علیرغم گذشت ۶۵ روز از اعتصاب، تظاهرات و راه پیمایی بی وقفه کارگران هفت تپه و حضور این کارگران با خانوادهایشان در کف خیابان، خواسته های بدیهی و اولیه آنها تا کنون همچنان بی پاسخ مانده است، ولی این کارگران همچنان بر حقوق حقه خود پای فشاری می کنند، سندیکای کارگران اعلام کرده است که تا دستیابی به خواسته های کارگران، اعتصاب ادامه خواهد یافت.
خواسته های کارگران نیشکر هفت تپه بازگشت به کار همکاران اخراجی، لغو خصوصی سازی کارخانه و پرداخت حقوقهای معوقه کارگران است.
سابقه اعتراضات و اعتصابات کارگران هفت تپه به سال ۹۴ بر می گردد که تا به امروز همچنان ادامه دارد و هیچگونه اقدام مشخصی در راستای حل این خواسته های کارگران صورت نگرفته است.
باید توجه داشت که اعتصاب و تظاهراتهای ۶۴ روزه این کارگران تا کنون علیرغم شرایط کرونایی و گرمای طاقت فرسای بالای ۵۰ درجه و در زیر انواع اتهامات، تهدیدات و زوگویی ها ادامه داشته است.
فعالان کارگری هفت تپه اسنادی را افشا کردند که نشان میدهد مدیران هفت تپه با پرداخت رشوه سه میلیارد تومانی به رئیس دادگستری شوش و دادستان استان خوزستان، حمایت مقامات و دستگاه قضایی استان را برای خود خریدند.
این امر عمق فاجعه فساد و توطئه های بی شماری را نشان می دهد که کارگران کشورمان در صورت طرح خواسته های بر حق و طبیعی خود با آن روبرو خواهند شد.
قابل توجه اینکه امید اسد بیگی مدیر عامل شرکت نیشکر هفت تپه به اتهام اخلال در نظام اقتصادی کشور و پرداخت رشوه به مدیران بانک مرکزی در حال پیگرد می باشد.
اتهام اسد بیگی پرداخت رشوه یک میلیارد و نیم وجه نقد به محسن صالحی و پرداخت ۱۲ هزار دلار به علاوه ۸۰۰ سکه طلا به رسول سجاد است، همچنین جعل اسناد از اتهامات دیگر او می باشد.
اعتصابات کارگران هفت تپه از سال ۱۳۹۴ در اعتراض به خصوصی سازی این شرکت اغاز شد، خصوصی سازی در کوتاه ترین تعریف عبارت است از چوب حراج زدن به ابزار تولید و ملاخور کردن شرکت و به زمین سیاه نشاندن کارگران است.
در روند خصوصی سازی شرکت کشت و صنعت هفت تپه که ارزش آن حدود ۲۸۶ میلیارد تومان ارزشگذاری شده بود، این شرکت تنها با ۶ میلیارد تومان پول نقد و مابقی به صورت اقساط باید پرداخت می شد، که هیچگاه پرداخت نشد, در حقیقت نیشکر هفت تپه به قیمت یک چهل و هفتم قیمت برآورد شده واگذار شده است.
از زمان واگذاری هفت تپه تا کنون بارها کارگران بخاطر عدم پرداخت حقوق خود، دست به اعتصاب زدند ولی هر بار حکومت با آنها خشن و تهدید آمیز برخورد کرد، کارگران هفت تپه مصمم به ادامه اعتصابات تا تحقق خواسته هایشان هستند.
این کارگران تا کنون بیش از ۱۰۰ اعتصاب برگزار کردند، اما هیچ گوش شنوایی در دولت و قوه قضائیه برای حرفها و خواسته های خود نیافتند.
فساد در مجتمع کشت و صنعت هفت تپه بحدی گسترده است که این شرکت کلی بدهکاری بالا اورده است، شرکت ۷۰۰ میلیارد تومان به سازمان تامین اجتماعی و حدود ۴۷ میلیارد تومان به شرکت برق و چیزی معادل همین رقم را هم به شرکت آب و گاز بدهکار است.
برهمین اساس کارگران با توجه به سوء مدیریت و فساد گسترده در این شرکت خواهان لغو خصوصی سازی و بازگردندان آن به دولت شدند.
فشارهای اقتصادی که اکنون به اقشار زحمتکش وارد می شود، محصول دزدی و چپاول سران رژیم و محصول سیاست تنش آفرینی جمهوری اسلامی است که ارمغان آن تحریم ها می باشد.
در خبرها آمده بود که ۲۰۰ نفر از کارگران شرکت هپکو به دلیل نداشتن امنیت شغلی و عدم دریافت حقوق معوقه دست از کار کشیدند.
خبرها همچنین حاکی از اعتصاب کارگران چند پالایشگاه و شرکت پتروشیمی در استانهای خوزستان، بوشهر، هرمزگان و فارس است.
کارگران پالایشگاههای قشم، آبادان، پارسیان، پتروشیمی لامرد و فازهای ۲۲ و ۲۴ پارس جنوبی اعتصاب کردند.
گزارش هایی هم از گسترش دامنه اعتصابات به پالایشگاههای فجیره، کنگان و پتروشیمی پارس و فاز ۱۴ پارس و نفت سنگین قشم وجود دارد.
یکی از پدیده های ظالمانه پدیده کارگران پیمانی است که اصطلاحا به آن قراردادهای موقت و سفید امضا هم گفته می شود در حقیقت استثمار قرون وسطایی کارگران است، این پدیده در درون خودش پتانسیل سراسری شدن دارد، زیرا طیف بسیار وسیعی از کارگران و کارمندان از معلمان گرفته تا پرستاران، راه آهن، کارگران هفت تپه، هپکو، کارگران نفت و گاز و پتروشیمی و… کارگران پیمانی هستند.
واقعیت این است که کارگران به تجربه به درک این ضرورت رسیده اند که با هم قوی تر هستند، این امر لازمه اش پیوستن کلیه واحدهای کارگری به همدیگر است، زیرا همه در برابر یک رژیم سرکوبگر و ضدکارگر قرار داریم.
اعتصابات کارگری اکنون وارد فاز جدیدی شدند و از اعتصابات جدا از هم به سمت شکل گیری اعتصابات سراسری می روند.
تجربه این دور از اعتصابات کارگری به نظر من تجربه بسیار موفقی بود که دستاورد آن مدیریت شورایی فعالیت های کارگری است.
Kaveh179@gmail.com
