همیشه آسمان زندگی آفتابی نیست!/ محمد رحیمیان

هر ساله، در گوشه و کنار دنیا حوادث طبیعی مانند زلزله، سیل و یا آتش سوزی، بخشی از مکانی که سرزمین انسانی است را از بین می برد.

مجله تایم در گزارشی شهرهای بزرگ جهان را که از نظر کارشناسان در خطر زلزله قرار دارند معرفی کرده است. در این گزارش آمده است با وجود اینکه پس از زلزله ای که در سال ۱۹۲۳ در توکیو جان ۱۵۰ هزار تن را گرفت، ساختمان‌ها در ژاپن در برابر زلزله مقاوم‌سازی‌ شده و به مقاوم‌ترین ساختمان‌ها در جهان تبدیل شده‌اند، اما زلزله‌ای مشابه آن که به اعتقاد دانشمندان وقوع آن اجتناب‌ناپذیر است، می‌تواند در حدود ۱۰ هزار انسان را به کام مرگ بکشاند و در حدود یک تریلیون دلار خسارت مالی وارد کند.

در ۲۶ دسامبر ۲۰۰۴، زلزله ای عظیم که در سواحل غربی جزیره ی سوماترای اندونزی اتفاق افتاد ودر پی آن سونامی رخ داد،۲۳۰ هزار نفر کشته شدند. این زلزله۹.۱ درجه در مقیاس ریشتر ثبت شد و شدت آن موجب تغییر چرخش زمین به دور محور خود به میزان تقریباً یک اینچ شد.

در آماری دیگر می خوانیم مردم پاکستان در سال گذشته متحمل بدترین سیل ۸۰ سال گذشته در کشور خود شدند که بنا بر آمار باعث قربانی شدن ۱۶۰۰ نفر و خسارتی معادل ۴۳ میلیارد دلار گردید. در این حادثه ۱۷ میلیون پاکستانی آواره شده، دو میلیون نفر به بیماری های عفونی از جمله اسهال مبتلا شدند و ۹۲ مورد وبا نیز در بین آنها مشاهده شد. عمق این فاجعه طبیعی در پاکستان به حدی زیاد بود که حوادث تابستان گذشته را تحت تاثیر خود قرار داد و همینطور فاجعه سونامی در ژاپن که با آتش گرفتن سه راکتور هسته ای همراه شده و تا مدتها نگرانی جهانی را به دنبال داشت.

در اینجا تاسف آورتر این است که امروز آن حادثه لابلای حوادث دیگر برای همه بوی کهنگی می دهد و شاید برای کسی دیگر امروز فرقی نکند که بر سر آنهمه آواره چه آمده….

مانند تمام مقاله های پیش، هدف ما ذکر مصائب دنیا و نگران ساختن اذهان شما خواننده گرامی نیست، اما همواره خواسته ایم توجه دقیق تر شما را به مواردی که می تواند مفهوم زندگی امروز را دگرگون کند جلب سازیم. آمار بالا سئوالات زیادی را می تواند در ذهن ما بپروراند. آیا منزل ما بیمه های گوناگون دارد؟ آیا در برابر آتش سوزی بیمه داریم؟ اگر در مکانی زندگی می کنیم که احتمال آسیب دیدن آن بیشتر است به بیمه کاملتری فکر کرده ایم؟ اگر بنا باشد به هر علتی در حوادثی از این دست آسیبی ببینیم آیا برای روزهای ناتوانی مان فکری کرده ایم؟ نقش ما در دایره خانواده چگونه است؟ اگر فرزندان و یا عزیزانی داریم که به نوعی به ما تکیه کرده اند آیا می توانند بدون ما به راحتی امروز به زندگی ادامه دهند؟ …

سئوالات ما همچنان از خودمان ادامه دارد. می توان گفت این داستان هرگز رو به انتها نیست. مادامی که ما در جهانی پر از حادثه زندگی می کنیم، حرکت کردن در آن بدون پشتوانه و برنامه ریزی، تنها پروازی است بر روی ابر. شاید در پشت هر اتفاق بزرگی، تصمیمات لحظه ای ما نیز به همان عظمت، نمایشی زیبا در قلب کوچکمان ترتیب دهد. اما تاسف آور است که گذشت زمان، فاصله ای اقیانوس گونه بین ما و فردا قرار می دهد.

شاید بد نباشد امروز که آفتابی است برای روزهای بارانی مان فکری کنیم. کسی چه می داند شاید سرمان را که بالا کنیم ابرهای سیاه به مهمانی مان آمده باشند.

*محمد رحیمیان کارشناس ارشد بیمه و سرمایه گذاری و عضو انجمن رسمیAdvocis به شماره ثبت: ۲۰۶۵۸۱۷ مشاورین متخصص بیمه و امور مالی کانادا است.