شهروند ـ آرش عزیزی: نشست جهانی که سازمان ملل در مورد تغییرات اقلیمی سازمان داده بود شنبه‌ی هفته‌ی گذشته در کنکونِ مک
زیک خاتمه یافت. ۱۹۳ کشور حاضر موفق شدند به توافقی در مورد حمایت از کشورهای کمتر توسعه یافته برای برخورد با گرمایش جهانی دست یابند، اما این دستاورد را بیشتر کارشناسان و فعالان‌زیستی حقیر و غیر قابل توجه می‌دانند.
“صندوق اقلیمی سبز” که قرار است تشکیل شود بناست “بخش قابل توجهی” از ۱۰۰ میلیارد دلاری که کشورها سال قبل در کپنهاگ وعده ی آن‌را دادند مدیریت کند، اما یک مساله “کوچک” که معلوم نیست این است که این پول، که تا سال ۲۰۲۰ قرار نیست پخش شود، از کجا قرار است بیاید.
مقامات ۱۹۳ کشور حاضر در کنفرانس کنکون در ضمن بر سر طرحی برای توقف جنگل‌زدایی و اشتراک فن‌آوری کاهش کربن توافق کردند.
اما موضوع مهمی که کنکون یک سال دیگر هم به تاخیر انداخت ارائه کاهش‌های عمیق‌تر در تشعشعات کربن است.
این کنفرانس ۱۲ روزه که یک سال پس از کنفرانس کپنهاگ برگزار شد در ضمن به هیچ توافقی در مورد کاهش گازهای گلخانه‌ای نیز نرسید. بدتر از همه آن‌که توافقنامه‌ی کنکون حتی نمی‌گوید وقتی پروتکل کیوتو در سال ۲۰۱۲ منقضی شود، چه می‌شود و این بحث را به سال آینده، یعنی کنفرانسی که قرار است در ۲۰۱۱ در آفریقای جنوبی برقرار شود، موکول می‌کند.
پابلو سولون، سفیر بولیوی، که از مدافعان اصلی طرح‌های قوی‌تر برای حفاظت از محیط زیست است گفت این طرح به قدری ضعیف است که سیاره را به خطر می‌اندازد.
با این حال فلیپه کالدرون، رئیس‌جمهور راست‌گرای کشور میزبان، مکزیک، توافقنامه را تشویق کرد و گفت “اینرسی و احساس نومیدی” را شکسته است.
بالاترین مقام سیاست اقلیمی در اتحادیه اروپا، کانی هدگارد، تصمیمات روز شنبه را برای ادامه مذاکرات اقلیمی بین‌المللی مفید دانست.
کریستیانا فیگوئرز، مقام ارشد سازمان ملل در امور اقلیمی، گفت توافقنامه دولت‌ها را در مسیر بهتری می‌گذارد و مدعی شد:”کنکون کار خودش را کرد”.
از میان فعالان محیط‌زیستی کمتر کسی به جشن و پایکوبی مشغول بود. آلدن مه‌یر، از اتحادیه دانشمندان نگران، که مقر آن در واشنگتن، پایتخت آمریکا، است گفت:”این برای نجات آب و هوا کافی نبود”.
حضور کانادا
فعالان محیط‌زیستی کانادا و سراسر جهان دولت محافظه‌کار کانادا را تحت انتقادات بسیاری قرار داده‌اند که چرا کار چندانی برای کاهش کربن یا گازهای گلخانه‌ای و یا کمک به کشورهای در حال توسعه در این راه نمی‌کند. فعالان محیط‌زیستی همچنین به کانادا حمله کردند که چرا حتی وزیر تمام‌وقت محیط‌زیست ندارد و پس از استعفای جیم پرنتیس، این سمت را به جان برد داده که در ضمن رئیس محافظه‌کاران در مجلس است و باید جواب سئوال‌ها و حملات اپوزیسیون را بدهد.
جان برد از طرف کانادا در کنکون شرکت کرد و نه تنها باید جواب دولت‌ها و فعالان خارجی را می‌داد که باید با بسیاری از کانادایی‌ها، از فعالان محیط‌زیستی تا سیاستمداران سایر سطوح دولتی، روبرو می‌شد و به سئوال‌های آن‌ها برای بی‌عملی دولت هارپر در این زمینه جواب می‌داد.
طرفه آن‌که وزیر محیط‌زیست دولت محافظه‌کار ابتدا در تیتر خبرهای کانادا ظاهر شد چرا که در روز اول نشست از چین خواسته بود “به اعمال بیشتر” برای کاهش گازهای گلخانه‌ای دست بزند.
همچنین رهبران منتخب منطقه‌ی نانوات و همچنین رهبران اینوئیت در آخرین روزهای نشست کنفرانسی مطبوعاتی برگزار کردند و از کانادا (و البته سایر رهبران جهان) خواستند به سرعت به عدم رسیدگی خود به مساله تغییرات اقلیمی پایان دهند. از دیگر کسانی که از تریبون جهانی برای انتقاد از سیاستِ کانادا استفاده کردند، ژان شاره، نخست‌وزیر لیبرال کبک، بود.
