محمد رحیمیان
آلیسا در سن ۶۰ سالگی سکته کرد. تنها دختر او سابرینا ۳ فرزند داشت و نمی توانست از مادرش مراقبت نماید. او ناچار بود به خاطر مسائل مالی کار کند. وی تصمیم گرفت مادرش را به خانه سالمندان دولتی بفرستد. او می بایست ۵ ماه در نوبت می ماند. او مجبور شد برای این مدت کار نکند و در خانه بماند.” از هر ۲۰ نفر، کمتر از ۷۰ ساله، یک نفر دچار سکته خواهد شد“.
***
تام ۶۰ ساله مبتلا به آلزایمر شد. ماریام همسر او از وی مراقبت نمود. تام به تدریج مشکلات متعددی برای خانواده و فرزندان به وجود می آورد. تام برای بهبودی نیاز به مراقبت های خصوصی داشت. خوشبختانه خانواده وی می توانستند هزینه های رسیدگی او را در این دوره پرداخت کنند.” از هر ۲۰ نفر، بالای ۶۵ سال در کانادا یک نفر به آلزایمر مبتلا می شود“.
***
الکساندر بازنشسته، با سابقه جراحی، دچار حمله قلبی شد. سمت راست او دیگر کار نمی کرد. همسر او کریستینا کار می کرد و باید در ساعات نبود وی پرستاری به منزل می آمد. آنها تا آن روز از هزینه های سنگین پرستار آگاه نبودند.
“ از هر ۴ نفر کانادایی، یک نفر دچار حمله قلبی خواهند شد.“
***
در سال ۱۹۵۰ میانگین عمر برای مردان، ۶۶.۸ و برای زنان، ۷۱.۶بود. در سال ۲۰۰۵ میانگین عمر مردان به ۷۷.۵ و زنان به ۸۲.۴ رسید. حال از زاویه دیگر آماری توجه کنید: در سال ۱۸۰۰ هیچ کانادایی جشن ۱۰۰ سالگی خود را نگرفت. در سال ۱۹۰۰، ۳ کانادایی به ۱۰۰ سالگی رسیدند. در سال ۲۰۰۳، ۶۳۰۰ کانادایی ۱۰۰ سالگی خود را دیده و پیش بینی می شود در سال ۲۰۵۰، ۸۰ هزار نفر به ۱۰۰ سالگی برسند. با توجه به آمار بالا متوجه می شوید روز به روز به متوسط عمر اضافه می شود و البته این به معنای سلامتی در سنین بالا نیست. تصادفات، بیماری های گوناگون و کهولت سن می توانند تمام ذهنیت”من به کمک کسی نیاز ندارم” را از بین ببرد. کیفیت و مراقبت، دو فاکتور مهم در سنین سالمندی محسوب می شوند و ۵۰ درصد از افراد بالای ۶۵ سال در زندگیشان به مراقبت های دائمی نیاز پیدا می کنند. شاید در اندیشه تان به خانه های سالمندان و مکان های مراقبت های ناتوانی فکر می کنید. در آنجا هم آمار می گوید ۷۵ درصد این مکان ها را زنان اشغال کرده و ۶۶ درصد آنها بین ۴۵ تا ۶۴ سال سن دارند و تعداد زنان مجرد یا همسر از دست داده ۷ برابر دیگر زنان است. حال اگر فکر می کنید در سنین سالمندی به یکی از این مکان ها می روید بهتر است هزینه های آن را هم بدانید. در یک مکان معمولی این امکانات روزی ۴۸.۶۹ دلار، در مکانی نیمه دولتی ۵۶.۶۹ دلار و در مکان خصوصی این عدد به ۶۶.۶۹ دلار می رسد. به این اعداد هزینه های سلمانی، دندانپزشکی، تلفن، تلویزیون، کیبل، غذا و … اضافه خواهد شد و اگر شما مایل باشید این سرویس ها توسط شخص دیگری به شما داده شود این مخارج به راحتی به ۲۵۰۰ دلار در ماه خواهد رسید. بهتر است بدانید این عدد تا ۵۰۰۰ دلار در ماه بسته به امکانات ارائه شده، متغیر است. آیا شما توان پرداخت چنین اعدادی را در طول آن زمان دارید؟ آیا فرزندان و یا همسر شما، شرایط نگهداری شما را در روزهای ناتوانی و یا بیماری دارند؟ آیا کسی می تواند هزینه های تعهدات شما را پرداخت نماید؟ آیا مایل هستید در محل زندگی خودتان تحت پرستاری و مراقبت قرار بگیرید؟
تا اتفاق فردا، امروزتان را تغییر نداده، برای روزهای سخت، پوششی بیندیشید.
طاسی که امروز به آسمان زندگی پرتاب شده، فردا معلوم نیست ازکدام سو برایمان به صفحه بنشیند.
*محمد رحیمیان کارشناس ارشد بیمه و سرمایه گذاری و عضو انجمن رسمی مشاورین متخصص بیمه و امور مالی کانادا است.
www.insufin.com
www.youtube.com/ sherkatbimeh
