شهروند در این ستون هر هفته از حضور ایران و ایرانیان در رسانه های کانادا، از کوچک تا بزرگ، با خبرتان می کند. در ضمن از اخباری که به دو کشور و رابطه شان مربوط شود نیز می گوییم.

 تحریم ایران برای کانادا گران تمام می شود

 خبرگزاری فرانسه گزارشی با این عنوان از مونترال منتشر کرد. طبق این گزارش استان کبک پس از آخرین تحریم های اقتصادی کانادا علیه ایران میلیون ها دلار سرمایه گذاری را از دست می دهد چرا که جلوی ورود سرمایه گذاران مهاجر گرفته شده است.

در این گزارش وکیلی مونترالی به نام وینسنت ولائی گفته از آن جا که ایرانیان نمی توانند در کانادا حساب بانکی باز کنند با محدودیت های بسیاری مواجه شده اند.

این گزارش از ایرانیان به عنوان دومین گروه بزرگ سرمایه گذاران مهاجر پس از چینی ها یاد می کند و می گوید طبق آمار تنها در استان فرانسوی زبان کبک، در سال ۲۰۱۰  ۱۶۵۹ نفر تقاضای مهاجرت از طریق سرمایه گذاری داده اند (در مقابل ۵۹۹۹ نفر از چین.)

گزارشگر با وکیلی به نام ایمان صادق نیز مصاحبه کرده و او از نگرانی های خانواده های ایرانی «که هیچ ربطی هم به رژیم ندارند» در مورد آثار منفی تحریم ها بر زندگی شان گفته است.

 کنسولگری بی کنسولگری

 پس از جنجالی که هفته ی پیش در مورد تقاضای جمهوری اسلامی برای افتتاح کنسولگری در ونکوور پیش آمده بود، وزارت امور خارجه ی دولت محافظه کار این هفته اعلام کرد موضعش را تغییر نخواهد داد: کنسولگری بی کنسولگری.

تورنتو استار چهارشنبه ی هفته ی گذشته گزارشی در این مورد منتشر کرد. آیان ترایتز، سخنگوی وزارت امور خارجه، به این روزنامه گفته دولت متبوعش بر موضع خود پافشاری می کند چرا که ایران به سایر نگرانی های این دولت در زمینه هایی مثل حقوق بشر و برنامه ی هسته ای احترام نگذاشته است.

کامبیز شیخ حسنی، سفیر ایران در کانادا، می گوید این کشور باید همان کاری را کند که پیش از این کشورهای اروپایی مثل بریتانیا، آلمان و ایتالیا انجام داده اند و اجازه ی گشایش کنسولگری در شهرهای بزرگ را به ایران بدهد. شیخ حسنی گفته از آن جا که کانادا کشور پهناوری است خیلی از ایرانیان، بخصوص شهروندان مسن، در دسترسی به اتاوا با مشکل مواجه هستند.

تورنتو استار از شیخ حسنی نقل کرده که طبق تخمین های سفارت ایران بیش از ۴۰۰ هزار ایرانی در کانادا هست، از جمله ۱۵۰ هزار نفر در تورنتو و ۱۲۰ هزار نفر در ونکوور. اما سرشماری سال ۲۰۰۶ تعداد کسانی را که پیشینه قومی ایرانی دارند جمعا ۱۲۱ هزار نفر بر شمرده از جمله ۵۷ هزار نفر در تورنتو و ۲۷ هزار نفر در ونکوور.

بهنام اصفهانی زاده، رئیس کنگره ایرانیان کانادا، در مصاحبه با استار گفته ارائه دفاتری که به پردازش اسناد کمک کند مفید است، اما گشایش کنسولگری جمهوری اسلامی «چالش های» خاصی به همراه دارد مثل احتمال اعتراضات مکرر در مقابل آن.

هوشنگ حسن یاری، استاد روابط بین الملل در کالج نظامی سلطنتی در کینگستون، تصمیم دولت را «سیاسی» خوانده و گفته علتش عدم اعتماد بین دو دولت پس از ماجرای قتل زهرا کاظمی است.

 دست رد کانادا به سینه ی روزنامه نگار ایرانی

 بهزاد خلیل زاده حق داشت به احتمال دریافت ویزای مهاجرت کانادایی خوش بین باشد.

بهزاد خلیل زاده

این روزنامه نگار و عکاس ایرانی که پس از مهاجرت در مونترال در کارگاه شستشوی اتومبیلی در این شهر کار می کرد وقتی راه فرار از وطن را پیش گرفت که سعی کرد خبری از یکی از منابع مخفی اش در وزارت اطلاعات ایران را در مورد دلیل واقعی کشته شدن زهرا کاظمی منتشر کند. او که در همشهری کار می کرد، گزارشی در این مورد نوشت، اما زهی خیال باطل. روزنامه حاضر به چاپ آن که نشد هیچ، مامورین پلیس به سراغش آمدند و گفتند اگر دهانش را نبندد او را  به قتل می رسانند. به همین سادگی.

این بود که خلیل زاده از راه مرز به ترکیه فرار کرد و با پاسپورت قلابی به کانادا آمد و این جا تقاضای پناهندگی کرد.

این روزنامه نگار ۳۹ ساله سر از مونترال درآورد و گرچه حالا مجبور بود مثل بسیاری مهاجران کارگری کند و زندگی سختی داشته باشد، شکی نداشت که کانادایی که شهروندش شهید دست ماموران جمهوری اسلامی شده به او پناهندگی اعطا می کند، اما باز هم دولت ها این روزنامه نگار را ناکام گذاشته بودند و مجبور بود دوباره زمزمه کند «زهی خیال باطل.»

روزنامه ی سراسری نشنال پست هفته ی گذشته خبری در مورد خلیل زاده و رد ویزای او منتشر کرد.

این روزنامه علاوه بر خلیل زاده با وکیل او، آن بلانجر، نیز مصاحبه کرده است. او گفته: «هر کسی که مقامات ایران فکر کنند کوچکترین اطلاعاتی در این مورد (قتل کاظمی) داشته باشد مورد تعقیب قرار خواهد گرفت.»

 گفتگو با دوروتی پرواز

 کندین پرس این هفته گفتگویی با دوروتی پرواز، روزنامه نگار ایرانی-کانادایی منتشر کرد که در آن او از جزئیات ماجرای حبسش در ایران و سوریه پرده برداشته است. این روزنامه نگار بریتیش کلمبیایی ۴۰ ساله پس از این که ماه مه امسال به سوریه رفته بود تا از انقلاب این کشور گزارش تهیه کند ۱۹ روز مفقود بود. دوروتی سه روز را در زندان های سوریه گذراند و سپس به ایران فرستاده شد (چرا که متولد تهران است و گذرنامه ی ایرانی دارد)  و ۱۶ روز هم آن جا در حبس بود.

او در این گفتگو از داستان حبس خود و همچنین تجربیاتش در سوریه و در تماشای سرکوب خونین انقلاب در آن کشور گفته است.

 اتاوا سیتیزن: به حقوق بشر توجه کنید… و نه فقط در ایران

 روزنامه ی اتاوا سیتیزن این هفته در سرمقاله ای از دولت کانادا خواست در سال جدید، مساله ی حقوق بشر را در مرکز سیاست خارجی خود قرار دهد. این روزنامه، که در انتخابات قبلی از هارپر حمایت کرد و جزو رسانه های به نسبت محافظه کار محسوب می شود، از دولت انتقاد کرده که سیاستی ریاکارانه دارد و گرچه در مواردی مثل ایران و برمه موضعی قاطع در این زمینه می گیرد، اما در مواردی مثل کلمبیا، کشورهای آفریقایی و چین ساکت مانده است.

 گزارش مجاهدین از سیاست کانادا درباره اردوگاه اشرف

 سازمان ملی مقاومت، گروهی چتری که سازمان مجاهدین خلق نیروی اصلی آن است، شنبه ی هفته ی پیش گزارشی در مورد دیدار جان برد، وزیر امور خارجه کانادا، با عبدالرحمان حمید محمد الحسینی، سفیر عراق در کانادا، منتشر کرد. در این گزارش می خوانیم: «گرچه مسائل امنیتی مختلف خاورمیانه و بازسازی عراق در این دیدار مطرح شد، موضوع اصلی صحبت آن ها اردوگاه اشرف بوده است.»

اشرف قرار بود در پایان این ماه تعطیل شود، اما دولت عراق شنبه ی هفته ی پیش اعلام کرد این ضرب الاجل را ۶ ماه تمدید می کند.

به گفته گزارش سازمان مقاومت، وزیر امور خارجه دولت هارپر از سفیر عراق به خاطر این تمدید مدت «تشکر» کرده است.

 علیداد مافی نظام در رویترز

 علیداد مافی نظام، از شخصیت های جامعه ی ایرانی کانادا، این هفته مقاله ای در رویترز منتشر کرد و در آن به دولت های غربی پیشنهاد داد «برای پل زدن به ایران» از دیاسپورا استفاده کنند.

این مقاله با اشاره به اقدام دولت اوباما در بازگشایی «سفارت مجازی در تهران» و واکنش قابل پیش بینی جهموری اسلامی به آن آغاز شده است. مافی نظام گفته این کارها دردی دوا نمی کند و «رابطه بین مردم آمریکا و ایران مهمتر از آن است که به دست دولت ها رها شود.» او افزوده دیاسپورای ایرانی و بخصوص جمعیت یک میلیونی ایرانیان آمریکا «پل اصلی انسانی» بین دو کشور هستند.

مافی نظام در این مقاله که بخشی از مباحثاتی است که رویترز حول این مساله منتشر کرده به بعضی از نام های بزرگ ایرانیان خارج از کشور اشاره کرده است، مثلا: پیر امیدیار (بنیانگذار eBay)، کریستین امان پور (خبرنگار CNN)، فیروز نادری (دانشمند موشکی ناسا)، سیروس (کورش) امیر مکری (معاون وزیر خزانه داری آمریکا در امور موسسات مالی) و البته ژیان قمشی خودمان، ژورنالیست معروف ایرانی-کانادایی. مافی نظام اشاره کرده که تمام این شخصیت ها ضمن موفقیت در آمریکا و کانادا پیوندهای خود با «وطن» را از دست نداده اند.

او به دیاسپورای ایرانی نیز توصیه کرده برای «تصرف جای بر حق خود در میان سایر جوامع تاثیرگذار جهانی» پا پیش بگذارند و در ضمن گفته باید درجه ی «سالمی» از استقلال از دولت های غربی را حفظ کنند تا برچسب «جاسوس» و «خرابکار خارجی» نخورند.

 کانادا در جشنواره بین المللی فیلم فجر

 جزئیات ۳۰امین دوره این جشنواره که از معتبرترین جشنواره های سینمایی خاورمیانه است این هفته منتشر شد. ایسنا در گزارش از برنامه های امسال جشنواره فهرست طویل کشورهایی را که به نحوی از انحا در آن شرکت دارند نیز منتشر کرد که نام «کانادا» نیز در آن ها قرار دارد. به گفته ایسنا، قرار است هنرمندانی از کانادا برای این جشنواره به ایران سفر کنند.

 کشتی گیر کرد ایرانی واترلو در آرزوی المپیک

 شرکت در مسابقات المپیک آرزوی هر ورزشکاری است و مهدی کیاور مصمم بود هر جور هست به این آرزو برسد اما دم و دستگاه های بوروکراتیک کانادا، که هیچوقت دوست ورزشکاران نبوده اند، تضمین کردند او هرگز به این آرزویش نرسد.

این کشتی گیر کردتبار ایرانی ۴۹ ساله چهار سال پیش به عنوان پناهنده به کانادا آمد. او سخت می کوشید شهروندی کانادایی اش را بگیرد و بتواند زیر پرچم این کشور در صحنه ی جهانی بدرخشد. اما هفته ی گذشته که تمرین های المپیک در شهر وینیپگ برگزار می شد این شهروند واترلو مجبور بود در نیومارکت دنبال کسب و کار ساختمانی خود باشد و از ورزش جا بماند چرا که هنوز موفق نشده شهروندی خود را دریافت کند.

روزنامه رکورد کیچنر گزارشی در مورد مهدی منتشر کرده و از این گفته که حالا که او به المپیک ۲۰۱۲ لندن نمی رسد، هرگز نخواهد توانست تا المپیک ۲۰۱۶ ریو دوژانیرو خود را حفظ کند.

پیش از این ورزشکارانی همچون کاتیلین ویور تگزاسی و آندرو پوی توانسته بودند روند دریافت شهروندی خود را به سرعت بیاندازند تا بتوانند در المپیک ونکوور شرکت کنند، اما کیاور که به وکلای «گران قیمت» دو نفر قبلی دسترسی نداشت موفق به انجام این کار نشد.

کیاور پیش از رسیدن به کانادا سال ها در عراق، ترکیه، یونان، نروژ، سوئد، اسپانیا و مکزیک زندگی کرده تا توانسته به این کشور برسد.

او گفته با این که رویاهای المپیکش کنار زده شده همچنان برای دریافت شهروندی کانادا تلاش خواهد کرد: «این جا هنوز وطن جدید من است.»

 «امپریالیسم کانادا در تدارک جنگ در خاورمیانه»

 «وب سایت سوسیالیستی جهانی» (wsws.org) که متعلق به یکی از گرایش های بین المللی تروتسکیستی است این هفته تحلیلی سیاسی به این عنوان به قلم گراهام بورلی منتشر کرد. در این تحلیل از قصد کانادا برای «تعمیق دخالت خود در تدارک آمریکا برای جنگ در خاورمیانه» می خوانیم. تحمیل تحریم های بیشتر علیه ایران از مصادیق این واقعیت دانسته شده.

مقاله مفصلا به اقدامات دولت هارپر در زمینه ی ایران پرداخته و از جمله از نزدیکی بسیار این دولت به اسرائیل و احتمال شرکت آن در حمله ی این کشور به ایران گفته است.

 بی خانمان ایرانی در رسانه ها

 فهرست ایرانیان کانادایی شهیری که معمولا نام شان در رسانه ها پیدا می شود کم و بیش برای بیشتر ما شناخته شده است، اما جامعه وسیع ما همه نوع عضو دارد و این هفته یکی از محروم ترها بود که در رسانه ای ملی ظاهر شد.

خسرو مه وان

کندین پرس در گزارش خود راجع به کارنامه دولت هارپر در زمینه ی مشکل مسکن در کانادا با یکی از مهاجرین ایرانی گفتگو کرد.

خسرو مه وان ۵۴ ساله زمانی برای خودش صاحب شرکت و کسب و کار بود اما در سال ۱۹۹۷ ورشکست شد و از آن به بعد یا در خیابان زندگی کرده یا در خانه های امن.

او در گفتگو با کندین پرس گفته: «همیشه فکر کردم در این وضعیت می میرم.» اما به لطف برنامه ی جدید مسکن موفق شده آپارتمان یک خوابه ای در تورنتو پیدا کند و از پنجره ی خانه اش هر روز منظره ی دریاچه ی انتاریو را تماشا می کند. مه وان پس از سال ها توانسته برای خودش آشپزی کند و برای خبرنگار از انواع و اقسام آشپزی ایرانی و ادویه های مختلفی که استفاده می کند تعریف کرده است. او به خبرنگار گفته آرزو دارد روزی این قدر پول جمع کند که بتواند دکه ی فست فودی در خیابان جلوی خانه اش باز کند.

 ماجرای خانواده ی ایرانی به عالی ترین دادگاه کانادا ختم می شود

 شهروند پیش از این از ماجرای حسن رسولی نوشته بود، مرد ایرانی بستری در بیمارستان سانی بروک تورنتو که با آسیب جدی مغزی روبرو شده و در حالت کما به سر می برد. او از اکتبر ۲۰۱۰ در بیمارستان بوده است و دولت و پزشکان درگیر نبردی با خانواده اش بوده اند که اصرار می کنند او می تواند زنده بماند و نباید حمایت از او قطع شود.

حسن رسولی بر تخت بیمارستان

همسر رسولی، که خود در ایران پزشک بوده، با تاکید بر حق خانواده برای زنده نگاه داشتن او با کمک دستگاه های پزشکی وارد دعوایی قضایی شد که عواقبی تاثیرگذار بر آینده ی بیماران مغزی کشور خواهد داشت. این هفته اما این پرونده بالاخره به دادگاه عالی کانادا کشیده شد که بالاترین مرجع قضایی کل کشور است. تصمیم ۹ قاضی این دادگاه تکلیف پرونده های مشابه را تا سال های سال مشخص خواهد کرد.

 مهاجرین ایرانی کریسمس را جشن می گیرند

راستش را بخواهید در شهروند چند هفته ای است به این فکر بودیم که گزارشی راجع به ایرانی های مختلف تورنتو و این که هر کدام چگونه کریسمس را جشن می گیرند (و یا نمی گیرند) بنویسیم. هر چه باشد اینقدر در خانه ی ایرانی های مختلف بوقلمون و غذاهای خوشمزه خوردیم که فکر کرده بودیم برای ادای دین بد نیست به آن ها بپردازیم.

این هفته اما فهمیدیم قضیه فقط به ما و دوستان مان محدود نمی شود.

شعبه ی وینیپگ گلوبال نیوز در آن سوی کشور این هفته گزارشی از جشن گرفتن کریسمس توسط مهاجرین مانیتوبا نوشته است و از جمله به خانوده ای ایرانی در این استان غربی کشور اشاره کرده.

در این گزارش از قول ثریا رخشانی که چند سال پیش از ایران به مانیتوبا آمده می خوانیم که از جشن گرفتن کریسمس «کنار همه» بسیار مسرور است. خانم رخشانی به خبرنگار گلوبال نیوز گفت خانواده اش سنت های خودش را حفظ می کند، اما در کانادا از کریسمس هم استقبال می کنند.