در روز پایانی گردهم آیی کارشناسان-سیاست مداران و آگاهان اقتصادی جهان در سوئیس همگان بر این توافق بودند که نشست امسال بسیار پر ثمر بوده چرا که مسئولین به توافق جامع و کاملی دست یافتند که در سالیان گذشته چنین نبوده است.
اهم موارد در سه مطلب خلاصه می شد:
جهان اقتصادی امروز بسیار غنی تر و ثروتمند تر از ۱۰ سال قبل است پس چرا هنوز ۱ میلیارد گرسنه شب سر بر بالین می گذارند؟
کمک فوری به جوامع فقیر بایستی در اولویت بررسی قرار گیرد و به عنوان هدف کوتاه مدت و ملموس دیده شود و هر ساله کنترل و تصحیح و تکمیل اهداف و دست آوردها مد نظر باشد.
جهت تحقق موارد بایستی از روش های چند منظوره و منابع مختلف بهره گرفته شود تا اهداف در کوتاه ترین زمان ممکن تحقق یابد.
سابقه نشان داده است که در ۵۰ الی ۱۰۰ سال گذشته بجز چند مورد استثناء سالیان بسیار درخشانی وجود داشته که رشد اقتصادی بسیار بالاتر از حد انتظار بوده است. در سال ۲۰۱۹ معدل تولید محصولات جهانی ۹۰ هزار میلیارد دلار بوده که نسبت به ۱۰۰ سال قبل که هزار میلیارد را نشان می دهد بسیار چشمگیر می باشد. دلیل این همه پیشرفت را کارشناسان فقط در سایه جهانی شدن می دانند و استفاده ملیتهای متفاوت از ” مزیت نسبی” دیگران. البته مورد دیگری که این پیشرفت مرهون آن می باشد افزایش طول عمر و امید به زندگی است که دانش و تکنولوژی پزشکی باعثش شده است.
از موارد دیگری که در این نشست جهانی به آن اشاره شد آن بود که ۱ میلیارد نفر از افراد ثروتمند جهان حدود ۵۰ درصد منابع را به خود اختصاص دادند و از آن بهره می برند در صورتی که آن۶ میلیارد دیگر هم از آن ۵۰ درصد به صورت مساوی بهره نمی برند لذا نیاز است که در ۱۰ سال آینده تعدیل معقولی با شعار انسان دوستانه و کمک به بشریت صورت بپذیرد.
موضوع دیگری که بسیار مد نظر بود وابستگی بیش از حد به زغال سنگ- نفت و گاز برای انرژی بوده که هم محیط زیست را تحت الشعاع قرار می دهد و هم جان افراد زیادی را در معرض خطر قرار داده است از این رو توجه به سوختهای جایگزین برای آینده بشر در دست بررسی جدی می باشد.
مهمترین مطلب که تقریبا برای همه شرکت کنندگان روشن و واضح بود تعهد هر یک از دست اندرکاران اقتصادی و تولیدی به مسئولیت متقابل به جامعه محلی و جهانی بود. به عبارت دیگر نبایستی توجه به سود فقط اهداف شرکتها و تولید کنندگان باشد، بلکه عملیات انساندوستانه و احترام به محیط زیست – حفظ بشریت و خیریه (نیکوکاری) از مواردی است که در مجامع عمومی شرکتها از مسئولین سئوال می شود.
شرکت بیمه زوریخ که در این نشست حضور چشمگیری داشت، در یکی از بررسی های خود به نکته مهمی اشاره کرد که نرخ پایین بهره بود. همانطور که می دانید مکانیزم نرخ بهره روی عملیات بیمه گری بسیار تاثیر دارد چرا که شرکتهای بیمه با سرمایه گذاری حق بیمه هایی که از بیمه گذاران (خریداران بیمه) جمع آوری می کنند، قادرند ذخایر و اندوخته های خود را تکمیل کنند و با این توان می توانند خسارات آتی را بپردازند و به سهامداران خود سود داده و حقوق کارکنانشان را بدهند.
در حال حاضر نرخ بهره در آمریکا ۱.۷۵ درصد است همین نرخ در کشورهای اروپایی منفی ۰.۵ درصد و در کشور ژاپن هم منفی ۰.۱ درصد می باشد، از این رو بخش سرمایه گذاری در شرکت های بیمه دیگر نمی تواند در همه جای دنیا سود آور باشد. پس نیاز است از مکانیزمهای دیگری استفاده کنند. یا حق بیمه ها را افزایش دهند و یا از سودهای انباشته شده قبلی تا پیدا کردن راه حل مناسبی بهره ببرند.
در پایان این نشست اهدافی نمادین (حاضرین اعتقاد داشتند که بایستی واقعی تعریف شود) تعیین شد که مهمترین آنها عبارت بودند از:
کاهش فقر و گرسنگی
تامین مکانیزم امنیت سلامت برای همه
امکان تحصیل برای همه
برابری جنسیتی در کار و زندگی
استفاده از آب سالم برای همه
سالم سازی الگوهای اقتصادی
تولید محصولات مطمئن و امن برای همه
حفظ محیط زیست و ارتقاء آن
با آرزوی تندرستی و برخورداری از امنیت خاطر در جامعه سالم.
