با مولانا وارد دنیایی شدم که تجربه نکرده بودم
شهاب برادران، هنرمند ساکن تورنتو، سالهاست در زمینه موسیقی فعالیت می کند. از او تا به حال دو آلبوم منتشر شده با نام های “مرا دریاب” و “هیچ مگو”، که آلبوم دوم به بهانه هشتصدو چهارمین سالگرد تولد مولانا ساخته شده است. این آلبوم چند هفته پیش به بازار عرضه شد که تمامی قطعات با اجرا و آهنگسازی شهاب برادران است.
برای آشنایی با این هنرمند همشهری گفت وگویی با او انجام دادم که در زیر می خوانید.
از کی به کار در زمینه موسیقی علاقه مند شدید؟
ـ بدون شک محیط رشد یکی از موثرترین عوامل در شکل گیری شخصیت و سلیقه افراد می تواند باشد. در درجه دوم فکر می کنم پدرم نقش بسیار مهمی در پرورش و جهت دادن به علایق من داشته است. فعالیت پدرم به عنوان نوازنده و خواننده در یک گروه موسیقی زمینه آشنایی من با آثاری از لئونارد کوهن (Leonard Cohen) ، لد زپلین (Led Zeppelin)، بیتل ها (Beatles)، پینک فلوید (Pink Floyd)، فرهاد و فریدون فروغی را فراهم کرد. حمایت پدر و مادرم و علاقه شخصی من به موسیقی باعث شد تا در سن یازده سالگی یادگیری گیتار و سلفژ را شروع کنم و در دوران دبیرستان با جاز و پیانو آشنا شدم. بعد از پایان دبیرستان تصمیم گرفتم به گیتار به عنوان ساز اصلی ام بپردازم. به همین خاطر گیتار کلاسیک را با داریوش افراسیابی شروع کردم و چند سال زیر نظر ایشان ادامه دادم، اما پیشینه و علاقه شخصی و Blues باعث شد نواختن گیتار الکتریک را زیر نظر استادان مجرب شروع کنم و در نهایت با کلاسیکال راک و سایکادالیک راک بیشتر آشنا شدم.
شهاب برادران
آیا بعد از دبیرستان در زمینه ی موسیقی به تحصیل ادامه دادید؟
ـ بعد از دبیرستان در رشته مهندسی راه و ساختمان شروع به تحصیل کردم و مدتی بعد هم کامپیوتر را امتحان کردم ولی علاقه بیش از اندازه من به موسیقی سبب شد که رشته تحصیلی ام را در نهایت به صدابرداری موسیقی تغییر دهم.
بیشتر به ساختن قطعات موسیقی و خواندن و نواختن علاقه دارید و یا به صدابرداری موسیقی؟
ـ با وجودی که صدابرداری موسیقی را بسیار دوست دارم، اما هیچ چیز برای من لذت ساختن و یا بهتر بگویم خلق کردن را ندارد. وقتی خلق می کنی هم خودت می توانی چیزهای جدیدی تجربه کنی و هم اینکه احساست را به دیگران منتقل کنی و این برای من خیلی ارزش دارد.
آلبوم اول شما بیشتر سبک پاپ دارد و از اشعار معاصر استفاده کردید در مورد این آلبوم کمی توضیح دهید؟
ـ در سال ۲۰۰۶ شروع به کار روی آلبوم “مرا دریاب ” کردم و در سال ۲۰۰۹ این آلبوم به بازار عرضه شد. در واقع آلبوم اول حاصل سه سال تجربیات مختلف من در زمینه موسیقی است. در این آلبوم که با همکاری استاد داریوش افراسیابی، باربد بیات، رضا مقدس و Richard Uglow تهیه شده سبک های مختلف موسیقی از کلاسیک تا پاپ و راک شنیده می شود. ملودی برخی از کارها را خودم نوشتم که در آنها بیشتر از گیتار برقی استفاده شده و تمایل به کلاسیک راک دارد.
آلبوم جدید شهاب برادران با عنوان هیچ مگو
با توجه به موسیقی مورد علاقه تان که کلاسیک راک است و توضیحاتی که در مورد آلبوم اولتان دادید چه شد که در آلبوم دومتان به کار کردن روی اشعار مولانا و این نوع موسیقی که تلفیقی از موسیقی غربی و شرقی است، روی آوردید؟
ـ تمام ملودی های آلبوم “هیچ مگو” را من بر اساس اشعار مولانا نوشتم. در این آلبوم بیشتر از سازهای شرقی مثل سیتار و یا تبلا که یک نوع ساز هندی است و همینطور از گیتار کلاسیک، پیانو و کاهون که سازهای غربی هستند استفاده شده است. سعی کردم همه کارها در این آلبوم آکوستیک و بسیار طبیعی باشد.
آشنایی اولیه من با مولانا و موسیقی سنتی ایرانی در دوران نوجوانی و در سن شانزده سالگی با آلبوم های “حیرانی ” و “مهتاب رو” شهرام ناظری آغاز شد که تاثیر فوق العاده ای روی من گذاشت. همین طور آلبوم هایی مثل معشوق همینجاست و Gift of love از Deepak Chopra من را بسیار تحت تاثیر خودش قرار داد.
با اینکه ارتباط خوبی با این کارها برقرار کرده بودم فکر نمی کردم که روزی بخواهم اشعار مولانا را بخوانم. در واقع درک عمیق تر من از مولانا زمانی آغاز شد که Transcendental Meditation را شروع کردم. برای من یک تجربه بسیار مشابه بین شنیدن و کار کردن روی اشعار مولانا و در کل قدم گذاشتن در دنیای او با مدیتیشن وجود دارد.
رفته رفته علاقه من به اشعاری از مولانا مقدمه ورود من به دنیای خاصی شد که تا آن زمان تجربه نکرده بودم و ناخودآگاه روزمره من تحت تاثیر قرار گرفت و زمینه ای به وجود آورد تا به صورت جدی آهنگسازی روی اشعار مورد علاقه ام را شروع کنم. در ابتدا آمادگی لازم را در خود نمی دیدم که آهنگ هایی را که ساخته بودم برای ضبط به استودیو ببرم که البته در این برهه تشویق و حمایت دوستانم باعث شد که احساس آمادگی در من به وجود بیاید و آلبوم “هیچ مگو” کامل و ارایه شود.
بعضی از قطعات آلبوم “مرا دریاب” توسط خود شما ساخته شده در حالیکه در آلبوم “هیچ مگو” آهنگسازی و اجرای تمامی قطعات با شما بوده، آیا با آهنگسازی برای این قطعات هدف خاصی مد نظر بوده است؟
ـ من خودم را آهنگساز نمی دانم و بیشتر می توانم بگویم که ملودی می نویسم ولی اینکه قادرم ملودی های خودم را بنویسم به من کمک می کند که بهتر بتوانم افکار و احساساتم را در قالب موسیقی به شنونده منتقل کنم. وقتی شما ملودی خودتان را می نویسید نت به نت کار از درون و مطابق و هماهنگ با شرایط روحی آن دوره از زندگی تان ساخته می شود و در واقع معمار اثری می شوید که ارایه می دهید. در نتیجه ارتباط شما با کار عمیق تر می شود. البته کار با آهنگساز های دیگر هم تجربه بسیار متفاوت و خوبی است که در گذشته داشته ام و از آن بسیار آموخته ام.
آیا ملودی سازی با استفاده از این اشعار به این قدمت مشکل نیست؟ خصوصا اینکه این اشعار ذاتاً دارای وزن خاص خود هستند؟
ـ قبل از اینکه شروع به کار کنم فکر می کردم که خیلی باید سخت باشد ولی از یک طرف هم خیلی مشتاق به کار کردن روی اشعار مولانا شده بودم و فکر می کنم به خاطر علاقه زیادم به شعرهای مولانا بود که ملودی ها در ذهنم جاری می شدند و ساختن آنها برای من آسانتر می شد. فکر میکنم ارتباط عمیق با شعر خیلی در ساخت ملودی تاثیر دارد.
در حال حاضر مشغول به چه کاری هستید و در آینده چه برنامه ای دارید؟
ـ در حال حاضر بعد از ارایه دومین آلبومم در حال تشکیل دادن یک گروه موسیقی هستم که از این به بعد کارها را به صورت گروهی ارائه دهیم. همیشه علاقه مند به تشکیل یک گروه موسیقی بودم ولی تا این زمان موقعیت آشنایی با اعضای مناسب با این کار را نداشتم. مدتی است با گروهی کار می کنم که همگی خیلی راضی هستیم و از کار کردن با یکدیگر لذت می بریم. فکر می کنم داشتن یک ارتباط عمیق سالم و دوستانه بین اعضای گروه خیلی می تواند در بالا بردن کیفیت کار بخصوص در زمینه های هنری و نوع کار و موسیقی که دنبال می کنم، موثر باشد.
