نامه خوانندگان

جای خوشوقتی است که کنگره ایرانیان پس از مدتها سر از لاک خود بیرون آورد، و اگر تا به حال پیرامون مسائل حقوق بشر ایران و جنایات رژیم اسلامی ساکت بود، اما به یکباره با جدی شدن تحریم ها به فکر برگزاری پانلی در این مورد افتاده اند. کنگره ایرانیان مدتی است با جدی شدن تحریم ها به فکر کامیونیتی افتاده است که ای وای بیزینس های ایران ضرر می کنند و غیره. اولا کنگره ایرانیان چگونه است که تا  به حال پیرامون وضعیت پناهندگان ایرانی کانادا، و حقوق بشر در ایران یک کلمه هم حرفی نزده است، اما حال که فشار تحریم ها بر جمهوری  اسلامی  زیاد شده اینان به یادشان افتاده که بیزینس های ایران ضرر کرده اند. به هر حال اجازه دهید که این پنل را مرور کنیم.

نخستین مسئله اینکه این پنل یکدست بود هم از نظر سیاسی و هم از نظر عقیدتی و هم از نظر جنسی! تمامی سخنرانان همگی مرد بودند، چگونه است که این کنگره که نامش کنگره ایرانیان است نمی تواند از میان یکصد هزار ایرانی ساکن این شهر یک زن پیدا کند که شایستگی نشستن در آن پنل را داشته باشد؟

دوم اینکه در این پنل  جایی برای مخالفان رژیم نبود. کجا بودند آنهایی که پرونده شفافی در مبارزه علیه رژیم اسلامی داشته اند، آیا آنها جزو کامیونیتی ایرانی نیستند؟

سوم اینکه جای تعجب است که آقای دکتر مریدی، تنها نماینده ایرانی پارلمان، در این پنل حضور نداشت، بلکه ایشان در میان مردم نشسته بودند و  تنها از ایشان دعوت شد چند کلامی هم صحبت کنند.

اما شاید “زیباترین”  و شاید مهم ترین نکته این بود که در هنگام پرسش و پاسخ، معاون کنگره ایرانیان به پشت تریبون رفته و گفتند که اگر مساله ما حقوق بشر است چگونه است که کانادا در مورد بحرین و یمن کاری نمی کند!

ایشان توضیح ندادند که به عنوان معاون کنگره ایرانیان کانادا، چه نقشی  در حمایت از مردم یمن و بحرین دارند، و اگر قرار بود از حقوق بشر در بحرین و یمن حمایت کنند، پس چرا در کنگره ایرانیان هستند؟

ضمن اینکه  البته این استدلال چیز جدیدی نیست چون مدتهاست که روزنامه های جمهوری اسلامی و رسانه هایی شبیه پرس تی وی، که شبکه  انگلیسی زبان جمهوری اسلامی است چنین صحبتهایی را می کنند.

اما با مروری به سخنرانی ها می توان درک کرد که تنها چیزی که در این پنل مطرح نبود، حقوق بشر در ایران بود و اینکه این رژیم اسلامی است که عامل تمامی این  مشکلات است و اگر سخنان آقای مریدی  نبود، هیچ یک از سخنرانان یک کلمه در مورد رژیم اسلامی حرفی  نزدند.

آقای جهانبگلو تصور می کرد به پنلی آمده که در مورد جنگ است و در طول سخنان خود تنها علیه جنگ حرف زد. انگار کسی به ایشان نگفته بود که پنل در مورد چیست، یا اینکه  خودشان تصمیم گرفتند که تنها در این مورد صحبت کنند چون ، شعار  ضد  جنگ این روزها طرفدار دارد، اما  صحبت پیرامون تحریم،  موافق و مخالف دارد و ایشان تصمیم گرفتند که در این مورد اصلن حرفی نزنند.

آقای حسن یاری نیز که معرف حضور بسیاری از هموطنان است، و ایشان که  تا چند سال پیش همواره به ایران مسافرت می کردند، در واقع خواستار  بازگشت  به مذاکره با ایران شدند. آقای حسن یاری فراموش  کرده اند که در این پانزده سال گذشته  دنیای غرب  با ایران مشغول مذاکره بوده است، و این مذاکرات جز اینکه به جمهوری اسلامی وقت بیشتری بدهد نتیجه دیگری نداشته است. وی به جای آنکه رژیم جمهوری اسلامی را محکوم کند، تمام تقصیرات را به گردن احمدی نژاد انداخت، انگار همین یک نفر است که مشکل دارد.

آقای علی احساسی نیز در طول  صحبت ها  بدون حتی یک بار اشاره به حقوق  بشر در ایران و رژیم اسلامی، تنها به انتقاد از دولت کانادا پرداخت، انگار این رژیم کانادا است که باعث و بانی مشکلات در ایران است. ایشان ترجیح دادند که بیشتر در زمینه ای صحبت کنند که خطری برای هیچکس ندارد و آنهم مخالفت با آقای هارپر است.

آقای کاوه شهروز نیز به انتقاد از تحریم ها پرداخت، البته ایشان تنها کسی بودند که به تحریم های هدفمند اشاره کردند و آنرا سودمند دانستند، اما نگفتند که تحریم هوشمند چیست؟

آقای دیوید موسوی نیز بدون اشاره به  پرونده حقوق بشر ایران تنها می خواستند  به لحاظ قانونی ثابت کنند که این تحریم ها غیر قانونی هستند!  آقای موسوی نگفت که در مقابل رژیمی که هستی ایران و ایرانی را به خطر انداخته است، چه باید کرد. ایشان  نیز در طول صحبت هایشان حتی یک کلمه از حقوق بشر در ایران و رژیم اسلامی  حرف  نزدند.

شاید تنها کسی که به زیبایی مشکل اصلی را بیان کرد آقای دکتر مریدی بود. ایشان به  صراحت و بدون هیچگونه عافیت طلبی و با تمام وضوح بیان کردند که اولن علت  تمامی این  مشکلات  وجود رژیم جمهوری اسلامی است.  ایشان با اشاره به ماهیت  ضد  بشری جمهوری اسلامی به رنجی که مردم ایران در طول ۳۳ سال حاکمیت رژیم اسلامی می برند اشاره کردند و گفتند که مردم ایران ۳۳ سال است که تحریم هستند و تنها راه نجات خلاص شدن از دست رژیم اسلامی است. آقای مریدی به لزوم تحریم ها  علیه رژیم اسلامی اشاره کردند و این که تحریم ها باید هر چه بیشتر رژیم را نشانه بگیرد.

در پایان اینکه کنگره ایرانیان باید پاسخگو باشند که تا به حال کجا بودند، پرونده آنان در حمایت از مبارزات مردم ایران چیست، و در  نهایت اینکه  افراد متشخص کامیونیتی، کسانی که پرونده روشن  در مبارزه علیه جمهوری اسلامی دارند باید  به خود بیایند، همت کنند و این کنگره را به دست نمایندگان واقعی کامیونیتی بسپارند.