود سی سال پیش در آلمان سکونت دارد. او تاکنون در ده ها نمایشگاه فردی و گروهی در آلمان، فرانسه، دانمارک و چند کشور دیگر حضور داشته است.
سعدالدین در ماه ژانویه امسال جایزه ۲۰ هزار یورویی منطقه “زیگ راین” آلمان را دریافت کرد. این جایزه هر دو سال یکبار ازمیان صدها داوطلب به هنرمندی تقدیم می شود که هیئت ژوری آثارش را برتر شناخته است. هیئت ژوری از روسای چند موزه، کارشناسان هنر و سیاستمداران محلی تشکیل شده است.
مسعود سعدالدین در کنار آفرینش آثار جذاب فیگوراتیو، رئالیستی و بعضا سوررآلیستی و موفقیت در این عرصه، به لحاظ اجتماعی نیز بسیار فعال است و در بنیادگذاری و اداره چند گالری و انجمن فرهنگی منطقه راین زیگ آلمان نقش داشته است. او در راه اندازی “خانه هنر” شهر ترویزدورف آلمان نقش مهمی ایفا کرده و یکی از هماهنگ کنندگان نمایشگاه های بی شماری است که در این مرکز برپا می شوند.
* Gedankenstrich
