متن سخنرانی سوسن تسلیمى، کارگردان و بازیگر سینما و تئاتر در دومین گردهمایى ابتکار مردمى در میدان مینت شهر استکهلم در روز ۹ جولاى.

شهروند ۱۲۳۸  پنجشنبه ۱۶ جولای  ۲۰۰۹


 


 


 

متن سخنرانی سوسن تسلیمى، کارگردان و بازیگر سینما و تئاتر در دومین گردهمایى ابتکار مردمى در میدان مینت شهر استکهلم در روز ۹ جولاى.

من از نسل آن ایرانیانى هستم که سى‌سال پیش با تظاهرات‌ آرام در خیابان‌هاى تهران، رویاى جامعه ‌‌اى آزاد را در سر مى‌پروراند. جامعه ‌اى که در آن انسان‌ها بتوانند بدون ترس دیدگاه ‌هاى خود را ابراز کنند.

خواست ما، ایجاد رسانه‌ هاى جمعى بى ‌طرف، قوه‌ ى قضاییه مستقل، احزاب آزاد و تساوى حقوق سیاسى و اجتماعى همگانى بود. ما جمع وسیعى با نظرهاى مختلف در مورد مسائل بزرگ و مهم بودیم ولى آنچه اکثریت ما را به هم مى‌پیوست جست ‌وجو در پیدا کردن راهى بود که به ایجاد دمکراسى در ایران مى ‌انجامید.

انقلاب ما پیروز شد. حکومت شاهنشاهى با دو هزار و پانصدسال سابقه‌ ى دیکتاتورى به پایان رسید، اما رویاى ما براى دستیابى به یک جامعه آزاد به حقیقت نپیوست. مسیر انقلاب به سوى دیکتاتورى دیگرى تغییر جهت داد. آن سنت هزاران ساله بار دیگر پایه و اساس خود را برقرار کرد که: حکومت دیکته کند، ملت اطاعت کند.

احتمالاً خامى و بى‌تجربه‌گى از ما بود که فکر مى کردیم با سقوط سلطنت همه مشکلات به‌ خودى خود حل خواهد شد. نمى‌دانستیم که تحقق دمکراسى، مستلزم پیمودن یک راه طولانى است و براى رشد نیاز به زمان دارد. انقلاب سال ۱۳۵۷، قدمى در راه رهایى ایرانیان از گردونه‌ ى اختناق بود و این که مهره ‌اى باشند در بازى‌هاى استراتژیک میان قدرت‌هاى جهانى.
اما در ادامه، آنچه امروز نظاره‌گر آن هستیم تغییر و تحولى است که نمى‌توان جلودارش بود. نسل جوان ایران که بعد از انقلاب به دنیا آمده است، اکثریت جامعه‌ ى امروز ما را تشکیل مى‌دهد. حکومتى که صداى اعتراض آن‌ها را نشنود و به خواست‌هاى‌ شان اعتنا نکند محکوم به نابودى است.

امروز ۱۸ تیر سال ۱۳۸۸ دهمین سالگرد سرکوب خونین اعتراضات دانشجویى تهران است. تعدادى از این جوانان کشته شدند و تعداد بیشترى مورد ضرب و شتم قرار گرفتند. موج اعتراضاتى که شاهد آن هستیم در ادامه مبارزه ‌ى آنهاست.

آن جوانان جان‌باخته، در ذهن‌هاى ما زنده ‌اند. نامشان در تاریخ ملت ایران به ثبت رسیده است. ما ایرانیان در هر نقطه از جهان که باشیم یک ملتیم؛ یک ملتیم با یک رویاى مشترک: دمکراسى.

انبوه مردمى که در تظاهرات‌هاى صلح‌جویانه‌ ى چندماهه ‌ى اخیر به خیابان‌ها رفتند و صداى اعتراض‌شان را به گوش جهانیان رساندند از جماعت اوباش و اراذل، تروریست و جاسوس و وابسته به دولت‌هاى خارجى و خس و خاشاک نیستند. آنها مردمى هستند که خواست‌شان مشارکت در تعیین سرنوشت خودشان و میهن‌شان است. متهم کردن این مردم با عباراتى از این قبیل که اینها دست ‌نشانده و فریب ‌خوردگان دولت‌هاى بیگانه ‌اند، صغیر شمردن یک ملت است.

اعتراضات هفته‌ هاى گذشته در ایران جهانیان را به حیرت واداشت ولى ما که مردم خود را مى‌شناسیم به این حقیقت واقفیم که ایرانیان ملتى آزاده ‌اند که در پى ساخت جامعه ‌اى هستند بر اساس قوانین و موازین مترادف جهان امروز. بر اساس تساوى حقوق زن و مرد، توسعه و رشد اجتماعى و اقتصادى.

افتخار مى‌کنم که عضوى از این ملتم.