بیست و اندی سال که از عمرش گذشته بود، به یک سازمان چریکی پیوست و به سبب استعدادش در طراحی و مدیریت خودش از شرکت در عملیات معاف شد، اما طراحی این عملیات را کم و بیش او به عهده داشت. بعداً دستگیر شد و دو سال اندی را در زندان به سر برد، بی آن که بشکند و کسی را لو بدهد. حالا او مقیم کاخ ریاست جمهوری برزیل شده است.
http://asre-nou.net/php/view.php?objnr=11640
در همین ۱۱ ماهی که در قدرت بوده در دفاع از حقوق بشر ثابتقدم مانده. اولین سفرش را پس از ورود به کاخ ریاست جمهوری به شیلی انجام داد و به دیدار مادران میدان مایو رفت، مادرانی که با تلاش و پیگیری خود در به زانو درآوردن حکومت کودتا در آرژانتین و گشودهشدن پرونده جنایات علیه حقوق بشر در آن سالها نقشی کمنظیر ایفا کردند.
http://asre-nou.net/php/view_print_version.php?objnr=13531
قبل از این که به کاخ ریاست جمهوری وارد شود هم، علیه قصاص و نقض حقوق بشر در ایران موضع گرفت و به دولت قبلی به رهبری د سیلوا، گرچه خودش هم عضوش بود ایراد گرفت که نمیبایست در سازمان ملل از دادن رای منفی به قطعنامه حقوق بشری ایران امتناع میشد.
http://www.bbc.co.uk/persian/world/2011/03/110320_an_obama_latin_america.shtml
در همین ۱۱ ماهی هم که ریاست جمهوریاش بر برزیل میگذرد، سرانجام پس از ۳۱ سال از کناررفتن حکومت نظامیان امضای خودش را زیر قانون تشکیل کمیته حقیقتیاب گذاشت تا پروندههای خاکخورده نقض حقوق بشر در دوران حکومت کودتا را بگشایند، گیرم که قدرت همچنان بالای ارتش اجازه نداده است که در این قانون کسی تحت تعقیب قرار گیرد و قانون قبلی عفو دستاندرکاران دوران کودتا همچنان پا برجا خواهد بود. ولی همین که آرشیوها گشوده شوند و جامعه از شیوه نقض حقوق بشر و از سرنوشت دهها نفری که ناپدید شدند و هزاران نفری که شکنجه و آزار دیدند باخبر شود، گامی به جلو است که شاید تغییر آموزش و ساختار نیروهای انتظامی و ارتش را در دستور کار قرار دهد و جامعه را هم نسبت به نقض حقوق بشر حساستر و معترضتر کند.
http://www.bbc.co.uk/persian/world/2011/10/111019_an_brazil_military_abuses.shtml
و نیز در همین ۱۱ ماه ریاستش بر برزیل ۶ وزیر خود را به دلیل فسادهای جزیی و کلی در امور مالی وادار به استعفا کرده است. اکثر این افراد هم از نزدیکان رئیس جمهور قبلی، دسیلوا بودهاند. این که دسیلوا با حمایت فعال خودش در کارزار انتخابات ریاست جمهوری سهم اصلی را در به قدرت رساندنش داشته مانع آن نبوده که وزرای دوران او را اگر خطایی کردند کنار بگذارد.
در زمینه مسائل محیط زیستی و تصمیماتی که دولت او گرفته شاید انتقادها بیمورد نباشند، ولی تا همین جا هم کارنامهاش به گونهای است که اگر تا سه سال دیگر ادامه یابد باز هم میتواند در پایان دوره اول ریاست جمهوریاش سرش را مثل همان دادگاه نظامی، این بار در انظار عمومی، در برابر مردم بالا بگیرد و از آن دفاع کند. مهم سری است که افراشته میماند، چه در برابر دادگاه نظامی که عکسش حالا پس از ۴۱ سال منتشر شده، چه در غلبه بر عفریت سرطان و چه در دوران سیاستورزی در مقیاسهایی متفاوت در درون کاخ ریاست جمهوری.
http://www.radiofarda.com/content/f3_dilma_roussef_in_military_court/24415773.html