روز دوشنبه چهار اپریل دفتر نخست وزیر کانادا از ۱۲ رسانه ی قومی جوامع گوناگون ساکن کانادا دعوت کرد، تا دیدار و گفت وگویی با نخست وزیر داشته باشند. شهروند از جامعه ی ایرانی و افغان پست از جامعه افغان ساکن انتاریو دو رسانه ی فارسی زبان و پشتو در میان این رسانه ها بودند. دست اندرکاران نشریات چینی، هندی، یونانی، کره ای و یکی دو رادیو و تلویزیون از جمله ی دعوت شدگان بودند. هر کدام از رسانه ها یک یا دو پرسش مطرح کردند و پاسخ گرفتند. من از شهروند، ابتدا از نخست وزیر در پیوند با مناظره ی یک به یک او و آقای ایگناتیف رهبر حزب لیبرال پرسیدم و اشاره کردم که روزنامه ی تورنتو استار همان روز این مسئله را با خوانندگان خود در میان نهاده و از آنها خواسته است که درباره ی این مناظره میان دو رهبر احزاب اصلی کانادا یعنی لیبرال ها و محافظه کاران نظر مثبت و منفی بدهند. بیش از ۷۵ درصد پاسخ دهندگان به سود انجام این مناظره رأی داده بودند، با توجه به این میزان علاقمندی به انجام این مناظره ی دو نفره نظرشان در مورد انجام این مناظره چیست؟ آقای هارپر پاسخ داد، “من پیشنهاد این مناظره را داده بودم، اما به موقع پاسخ مثبت دریافت نکردم و بعد منصرف شدم.” در ضمن اشاره کردند که در آن پیشنهاد نظرش به شخص خاصی نبوده، بلکه از مناظره ی دو نفره به طور کلی سخن گفته است.
پرسش دوم من با اشاره به حضور فعال ایرانیان در انتخابات و بویژه برخی جوانان ایرانی که در حزب نخست وزیر از چهره های شناخته شده هستند بود، و مایکل پارسا رئیس شعبه ی ریچموند هیل حزب او را مثال زدم و گفتم توقع از نخست وزیر درخصوص توجه به جامعه ی ایرانی بیشتر از پیش است. همچنین اشاره کردم که ما در شهروند در دو دهه گذشته شعارمان این بوده که “رأی دهیم تا دیده شویم”، اما نخست وزیر در گردهمایی های مهم ایرانیان از جمله جشن های نوروزی ایرانیان و بویژه جشن نوروزی شهروند، که از ایشان دعوت هم کرده بودیم، حضور نیافتند و این در حالی است که همه ساله در جشن های برخی از ملیت های دیگر حضور پیدا می کنند، علت عدم حضور در مراسم نوروزی ایرانیان چیست؟
نخست وزیر پاسخ داد، ما به مراسم بسیاری دعوت می شویم و متأسفانه نمی توانیم در همه حضور پیدا کنیم. اما شما ما را به جشن شهروند دعوت کنید و امیدواریم اگر همچنان نخست وزیر ماندم در جشن نوروزی شما حضور پیدا کنم و با جامعه ی ایرانی اینجا دیدار داشته باشم.
تام سارس رئیس مطبوعات قومی کانادا، از پاتریدس نشریه یونانیان کانادا که نزدیک به چهار دهه است منتشر می شود، از نخست وزیر پرسید، شما چگونه می توانید وعده ی سامان دادن کسری بودجه را بدهید در حالی که می خواهید مالیات کمپانی های بزرگ را کاهش دهید؟
نخست وزیر پاسخ داد، اولاً ما از کاهش بودجه ی کمپانی های بزرگ حرفی نزده ایم، این کاهش حدود چهار سال پیش انجام گرفته است. دوما شما نمی توانید از کاهش بودجه ی کمپانی های بزرگ که کارفرمایان اصلی کانادا هستند در دوران بحران اقتصادی حرف بزنید، زیرا این خلاف توقعی است که از دولتمداران در شرایط بحرانی اقتصاد می رود. شما می دانید که حتی آقای اوباما که به لحاظ سیاسی بیشتر شبیه به لیبرال های کاناداست تا حزب ما، از کاهش مالیات کمپانی های بزرگ آمریکا دفاع کرده است، زیرا اگر آنها نتوانند به فعالیت شان ادامه دهند بازار کار به مخاطره خواهد افتاد. در اروپا نیز هیچ دولتی در این شرایط ویژه ی اقتصاد بحران چنان عملی انجام نداده است. پس آنچه ما می گوییم کاهش مالیات کمپانی های بزرگ نیست، بلکه عدم افزایش مالیات آنهاست.
این دیدار در محیطی دوستانه برگزار شد و آقای هارپر خبرنگاران را محدود و مقید به چند سئوال نکرد. گفتنی ست که همکاران ما در رسانه های بستر اصلی از نحوه ی برخورد آقای هارپر با رسانه ها بویژه در این ایام انتخابات انتقاد داشته اند و معتقدند که آقای هارپر با نادیده گیری حقوق آنان امر دمکراسی را زیر سئوال می برد.
همانطور که در یادداشت هفته ی پیش نوشتم برای جامعه ی ما مهم حضور در انتخابات است و دلبستگی حزبی نمی تواند از اهمیت این حضور بکاهد. اگر در کشور دمکراتیک کانادا ما از امتیاز رای دادن خود را محروم کنیم، در حقیقت خود، جامعه و کشور دوم مان را از تمرین دمکراسی که انتخابات از ستون های اصلی آن است محروم کرده ایم. توجه مقام های دولتی به جامعه ی ایرانی را باید در میزان مشارکت فعالانه ی یکایک ما در امر انتخابات محک زد و بس.
امیدواریم کانادایی ها با حضور پررنگ خود در انتخابات، و نیز ما ایرانی کانادایی ها با مشارکت بیش از پیش مان بتوانیم دولت مورد علاقه ی اکثریت مردم این کشور را انتخاب کنیم.