دویچه وله: جایزه بخش دورنمای سینمای آلمان شامگاه جمعه ۱۵ فوریه (۲۶ بهمن) به فیلم “متولد اوین” اهدا شد. جایزه “خرس کریستال” بخش نسل برلیناله نیز در همین شب به فیلم “تتو” ساخته فرهاد دلآرام از ایران اختصاص یافت .
مستند “متولد اوین” امسال در بخش دورنمای سینمای آلمان جشنواره بین‌المللی فیلم برلین (برلیناله) شرکت داشت و نگاه‌ها را از لحاظ محتوا و ساختار به خود جلب کرد. “متولد اوین” ساخته هنرمند ایرانی- آلمانی، مریم زارعی، است. این فیلم نگاهی دارد به کسانی که در نخستین دهه پس از انقلاب در زندان‌های ایران به دنیا آمده اند. با این همه این فیلم همانقدر که مربوط به فرزندان زنان زندانی سیاسی آن سال‌هاست، همانقدر هم مربوط به خود این زنان است. مریم زارعی، بازیگر آلمانی ایرانی‌تبار، در نخستین تجربه فیلمسازی خود به موضوعی پرداخته که سال‌هاست ذهن او و جمعی از هم‌نسلان او را به خود مشغول کرده است. موضوع بر سر زخم‌های یک نسل و پیامدهای آن برای نسل بعدی است.
زارعی در این‌باره به دویچه فارسی گفته است مثل تولد که مادر و فرزند هر دو در آن شریک و درگیرند، در این مساله هم جدایی‌پذیر نیستند.
مریم زارعی جمعه شب جایزه ای به مبلغ پنج هزار یورو دریافت کرد. این جایزه که سومین سال است اهدا می‌شود، همراه یک قطب‌نما (جایزه سمبلیک) به زارعی اهدا شد. این قطب‌نما به گفته برگزارکنندگان قرار است راه آینده را در فیلمسازی به کارگردان “متولد اوین” نشان دهد.
در مراسم اهدای جایزه، داوران اعلام کردند که فیلم “متولد اوین” اعضای هیات داوران را تحت تاثیر قرار داد. به گفته آن‌ها این فیلم “از لحاظ شخصی و سیاسی حائز اهمیت” است. آن‌ها اظهار امیدواری کردند که کارگردان فیلم که نخستین فیلم خود را کارگردانی کرده است، به ساخت فیلم ادامه دهد و “بینندگان را به همراه خود به سفرهای جدیدی ببرد”.
تتو، برنده جایزه خرس کریستال برای فیلم کوتاه بخش “نسل“
صحنه ای از فیلم تتو ساخته فرهاد دلارام
فیلم تتو، محصول ایران به کارگردانی فرهاد دلآرام، جمعه شب جایزه “خرس کریستال” بخش “نسل” برلیناله ۲۰۱۹ را از آن خود کرد. تتو قصه زنی است که برای تمدید گواهی‌نامه رانندگی خود اقدام می‌کند و به خاطر جای زخم و تتوی روی مچ دستش به دردسر می‌افتد. دنا رسام تهیه‌کننده تتو است.
داوران بخش “نسل” درباره تتو می‌گویند: «به رغم فضای آرام عمومی فیلم، طرح رنگ فیلم با کنتراست زیاد با گذر زمان آتمسفری پرتنش خلق می‌کند. همچنین استفاده قابل تحسین از فریم مربع احساس فشاری را که زن بر روی خود حمل می‌کند منتقل می‌کند. وقتی همه چیز در انتهای فیلم تیره می‌شود، مشخص است که شخصیت اصلی فیلم (زن) مجبور به گرفتن تصمیم مهمی است.»
بخش نسل برلیناله تلاش دارد فیلم‌هایی را معرفی کند که در آن‌ها عموما جهان از چشم شخصیت‌های جوان روایت می‌شود.
