تصویب وام بلاعوض دولت انتاریو به بنیاد پریا

فرح طاهری

در آستانه ی نوروز ۱۳۹۰ جامعه ایرانی کانادا از دولت انتاریو عیدی گرفت.

روز اول فروردین ۱۳۹۰(۲۱ مارچ ۲۰۱۱)، خبر اختصاص کمک مالی بلاعوض دولت انتاریو به بنیاد پریا طی یک کنفرانس مطبوعاتی اعلام شد.

در این کنفرانس مهندس احمد تبریزی رئیس بنیاد پریا و چند تن از اعضای هیئت مدیره و همکاران بنیاد در کنار دکتر رضا مریدی، نماینده ریچموندهیل در مجلس انتاریو و از حامیان پرتلاش بنیاد پریا با خوشحالی خبر اختصاص این هدیه ی دولتی را اعلام داشتند.

مهندس تبریزی در خصوص این کمک مالی گفت: سال قبل دولت انتاریو یک بودجه ی ۵۰ میلیون دلاری برای بازسازی و تعمیرات بنیادهای خیریه اختصاص داد که از طریق وزارت جهانگردی در اختیار بنیاد تریلیوم گذاشته شد تا این بنیاد با بررسی های کارشناسانه آن را در اختیار متقاضیان واجدشرایط قرار دهد.

به گفته ی مهندس تبریزی، قرار بوده دریافت کنندگان این کمک های مالی تا دسامبر گذشته تعیین شوند ولی از آنجا که تعداد تقاضاها بسیار زیاد بوده تا ماه مارچ به درازا کشیده است.

رئیس بنیاد پریا گفت: از بین ۱۴۵ تقاضانامه بررسی شده تنها یازده مورد واجدشرایط شناخته شدند که یکی از آنها بنیاد پریا بوده است. سقف بودجه اختصاص یافته در این مرحله ۵۰۰ هزار دلار بوده که ما در پریا ۴۳۹ هزار دلار تقاضا کرده بودیم که با آن موافقت شد.

آقای تبریزی در پاسخ به این پرسش که آیا هزینه ی تعمیرات ساختمان جدید بنیاد پریا در این حد است؟ گفت: همانطور که می دانید زمین محل جدید بنیاد بیش از ۵۰۰۰ مترمربع مساحت دارد. ۱۰هزار فوت زیربنای ساختمان در دو طبقه است. برای بازسازی این ساختمان که حدود چهل سال پیش ساخته شده و با تغییرات کاربردی که در آن دادیم و از ساختمان اداری آن را به مرکز اجتماعات تبدیل کردیم، باید بسیاری از موارد را تغییر می دادیم. کل آسفالت محوطه باید عوض شود.  تا به حال رقمی بیش از دویست هزار دلار هزینه کرده ایم هم از طریق اعضای هیئت مدیره و هم از طریق کمک های مردمی و پیش بینی کرده ایم ۹۸۰ تا ۹۹۰ هزار دلار پول لازم داریم و طبق قرار شرایط این کمک مالی باید نیمی از هزینه ی تعمیرات را خود ما تأمین کنیم.

از ماه آینده در سه نوبت این کمک مالی ۴۳۹ هزار دلاری تا پایان سال ۲۰۱۱ به بنیاد پرداخت خواهد شد. همزمان “پریا” باید معادل این پول را خودش تأمین کند.  

آقای تبریزی ضمن تأکید بر این که تلاش دارند ظرف یک ماه آینده مرکز راه اندازی شود، گفت: از دکتر مریدی نهایت تشکر را داریم که با حمایت های بی دریغ شان نقش مثبتی در اختصاص این کمک مالی داشته اند. این اولین کمکی ست که به جامعه ی ما بعد از سی و دو سال داده شده و مهمترین بخش این کمک آن است که نشان می دهد جامعه ی ما و تشکیلات پریا از طرف دولت انتاریو مورد تائید قرار گرفته و واجد شرایط شناخته شده است.

دکتر مریدی نماینده مردم ریچموندهیل در مجلس انتاریو نیز ضمن ابراز خوشحالی از اختصاص این کمک مالی، توضیحاتی در این زمینه داد و گفت: بنیاد تریلیوم انتاریو یکی از موسسات وابسته به دولت انتاریوست و زیر نظر وزیر فرهنگ و گردشگری به طور مستقل عمل می کند. نقش بنیاد تریلیوم این است که به موسسات فرهنگی که به جامعه خدماتی ارائه می کنند، کمک می کند. سال گذشته این بنیاد ۲۲۵هزار دلار به بنیاد پریا کمک کرد تا با استخدام یک کارمند تمام وقت و یک نیمه وقت برای مدت سه سال کارهای جاری بنیاد را بگردانند.

امسال دولت آقای مک گینتی یک بودجه ی ۵۰میلیون دلاری برای حمایت از موسسات فرهنگی و اجتماعی قومیت ها اختصاص داد تا آنها بتوانند کمک های آموزشی، فرهنگی، اجتماعی، ورزشی را به جامعه ی خودشان ارائه کنند.

بنیاد تریلیوم که مسئول این طرح است به تمام بنیادهای خیریه اعلام کرد تا در صورت نیاز به بازسازی و تعمیرات تقاضاهایشان را بفرستند که یکی از متقاضیان بنیاد پریا بود. فرم های تقاضایی که بنیاد پریا ارائه داد تمام مواردی را که بنیاد تریلیوم نیاز و بر آنها تأکید داشت، رعایت کرده بود و از این بابت باید به بنیاد پریا و تیم همکارانش که در تهیه و تنظیم فرم ها مشارکت داشتند، تبریک گفت.

از ۵۰ میلیون اختصاص داده شده مبلغ سه و نیم میلیون دلار در سال مالی جاری مصرف خواهد شد. هدف دولت انتاریو این است که اقوام متعدد ساکن انتاریو بتوانند خدمات مورد نیاز اعضای جامعه شان را به آنها ارائه دهند و این اولین باری ست که یک موسسه ایرانی توانسته رقمی به این میزان (۴۳۹ هزار دلار) کمک مالی دریافت کند.

دکتر مریدی در پاسخ به این پرسش که نقش شما در این میان چه بوده، گفت: من نقش خاصی نداشتم. نقش اصلی را خود بنیاد پریا داشت با مدارک کاملی که تهیه کردند و توانستند معیارها را رعایت کرده و ضوابط و شرایط لازم برای دریافت کمک از سوی بنیاد تریلیوم را داشته باشند.

آقای شانس از اعضای هیئت مدیره بنیاد پریا گفت: نقش عمده ی آقای مریدی در شناساندن جامعه ی ایرانی به دولت انتاریو بوده و اینکه صدای این جامعه از سوی دولت شنیده شود…

آقای تبریزی در ادامه ی صحبت های آقای شانس گفت: نقش آقای مریدی مقطعی نبوده. دکتر مریدی از زمانی که ما در محل قبلی بنیاد پریا فعالیت داشتیم، به تمام برنامه های ما می آمدند و مقامات دولتی و تصمیم گیرنده ها را هم با خودشان می آوردند و تشویق می کردند تا کارهای ما را ببینند. زمانی که آقای مایکل چن، که آن زمان وزیر مهاجرت انتاریو بودند، برای اولین بار آمدند پریا و کارهای ما را دیدند، گفتند که من تمام کامیونیتی سنترهای انتاریو را دیده ام و هیچ جا چنین چیزی ندیدم که خدماتی به این گستردگی ارائه بشه بدون اینکه پولی از دولت گرفته باشند.  

رئیس بنیاد پریا در پاسخ به این پرسش که چه شروطی برای گرفتن این کمک مالی وجود داشت، گفت: گرفتن کمک مالی چندین شرط اساسی و پایه ای لازم دارد:

ـ اینکه تشکیلات شما خیریه باشد؛ ـ حداقل به مدت سه سال باید مدارک مالی شما مورد تائید اداره دارایی کانادا قرار گرفته باشد. ـ باید نشان دهید توانایی مدیریت چنین تشکیلاتی را داشته اید؛ کارمندان، سرویس هایی که داده شده، تعداد افرادی که به آنها خدمات ارائه شده، تمام اینها در نظر گرفته می شود. ـ باید رقم هم در حد معقولی باشد اگر شما تشکیلاتی داشته باشید که ۲۰هزار دلار گردش مالی اش باشد، هیچوقت ۴۰۰هزار دلار به آن اختصاص داده نمی شود.

مهندس تبریزی در مورد چگونگی انتخاب خیریه هایی که مشمول کمک مالی شده اند، گفت: کار بررسی و ارزیابی تقاضانامه ها را دو گروه والنتیر خارج از بنیاد تریلیوم انتاریو برعهده دارند که در دو شهر مختلف مثل همیلتون و اشاوا انجام می دهند، بدون هیچگونه شناخت شخصی از افراد و بنیادها. اینطور که من بعدا شنیدم، بالاترین امتیاز را در این ارزیابی ها، بنیاد پریا گرفته بود. یعنی ما آنقدر دقیق با آقای شیخ الاسلامی و بقیه دوستان این تقاضانامه را پر کرده بودیم، که دقیقاً همان میزان که تقاضا کرده بودیم به ما اختصاص داده شد.    

آقای شیخ الاسلامی در توضیحی بر این نکته گفت: یک ذهنیتی وجود دارد که بعضی ها فکر می کنند دولت می آید بدون ضوابط به کامیونیتی های مختلف پول می دهد. در حالی که اینطور نیست، باید برنامه، امکانات، توانایی و تاریخ داشته باشید و براساس کاری که انجام می دهید، دولت به شما پول می دهد.

دکتر مریدی افزود: نکته ی خوبی را آقای شیخ الاسلامی اشاره کردند چون مطمئنم تا این خبر منتشر شود، بقیه هم ممکن است توقع چنین کمک هایی را داشته باشند. در حالی که بعضی از این انجمن های ایرانی نه ثبت شده هستند، نه دفتر و دستک دارند. من به یکی از این انجمن های خیریه رفتم دیدم همه ی مدارکشان به فارسی ست. گفتم شما در کانادا هستید باید به انگلیسی مدارک داشته باشید.

آقای استیو تبریزی نیز در خصوص چگونگی تائید شدن بنیاد پریا گفت: موقعی که ما تقاضانامه را فرستادیم قبل از تصویب، باز از ما سئوالاتی کردند. یکی از سئوالات این بود که ثابت کنید ظرف سه سال گذشته به چند نفر از جامعه ی ایرانی خدمات ارائه کردید. بالغ بر ۵۰ هزار ایرانی در سه سال گذشته به پریا مراجعه کرده و خدمات به آنها ارائه شده و مستندات این گفته هم وجود دارد. بنابر این، پریا خانه ی ایرانیان است که باید همه آن را از خود بدانند و ایرانی ها باید این حس را داشته باشند که بیایند کمک کنند.

آقای تبریزی گفت: این ساختمانی که داریم در موردش حرف می زنیم اولین بار در تاریخ کامیونیتی ایرانی در همه ی دنیا است که جامعه ی ایرانی با پول خودش ملکی تهیه کرده است. این مسئله مهمی ست. یک سئوالی از اطراف به گوش ما می رسد که حالا این ملکی که خریدند مال کیه؟ این مال “پریا تریلیوم فاندیشن” است که ما به عنوان هیئت امنا از طرف دولت کانادا آن را می گردانیم، هر وقت خواستیم درش را ببندیم، دولت کانادا می آید از ما می گیرد و می فروشد و پولش را می گذارد در حساب رونیو کانادا، نه مال من است نه مال هیچیک از اعضای هیئت مدیره. ما تراستی هستیم از طرف دولت کانادا که اینجا را داریم می گردانیم. همه مون هم مسئولیت داریم، داوطلب هم هستیم، هیچکدام نمی توانیم یک دلار پول بگیریم و نمی گیریم هم. حالا فکر نکنند که با این کمک مالی ما ماشین و خانه مان را عوض می کنیم.

آقای تبریزی گفت: یک کسی به من گفت این خیریه مال پولدارهاست. گفتم شما توی کانادا یک خیریه پیدا کنید که مال گداها باشه. مگه غیر از این است که پولدارها خیریه راه می اندازند… البته بگذریم که در مورد ما مصداق ندارد. ما اینجا مجموعه ی سیزده، چهارده نفره ای هستیم از جوان تا پیر که وقت و تجربه و دانش خودشان را گذاشته اند. 

مهندس تبریزی اشاره کرد که در کانادا بیش از ۱۶۰هزار سازمان خیریه و غیرانتفاعی وجود دارد که بالای ده درصد تولید ناخالص کانادا (Gross domestic product –GDP) را به خود اختصاص داده اند، یعنی بالای صد بیلیون دلار. یعنی اگر چنین چیزهایی در ایران معمول نبوده، اینجا امری بسیار معمول است.

***

چند ماه دیگر، پریا ده ساله می شود. بنیاد پریا در نوامبر ۲۰۰۱ بنیان گذاشته شد.”پریا تریلیوم” یک بنیاد خیریه رسمی است که به منظور رفع نیازهای گوناگون جامعه مهاجران ایرانی در کانادا زیر شماره ۸۸۶۳۳۶۴۱۱RR0001 با محدوده فعالیت در سراسر کانادا به ثبت رسیده است.

هدف های نخستین بنیاد خیریه پریا تریلیوم، ایجاد فضا و تهیه امکانات ضروری جهت ارائه خدمات فرهنگی، اجتماعی، بهداشتی، تفریحی، ورزشی و غیره به جامعه ایرانیان مقیم تورنتو و … به مفهومی دیگر “خانه ایرانیان” در جامعه مهاجرت است.

وقتی در اولین کنفرانس مطبوعاتی این بنیاد در ۲۴ جون ۲۰۰۶حضور یافتم، کنفرانسی که طی آن موسسان و اعضای هیئت مدیره، تولد بنیاد پریا را از طریق رسانه های فارسی زبان به اطلاع جامعه ی ایرانی ـ کانادایی رساندند  و گزارش آن را در شهروند منتشر کردم، برای آن این تیتر را انتخاب کردم: «خانه ایران» از رویا تا واقعیت… وقتی آن تیتر را می نوشتم هنوز خانه ی ایران رویایی بیش نبود که می رفت تا شاید به واقعیت بپیوندد، ولی امروز پس از پنج سال پریا کارنامه ی درخشانی از خود ارائه داده که هم مشمول دریافت کمک های دولتی شده و هم جامعه ی ایرانی از آن حمایت مالی و معنوی می کند.

بنیاد پریا از آغاز با کمک مالی ۱۵ تن از فعالان اقتصادی ـ اجتماعی ایرانی توانست آپارتمانی به قیمت ۲۵۰هزار دلار خریداری کند و آن آپارتمان سرمایه ی اولیه ی بنیاد شد برای قدم های بعدی اش. از آن ۱۵ تن، در کنفرانس مطبوعاتی امروز، سه تن آقایان احمدرضا تبریزی، هوشنگ شانس و مهدی رضایی حضور داشتند.

در ۲۲ دسامبر ۲۰۰۷، محل موقت بنیاد پریا در شماره ۷۱۷۱ خیابان یانگ افتتاح شد. این محل را مهندس درویش، یکی از اعضای هیئت مدیره بنیاد پریا و از آن جمع ۱۵ نیکوکار اولیه، به طور رایگان در اختیار بنیاد گذارد.

حدود سه سال پریا در این محل به فعالیت هایش ادامه داد و برای خود کارنامه ای معتبر تدارک دید. کمک های مالی و معنوی نیکوکاران و افراد جامعه نیز تداوم یافت و اسامی نیکوکاران، جهت شفافیت در عملکرد مالی، همواره هم در سایت بنیاد پریا و هم در محل بنیاد با ذکر مبلغ منتشر می شد.

در جشن جمع آوری کمک مالی در ماه جون ۲۰۱۰، حدود ۴۰۰هزار دلار جمع آوری شد. ملک بنیاد پریا در ماه اکتبر ۲۰۱۰ به قیمت دو میلیون و هفتاد هزار دلار (با هزینه های انتقال) خریداری شد که یک میلیون و دویست هزار دلار آن وام از رویال بانک بود. اعضای هیئت مدیره بنیاد ۱۵۰هزار دلار وام بدون بهره کمک کردند و به گفته ی مهندس تبریزی “از زمانی که ساختمان را خریده ایم تا الان بالای ۱۵۰هزار دلار توانستیم از کامیونیتی کمک مالی جمع آوری کنیم.”

اما حمایت از خانه ی ایرانیان نباید متوقف شود. رئیس بنیاد پریا می گوید، فقط ماهی ده هزار دلار قسط وام مسکن است و حدود پنج هزار دلار هم هزینه های آب و برق و سایر هزینه های نگهداری. بخشی از این مخارج از طریق اجاره ی سالن ها تأمین خواهد شد ولی بدون کمک جامعه نمی توان تمام این هزینه ها را پوشش داد. اگر روزانه به اندازه ی پول یک قهوه، یعنی یک دلار به خانه ی خود کمک کنید، ما می توانیم پرتوان تر گام برداریم و به جامعه خدمات ارائه کنیم.

 جامعه ی ایرانی تورنتو! در ماه می، خانه ی ایرانیان افتتاح خواهد شد. این خانه ی خود ماست، پس بکوشیم سر پا بماند.