او برای هفت سال در بخش قربانیان اسیدپاشی بیمارستانی در داکا بستری بود و از طریق روده به او غذا داده می شد. در سال ۲۰۱۶ او با دکتر تونی ژونگ (Toni Zhong)، جراح پلاستیک اهل تورنتو دیدار کرد.
دکتر ژونگ به داس این امید را داد که می تواند او را از این زندگی سیاه نجات دهد و سلامتی اش را تا حدی به وی برگرداند. داس در سال ۲۰۱۷ به تورنتو آمد و بعد از یک سری جراحی و معالجات توانست قابلیت خوردن و آشامیدن را دوباره به دست بیاورد. داس هم اکنون ۳۰ ساله است و دلش می خواهد برای همیشه به تورنتو بیاید و مقیم کانادا شود. داس تمام مدت این دو سال را در ترس دائمی از شوهرش سپری کرده است.
اگرچه پلیس شوهر داس را بعد از این عمل وحشیانه دستگیر کرد، اما او اکنون به قید وثیقه آزاد است و ممکن است باز هر بلایی سر این دختر بیاورد.
داس هم اکنون در کاناداست و دلش نمی خواهد به کشورش بازگردد. او علی رغم تمام دلتنگی ها کانادا را خانه ی خودش می داند و از اینکه مجبور شود این کشور را ترک کند وحشت دارد. او در این دو سال دوستان زیادی پیدا کرده است و مشغول زبان خواندن است و از زندگی در تورنتو لذت می برد.