نگاهی به کارنامه ی نماینده ی ایرانی مجلس انتاریو

فرح طاهری

معرفی رسمی دکتر رضا مریدی به عنوان کاندیدای لیبرال ها از حوزه ریچموندهیل

۶ اکتبر ۲۰۱۱ انتخابات استانی انتاریو برگزار می شود و دیگر کم کم احزاب باید نامزدهای هر حوزه ی انتخاباتی خود را معرفی کنند. دکتر رضا مریدی از حزب لیبرال امسال برای بار دیگر از حوزه ی ریچموندهیل کاندیدای نمایندگی مجلس خواهد بود.

مراسم معرفی رسمی ایشان روز یکشنبه ۱۲ دسامبر در سالن کلیسای چینی های ریچموندهیل برگزار شد. دکتر مریدی در گفت وگویی که روز ۱۳ دسامبر در دفتر شهروند با ایشان داشتم، در این خصوص گفت:

از ۷۲ نماینده ی فعلی حزب لیبرال در مجلس، تنها پنج نفر از انتخابات بعدی کناره گرفته اند و ۶۷ نفر می خواهند در انتخابات شرکت کنند، به همین خاطر حزب ضمن مراسمی به طور رسمی کاندیداهایش را معرفی می کند. من چهارمین نفر بودم که دیروز رسماً از سوی حزب معرفی شدم. حدود چهارصد نفر در این مراسم شرکت داشتند، آقای برایان ویلفرت نماینده فدرال ریچموندهیل، آقای گرک سوربارا مسئول برگزاری انتخابات حزب لیبرال، آقای مایکل چن وزیر فرهنگ و توریسم در این مراسم حضور داشتند. آقای گادوین چن عضو شورای شهر ریچموندهیل مرا به طور تشریفاتی معرفی کرد و خانم شهلا غفوری هم این معرفی را تائید کرد و سپس رئیس جلسه کاندیداتوری رسمی مرا اعلام کرد.

دکتر مریدی در پاسخ به اینکه “هیچ رقیبی نداشتید؟” گفت: سیاست حزب لیبرال این است که وقتی نماینده ی فعلی از حوزه اش می خواهد در انتخابات شرکت کند، کسی را در مقابل او معرفی نکند ولی برای حوزه های خالی ممکن است چند نفر به رقابت برخیزند.

دکتر مریدی سومین سال حضور در مجلس انتاریو را همین اکتبر پشت سر گذاشت. به فعالیت های او در این سه سال در چهار حوزه ی پارلمان، دولت، شهر ریچموندهیل و جامعه ی ایرانی به طور فشرده نگاه می کنیم:

پارلمان انتاریو

ـ لایحه تأسیس دانشگاه آلگوما، ـ لایحه تأسیس کالج حرفه ها، ـ لایحه اعطای حق اعتصاب به کارمندان و استادان نیمه وقت کالج های انتاریو، ـ معاونت کمیته عدالت اجتماعی.

دولت انتاریو

ـ معاون پارلمانی وزارت دانشگاه ها، ـ معاون پارلمانی وزارت پژوهش های علمی، ـ عضو کمیته هیئت دولت در امور اقتصادی و منابع، ـ بازدید از دانشگاه ها و مراکز علمی و پژوهشی انتاریو، و …

ریچموندهیل

ـ شرکت در مجامع ملیت های گوناگون، ـ اخذ کمک های قابل توجه برای شهرداری، ـ اخذ کمک برای بیمارستان یورک سنترال و دعوت از وزرای بهداری برای بازدید از این بیمارستان، ـ بازدید از مراکز نگهداری سالمندان …

جامعه ایرانی

ـ رسمی کردن نوروز (انتاریو ـ کانادا)، ـ برگزاری جشن سالانه نوروز در پارلمان، ـ رسمی کردن روز جهانی زبان مادری، ـ حمایت از مسائل حقوق بشری از جمله شرکت گسترده در تظاهرات در اعتراض به سرکوب در ایران، ـ حمایت از حقوق اقلیت های قومی و دینی از جمله بهائی ها، کردهای ایران و دیگر کشورها، مسلمانان احمدی و … ، ـ مطرح کردن پرونده های خاص و پیگیری آنها از جمله سعید ملک پور، سکینه محمدی آشتیانی و قاسمی شال، ـ حمایت از انجمن ها و گروه های ایرانی متعدد، حمایت از ورزشکاران ایرانی در تورنتو، ـ کمک به حل مشکل ویزای توریستی ایرانیان و …

 از دکتر مریدی خواستم در مورد مسائل تازه تر از جمله مشکل بستن حساب صرافی های ایرانی و دیگر مورد سعید ملک پور از آخرین اقدامات انجام شده بگوید.

دکتر مریدی: از وقتی متوجه شدم آقای ملک پور دچار مشکل شده است، در موردش اقدام کردم. خانم افتخاری (همسر آقای ملک پور) را دعوت کردم به پارلمان انتاریو و در مورد همسرش آنجا صحبت کردم. ایشان را به آقای ویلفرت نماینده فدرال ریچموندهیل  معرفی کردم به عنوان فردی که پیگیری کار همسر او را خواهد کرد. چند روز پیش هم وزیر امور خارجه کانادا پاسخ نامه ی مرا در این مورد داد و نوشت که در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران به هیچ وجه کوتاه نخواهیم آمد.

در مورد خانم سکینه محمدی آشتیانی نیز من در اغلب تظاهرات حضور داشتم یک نمونه اش تظاهرات حزب کمونیست کارگری بود که جلوی ساختمان سی بی سی برگزار شد و موفق شد توجه جمعیت زیادی که آن روز به مترو کانونشن سنتر آمده بودند، جلب کند.

در مورد تحریم اقتصادی دولت کانادا، من به نخست وزیر کانادا نامه نوشتم و از این اقدام دولت کانادا حمایت کردم و همیشه گفته ام که مسئول اصلی این تحریم ها سیاست های نادرست رژیم جمهوری اسلامی ست، اما از طرف دیگر تاثیرات منفی این تحریم هاست که حساب های صرافی ها را اینجا بسته اند. در این مورد وزیر دارایی کانادا نامه ای نوشت و گفت که بانک ها سرخود این کار را انجام می دهند. آخرین کاری که انجام شده و توصیه ی من این بود که صراف ها جمع شوند و اتحادیه تشکیل دهند که شنیدم اولین جلسه شان را تشکیل داده اند. و می دانید که در اینجا اگر جمع شوند و صدایمان را به گوش مقامات برسانیم، صدایمان بهتر شنیده خواهد شد تا اینکه به طور انفرادی عمل کنیم.

 

عملکرد دولت لیبرال

به دکتر مریدی گفتم با توجه به عملکرد دولت لیبرال، بویژه وضع مالیات HST فکر می کنید چقدر امکان موفقیت لیبرال ها باشد؟ ایشان در پاسخی مفصل به عملکرد دولت لیبرال پرداخت:

به نظر من در انتخابات ۶ اکتبر ۲۰۱۱ باز هم حزب لیبرال برنده خواهد شد و دلایل زیادی دارد. برای اینکه دولت لیبرال خدمات زیادی انجام داده در زمینه های مختلف که شرح خواهم داد.

در زمینه ی آموزش و پرورش اگر یادتان باشد در زمان محافظه کارها معلم ها دائم در اعتصاب بودند و حساب کرده اند که چند میلیون ساعت زمان تدریس و تحصیل از بین رفت، در حالی که در این هفت سال گذشته، معلم ها یک ساعت هم اعتصاب نکردند. در مدارس تعداد دانش آموزان را در کلاس ها تقلیل دادیم نتیجه اش این شد که نسبت فارغ التحصیل شدن از مدارس بالا رفته. کار دیگر این بود که کودکستان ها را هم جزو تعلیمات عمومی قرار دادیم، یعنی بچه ی چهار و پنج ساله که کودکستان می روند، دیگر هزینه اش را مثل دبستان و دبیرستان، دولت می دهد که این طرح یک و نیم میلیارد دلار هزینه در بر داشت، که علیرغم تمام مخالفت های سایر احزاب، ما بر روی این طرح اصرار داشتیم چون به آینده ی استان مربوط می شود. ضمن اینکه دولت انتاریو علاوه بر پرداخت ماهی صد دلار کمک هزینه برای کودکان، اخیراً هم ۵۰ دلار برای ثبت نام کودکان در کلاس های مختلف مثل کلاس های هنری و ورزشی و … به پدر و مادران اختصاص داده که برای آن دولت بودجه ای معادل هفتاد میلیون دلار منظور کرده است.

در مورد دانشگاه ها که پرسیدید، دولت لیبرال در عرض هفت سال گذشته،  ۲/۶ میلیارد دلار در دانشگاه ها سرمایه گذاری کرده، سرمایه گذاری در توسعه ی فضای آموزشی، آزمایشگاه ها، استخدام استاد و …  که این بالاترین سرمایه گذاری طی چهل سال اخیر در دانشگاه ها بوده و امکان تحصیل برای صدهزار دانشجوی بیشتر فراهم شده.

در ارتباط با بزرگسالان وقتی که رکود اقتصادی شروع شد، ما برای افرادی که بیکار می شدند، برای یادگیری حرفه ی جدید کارگاه های آموزشی ایجاد کردیم.

در ارتباط با بهداشت، در زمان محافظه کاران، شش هزار پرستار اخراج شدند و ۱۴ بیمارستان تعطیل شد، ظرف هفت سال گذشته، ما ده هزار پرستار استخدام کردیم، سه هزار دکتر استخدام کردیم، و نتیجه این شده که میزان انتظار در اتاق های اورژانس پایین آمده. بودجه ی بیمارستان ها را ۵۴درصد اضافه کردیم نتیجه این اقدامات این شده که الان یک میلیون نفر در انتاریو دارای پزشک خانواده شدند که قبلا نداشتند. پنج میلیون نفر اهالی انتاریو مدارکشان روی سیستم الکترونیکی قرار دارد و کارهای بسیار دیگری در زمینه ی بهداشت شده مثل توسعه بیمارستان یورک سنتر و ساخت شعبه ی دوم آن در میجرمک و جین که در حال ساخت است.

در زمینه ی انرژی، انتاریو که قبلا صادرکننده ی برق بود، در زمان دولت های پیشین، به واردکننده برق تبدیل شد و شروع کردند به استفاده از نیروگاه های ذغال سنگ  به طوری که مصرف ذغال سنگ در انتاریو دو برابر شد. تخمین زده می شود که سالانه ده هزار نفر بیماری آسم می گیرند به دلیل وجود همین نیروگاه های ذغال سنگ. دولت آقای مک گینتی در مدت هفت سال گذشته، تا حالا حدود هفت نیروگاه ذغال سنگ را بسته و تا سال ۲۰۱۴ هم باقیمانده ی نیروگاه های ذغال سنگ را خواهد بست و به جای آن از سوخت جایگزین استفاده خواهد کرد. ۲۵درصد برق انتاریو از نیروی ذغال سنگ تأمین می شد و حالا به جای آن از نیروی باد، انرژی خورشیدی و بایومس استفاده خواهد شد. به اینها انرژی های جدید می گویند و دولت دارد استفاده از این نیروها را تشویق می کند. الان هفتصد نیروگاه بادی در حال کار کردن هستند و پنج هزار کیلومتر خطوط انتقال نیرو تعمیر و یا تأسیس کردیم و تمام این اقدامات در جهت حفظ محیط زیست هم بوده است. و همچنین با تعطیلی نیروگاه های ذغال سنگ دولت چیزی معادل سه میلیون دلار  در هزینه ی معالجه ی افرادی که به دلیل وجود چنین نیروگاه هایی دچار آسم و بیماری می شوند، صرفه جویی می کند.

و اما در مورد وضع مالیات هماهنگ (HST) وقتی رکود اقتصادی در انتاریو آمد، اقتصاددانان گفتند دو کار باید انجام دهید تا از رکود بیرون بیایید، یکی سرمایه گذاری در امور زیربنایی بود که به همین خاطر در عرض این سه سال ۴۲ میلیون دلار در تاسیسات زیربنایی سرمایه گذاری کردیم (بیمارستان ها، مدارس، پل ها، جاده ها و …) همین باعث شد اقتصاد به حرکت درآید چون همین ساخت و ساز باعث کارکردن سایر صنایع هم می شود. دومین توصیه ی اقتصاددانان، اصلاح سیستم مالیاتی بود که چهل سال پیش وضع شده بود. اصلاح سیستم مالیاتی چندین جزء داشت. یکی اینکه مالیات افراد را کاهش دادیم به طوری که تا درآمد ۳۷هزار دلار در سال، انتاریو کمترین مالیات را در بین سایر استان های کانادا دارد. بعد مالیات شرکت ها را آوردیم پایین از ۱۴درصد به ۱۰ درصد، مالیات بر دارایی را به طور کلی حذف کردیم و بعد قانون HST را گذاشتیم. به عنوان خریدار تا به حال دو مالیات می دادیم یک GST و یک PST ، اگر لباس می خریدیم یک ۸ درصد می دادیم و یک ۵ درصد ما این دو را ترکیب کردیم و ۱۳ درصد به عنوان HST گذاشتیم. منتها قبلا برای ۱۷ درصد اقلام فقط GST پرداخت می کردیم و الان برای آن ۱۷ درصد باید PST هم بدهیم، و دولت برای اینکه این میزان افزایش مالیات را برای مردم متعادل کند، براساس محاسبه اقتصاددانان، به خانواده ها معادل ۱۰۰۰ دلار در سال کمک می کند تا این افزایش مالیات پوشیده شود.

نفع این شیوه ی مالیات گذاری در این است که پس از یک سال کم کم اثرات حذف PST های متعدد در مراحل تولید یک کالا، (که دولت آن را معاف کرده است) در کاهش قیمت کالاهای تولیدی در انتاریو دیده خواهد شد. تجربه ی استان های دیگر که این شیوه ی مالیاتی را قبلا انجام داده اند، این را نشان می دهد. ضمن اینکه تولیدکنندگان انتاریویی که هشتاددرصد تولیداتشان به خارج از کانادا صادر می شود، در بازار رقابت بهتر می توانند دوام بیاورند و چرخه ی تولید و صنعت و صادرات به این صورت در استان تداوم خواهد داشت. این را هم اضافه کنم که از این مالیات تمام کسانی که در مسائل مالی و اقتصادی صاحب نظر هستند، اقتصاددانان راست و چپ، انجمن حسابرسان خبره، و … همه گفته اند که این قانون خوبی ست و همه گفتند که دولت مالیات اضافی از مردم نمی گیرد و اگر از یک طرف بگیرد از طرف دیگر با پایین آوردن قیمت ها به مردم پرداخت می کند.

از دکتر مریدی پرسیدم، چرا مالیات اینجا اینقدر بالاست هم نسبت به آمریکا و هم سایر استان ها، گفت: علتش این است که در کانادا و انتاریو دولت خدمات بسیاری به مردم ارائه می کند. اینجا بهداشت مجانی ست. از یک دلار مالیات شما، ۴۵ سنت صرف بیمارستان ها می شود. آموزش و پرورش مجانی ست. در آمریکا مدارس مجانی هست ولی بسیاری بچه هایشان را به مدارس دولتی نمی فرستند چون کیفیت ندارد و بسیاری به مدارس خصوصی می فرستند. برای دانشگاه در اینجا، درست است که شهریه می دهید، ولی دولت سوبسید می دهد تا دانشجو شهریه ی کمتری بپردازد. می توانید شهریه ها را با شهریه های دانشگاه در آمریکا مقایسه کنید. سالی ۷۵میلیارد دلار دولت در انتاریو فقط صرف این سه مورد می کند. در انتاریو داروی افراد بالای ۶۵ سال مجانی ست، سالی چهار و نیم میلیارد دلار خرج تأمین داروی ارشدان است. همینطور هزینه برای خدمات اجتماعی شما به ندرت آدم فقیر در خیابان می بینید… پول اینها را چه کسی می دهد، من و شما از طریق مالیات می دهیم و نفعش را هم می بریم چون در جامعه ی سالم تری زندگی می کنیم.

 دکتر مریدی در مورد جامعه ی ایرانی، به پرسش هایی که یکی از خوانندگان شهروند به نام آقای پیروز صادقی در شماره ۱۳۱۱ شهروند از ایشان کرده بود، اشاره کرد، و ضمن تشکر از این خواننده و شهروند که پرسش های او را منعکس کرده بود، گفت: من در خدمت هموطنان عزیز ایرانی هستم و تا آنجا که از دستم برآمده یا کمک کرده ام یا افراد را به مراکز مربوطه رجوع داده ام.

در رابطه با اجازه تاسیس به سازمان های ایرانی هم حتما دولت انتاریو اجازه می دهد کمااینکه تا به حال این همه سازمان و انجمن ایرانی تاسیس شده.

دکتر مریدی اظهار داشت که پاسخ بقیه پرسش ها را بعدا جداگانه خواهد داد.

 نماینده ایرانی تبار مجلس انتاریو در پایان سخنانش در ارتباط با جامعه ی ایرانی تورنتو گفت: جامعه ی ایرانی اتحاد و اتفاق خود را بویژه در تظاهرات متعددی که سال گذشته، پس از تقلب انتخاباتی در ایران و سرکوب مردم در ایران در اینجا برگزار شد، نشان داد که چندین هزار تن با نظم در مقابل پارلمان گرد آمدند.

همچنین برای انتخابات دوره ی پیشین که چقدر متحدانه حتی اگر نمی توانستند به من رای دهند به صورت داوطلب کار کردند.

باید بدانیم تا فعالیت نکنیم، تا متحد نباشیم، تا خودمان را نشان ندهیم، دیده نمی شویم. خوشبختانه جامعه ی ایرانی دیگر گمنام نیست، از نخست وزیر کانادا گرفته تا نخست وزیر انتاریو همه جامعه ایرانی را می شناسند. رسمی شدن نوروز سمبلی بود که خود را در سطح کانادا بشناسانیم. با حضور در جشن های مختلف نوروز، مهرگان و … خودمان را به سایر سیاستمدارانی که در این جشن ها حضور دارند، نشان می دهیم که این جامعه ای ست که نمی شود ندیده اش گرفت. باید تلاش کنیم در آینده نماینده های بیشتری در پارلمان، در شورای شهر، و در سایر مراکز تصمیم گیری داشته باشیم.

 از دکتر مریدی پرسیدم یک خاطره خوب و یک خاطره بد از زمان ورود به سیاست بگوید، گفت: بهترین خاطره ی من همان شب انتخابات بود که مدیر انتخاباتی ام به من گفته بود، تا نتایج اعلام نشده به محل رستوران شیراز نیا. وقتی که به من زنگ زد و گفت حالا بیا، من رفتم و اصلا فکر نمی کردم که با چنین جمعیتی روبرو شوم، اصلا جای پارک که نبود، نمی شد وارد شد به خاطر هجوم جمعیت و آن شب بهترین خاطره ی من بود دیدن آنهمه مردم علاقمند، آنجا هم از رسانه های مختلف برای مصاحبه آمده بودند و تورنتواستار با من مصاحبه کرد و از من پرسید چطور شد که داوطلب شدی، من گفتم جامعه ی ایرانی در انتاریو و کانادا جامعه ی جدیدی ست و از سال ۷۹ که بعد از انقلاب ما به کانادا آمدیم و کانادا با روی باز ما را پذیرفت، ما ایرانی ها در قسمت های مختلف داریم به اقتصاد و پیشرفت کشور کمک می کنیم و حال جامعه ی ایرانی با انتخاب من دارد دین خود را به جامعه کانادا ادا می کند … من اصلا انتظار نداشتم که این مصاحبه چاپ شود ولی فردا دیدم تورنتواستار در صفحه ی سوم با عکس های بزرگ آن را چاپ کرد.

خاطره ی زیبای دیگرم، رای گیری برای نوروز در پارلمان است، وقتی که پرسیدند کی موافق است، همه دستها بالا رفت و پرسیدند کی مخالف، همه جا سکوت شد و این خاطره ی زیبایی برای من شد.

خاطرات بد من هم مربوط می شود به سرکوب مردم و هموطنانم پس از انتخابات در ایران.

 

طبق رسم معمول مصاحبه ها، از آقای مریدی خواستم کلام آخر را بگوید:

پیام من به هموطنان عزیز ایرانی چه اینجا و چه هر جای دنیا این است که اتحادمان را حفظ کنیم، ممکن است سلیقه هایمان متفاوت باشد، ممکن است تعدادی لیبرال باشند، تعدادی به احزاب دیگر تعلق داشته باشند، هیچ اشکالی ندارد، اینجا هم سیاستمداران از احزاب مختلف هستند اما با یکدیگر احساس دشمنی نمی کنند. تفاوت عقیده نباید باعث شود که نسبت به هم رعایت احترام را نکنیم. می توانیم بر سر اختلاف سلیقه سیاسی بحث کنیم، نه اینکه پشت سر هم در جهت تخریب حرف بزنیم و یا ایمیل بفرستیم.

باید از نظر اجتماعی و سیاسی فعال باشیم تا در مملکت انتخابی مان بهتر بتوانیم زندگی کنیم و ریشه ی جامعه ی ایرانی قوی و قوی تر شود و بچه ها و نوه هایمان بتوانند کانادا را خانه ی خود بدانند و پیشرفت کنند.