شهروند- آرش عزیزی: در اوج کنار رفتن از آن وسوسه های همیشگی چهره های پرفروغ عالم عمومی است. به نظر می رسد آلیس مونرو، از مشهورترین نویسندگان تاریخ کانادا، به این وسوسه تن داده باشد.
تازه همین یکی دو هفته پیش بود که تازه ترین کتاب او، «زندگی عزیز»، جایزه ی کتاب تریلیومِ انتاریو را دریافت کرد. اما مونرو چند روز بعد در گفتگو با دبیر کتابِ نشنال پست بمبی خبری منفجر کرد: «(این کتاب) کمی ویژه تر است چون من احتمالا دیگر دست به نوشتن نخواهم زد.»
مونروی ۸۱ ساله عموما از بزرگ ترین نویسندگان داستان های کوتاه در جهان به شمار می رود. سینتیا اوزیک، نویسنده ی یهودیِ آمریکایی، او را «چخوف ما» خوانده است. آسوشیتدپرس هنگام مخابره ی خبر بازنشستگی او آن را با بازنشستگی سال پیش فیلیپ روت، نویسنده ی شهیر آمریکایی، مقایسه کرد.
مونرو متولد وینگهامِ در جنوب غربی انتاریو است و پیش از این دو بار دیگر نیز جایزه ی تریلیوم را از آن خود کرده بود. یک بار در سال ۱۹۹۱ به خاطر «دوست جوانی من» و بار دوم در سال ۱۹۹۹ به خاطر «عشق زن خوب». با این حساب او به همراه مارگارت آتوود تنها نویسنده ای است که سه بار فاتح این جایزه شده است. مایکل آنداچه ی سریلانکایی تبار نیز دو بار جایزه ی کتاب تریلیوم را دریافت کرده است از جمله در سال ۱۹۸۷ که برای اولین بار اهدا شد.
مونرو در ضمن سه بار جایزه ی بهترین رمانِ فرماندار کل کانادا را دریافت کرده است.
موفقیت مونرو البته به هیچ وجه محدود به مرزهای کانادا نیست.
او در سال ۲۰۰۹ فاتح جایزه ی بین المللی «من بوکر» شد که از معتبرترین جوایز ادبی جهان به شمار میرود. قضات اعلام کردند این جایزه را به خاطر یک عمر دستاوردهای هنری به مونرو اهدا میکنند.
دبورا ترایسمن، دبیر بخش داستان مجلهی نیویورکر، که بسیاری از آثار مونرو را منتشر کرده است، روز پنجشنبه به آسوشیتدپرس گفت این مجله از سال گذشته تا کنون داستان جدیدی از مونرو دریافت نکرده است.
این نامزد همیشگی جایزه ی نوبلِ ادبیات البته پیش از این نیز اعلام بازنشستگی کرده است، اما با توجه به ورودش به دهه ی هشتم زندگی بسیاری میگویند شاید باید این بار حرف او را جدی گرفت.
سئوالی که همچنان باقی می ماند این است که آیا او مادام که حیات دارد بالاخره فاتح جایزه ی نوبل خواهد شد یا نه. در صورتی که مونرو به این موفقیت برسد می توان او را اولین برنده ی کانادایی نوبلِ ادبیات دانست.
پیش از این البته سال بلوی کانادایی در سال ۱۹۷۶ فاتح نوبل ادبیات شد. اما بلو با اینکه متولد کبک بود از نُه سالگی در آمریکا زندگی کرده بود و بیشتر آمریکایی به حساب می آمد.