کافی است سری به یکی از شهرهای متوسط اروپایی زده باشیم تا بدانیم وضع متروی تورنتو چه قدر خراب است.
شهروند ۱۲۴۹ پنجشنبه ۱ اکتبر ۲۰۰۹
کافی است سری به یکی از شهرهای متوسط اروپایی زده باشیم تا بدانیم وضع متروی تورنتو چه قدر خراب است.
راستش نیازی به آن هم نیست. کافی است یک روز برفی مدت‌ها منتظر اتوبوس مانده و چند ساعتی از این خط به آن خط برای رسیدن به مقصدتان رفته باشید تا بدانید متروی این شهر بیرون از دو خط یانگ و بلور چه قدر محدود است. تازه این وقتی است که در خود شهر تورنتو باشی (یعنی جنوب خیایان استیلز). منطقه‌ی یورک، که احتمالا بخش اعظم خوانندگان ما از آن‌جا می‌آیند، که دیگر جای خودش را دارد. خدا نکند کسی از ساعت ۸، ۹ شب به اینطرف بخواهد از تورنتو عازم وان، مارکهام یا ریچموند هیل شود.
به همین دلیل است که وقتی بسته‌های انگیزشی اقتصادی برای ایجاد برنامه‌های ساخت و سازی که اقتصاد را به حرکت در بیاورند اعلام شد، بخش عمده‌ای به شهرها و بخصوص تورنتو اختصاص یافته است تا متروی آبرومندتری برای شهرمان راه بیافتد. قرار است خط‌های متعدد بسیاری اضافه شوند و نقاط مختلف تورنتو را به همدیگر و به منطقه‌ی یورک بهتر متصل کنند.
اما قضیه فقط گسترش نیست. قرار است ایستگاه‌ها نیز محیط‌های زیباتر و بهتری از ایستگاههای خشک و خالی کنونی باشند.
هفته‌ی گذشته پرده از طرح‌های دو ایستگاه جدیدی که قرار است در ادامه‌ی خط اسپاداینا ساخته شوند برداشته شد، از جمله ایستگاهی به نام شپردِ غرب (Sheppard West) که بی‌شباهت به باند هواپیما نیست. اندی برتولو، رئیس پروژه‌ی تی.تی.سی، در مصاحبه با رسانه‌ها گفته است: "برای من مثلِ بال می‌مونه یا بخشی از بال ـ یه چیزی که آدمو یاد پرواز می‌اندازه". ایستگاه دیگری که از طرحش پرده برداشته شد "یورک" نام دارد و قرار است در شهر وان واقع شود.
تم جدید این ایستگاه نشان می‌دهد که ایستگاههای جدید که بر خلاف ایستگاههای قبلی در محیط‌های بازتر و کم‌تراکم‌تر ساخته می‌شوند قرار است ذوق معماری بیشتری به کار برند و فضاهای بازتری داشته باشند. این روند را می‌توان در تاریخ متروی تورنتو که از برپایی‌اش در ۵۰ سال پیش مدام در حال تکامل بوده، مشاهده کرد. با گذشت زمان ایستگاه‌ها به چیزی بیش از جایی برای سوار شدن قطار تبدیل شده‌اند: ایستگاههای خط یانگ همه ساده و ابتدایی هستند، ایستگاههای خط بلور و دانفورت کمی بزرگتر هستند، ایستگاههای خط اسپاداینا برای اولین بار از هنر استفاده کردند و ایستگاههای خط شپرد ادامه‌ی همین راه بودند و هم فضای بیشتری داشتند و هم کارهای هنری بیشتری.
کار گسترش خط اسپاداینا قرار است اواخر سال بعد یا اوایل سال ۲۰۱۱ انجام شود و حدود اواخر سال ۲۰۱۵ به پایان برسد. ایستگاههای شمال بسیار خلوت‌تر از مرکز شهر اما شلوغ‌تر از بعضی ایستگاههای دیگر خواهند بود. برای مثال طبق پیش‌بینی‌های تی تی سی، ایستگاه "شپرد غرب" تا سال ۲۰۳۱ به ۱۱ هزار مسافر روزانه و ایستگاه یورک به ۴۰ هزار مسافر روزانه برسد. در حالی که ایستگاه سنت جورج در حال حاضر روزی ۱۱۳ هزار مسافر و ایستگاه بساریون در خط شپرد روزی ۲ هزار مسافر دارد.
