صدای امریکا: برایان هوک، نماینده ویژه امور ایران در وزارت خارجه آمریکا می‌گوید رژیم ایران بر اثر حجم عظیم انزوای سیاسی و فشار اقتصادی ناشی از کمپین فشار حداکثری آمریکا به شدت هراسان و خشمگین شده است.
آقای هوک روز سه شنبه ۱۰ دی به پرسش‌های گیتا آرین، از بخش فارسی صدای آمریکا پاسخ گفت که متن کامل گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:
شما امروز صبح گفتید که ایران در وضعیت «پرخاشگری از سر بیم و هراس» است. می‌توانید کمی در این باره توضیح دهید؟
برایان هوک: رژیم ایران با بدترین بحران مالی تاریخ چهل ساله خود و نیز بدترین ناآرامی های سیاسی چهل سال گذشته رو‌به‌رو است. رژیم ایران و نیروهای نیابتی آن از لحاظ مالی ضعیف‌تر شده‌اند. آنها با کسری بودجه عظیمی رو‌به‌رو هستند و وقتی بودجه [سال] آینده منتشر شود، وضعیت از این هم بدتر خواهد شد. بنابراین، ایران می‌داند که [شرایطش] تحت کارزار فشار حداکثری که ما اعمال کرده‌ایم ناپایدار است و آنها از بابت این حجم عظیم انزوای سیاسی و فشار اقتصادی که ما اعمال کرده‌ایم به شدت هراسانند. کشورهای دیگر نیز دارند به این تلاش ما می‌پیوندند. شما دیده‌اید که رهبران بریتانیا، فرانسه، و آلمان، ایران را به خاطر نقض حاکمیت عربستان سعودی محکوم کرده‌اند و از ایران خواسته‌اند برای رسیدگی به موضوع توسعه موشک‌های بالستیک توسط ایران، سر میز مذاکره بیاید. از این رو من بر این باورم که این رژیم، از جهات متعدد، تحت فشار بی‌سابقه‌ای قرار گرفته است. و آنها، که عادت ندارند «نه» بشنوند، خشمگین هستند. اما پرزیدنت ترامپ در برابر این رژیم ایستاده است.
امروز شما همچنین گفتید که ایالات متحده نمی‌خواهد در خاورمیانه درگیر هرگونه اقدام نظامی شود. آیا به نظرتان چنین می‌رسد که ایران می‌کوشد تا آمریکا را وادار به چنین اقدامی کند؟
برایان هوک: معلوم نیست. این پرسشی است که ایران باید به آن پاسخ دهد. آمریکا به اندازه کافی در خاورمیانه درگیر جنگ بوده است و ما به دنبال درگیری‌های بیشتر نیستیم. ایالات متحده سیاستش در قبال ایران را در کانال دیپلماتیک حفظ کرده است. [اما] ایران بارها با استفاده از نیروی نظامی به دیپلماسی ما پاسخ داده است و این را نه تنها علیه ایالات متحده، بلکه علیه بسیاری از کشورها انجام داده است. بنابراین، این رفتاری است که با خصوصیات یک رژیم یاغی مطابقت دارد. ما به تمرکز کردن بر دیپلماسی ادامه می‌دهیم. اما وقتی ایران به ایالات متحده حمله کند – همان‌گونه که از طریق نیروی نیابتی‌اش کتائب حزب‌الله حمله کرد – ما برای دفاع از خودمان واکنش نظامی نشان می‌دهیم.
دیدگاه دولت ایالات متحده درباره موضع دولت عراق در قبال حملات ایالات متحده به آن مواضع، و نیز به طور کلی درباره اعتراضات در آن کشور، چه بوده است؟
برایان هوک: من در این رابطه به سه نکته اشاره می‌کنم: نخست این که نیروهای ایالات متحده به دعوت دولت عراق در آن کشور حضور دارند. دوم، دولت عراق نسبت به تضمین امنیت نیروهای ما در عراق مسئول است. آنها به این وظیفه‌شان عمل نکرده‌اند. از این رو ما مجبور شدیم خودمان دست به کار شویم و گروهی را که به یک پایگاه [نظامی] عراق، که محل استقرار نیروهای آمریکایی است، حمله کرده بود، هدف قرار دهیم. ما از دولت عراق خواسته‌ایم بهتر و بیشتر عمل کند و افرادی که این حملات را علیه نیروهای آمریکایی و عراقی اجرا می‌کنند را بیابد، دستگیر کند، و به دست قانون بسپارد. اکنون باید بر این مسئله تمرکز شود. رژیم ایران بزرگترین تهدید برای امنیت عراق است.
با در نظر گرفتن همه این‌ها، چرا دولت عراق تاکنون نتوانسته است جلوی انتقال اسلحه از ایران به عراق را بگیرد، یا این مواضع [مواضع گروه‌هایی مانند کتائب حزب‌الله] را شناسایی و منهدم کند؟
برایان هوک: این مسئولیت دولت عراق است که از انتقال اسلحه در مرزها جلوگیری کرده و همه توانش را برای متوقف کردن آن به کار بندد. ایالات متحده به تازگی یک محموله بزرگ موشک که به مقصد یمن در حرکت بود را توقیف کرد. ما همه توان‌مان را برای توقیف [این محموله‌ها] به کار می‌بندیم و دولت عراق نیز باید جنگ‌افزارهای ایرانی را توقیف کند تا آنها به عراق، سوریه، و لبنان منتقل نشوند. ما بر این باوریم که حملات دیروز یک پیام بازدارندگی بسیار نیرومندانه را به رژیم ایران فرستاد. این نشان می‌دهد که ما حمله به پایگاه‌های محل استقرار نیروهای آمریکایی در عراق را بر نمی‌تابیم.
و این می‌تواند به دولت عراق نیز نشان دهد که اگر آنها از [منافع] ایالات متحده محافظت نکنند، ایالات متحده ناچار است خودش دست به کار شود؟
برایان هوک: بله، ما پیشاپیش به دولت عراق اطلاع داده بودیم که می‌خواهیم این حملات را انجام دهیم. اما فکر می‌کنم این موضوع روشن است که باید از نیروهای ما محافظت شود و این کار یا باید توسط دولت عراق انجام شود و یا آمریکا خودش وارد عمل خواهد شد. اما در هر صورت نیروهای ما در معرض خطر نخواهند ماند.
سپاس فراوان از شما.
برایان هوک: سپاسگزارم.
