شهروند ۱۲۶۳ ـ پنجشنبه ۷ ژانویه ۲۰۱۰
 دومین نمایشگاه انفرادی توران زندیه از ۱۹ تا ۲۶ دسامبر ۲۰۰۹ در گالری کوئین برگزار شد.
این بار چیده مان های زندیه در اندازه های کوچک دیوارهای گالری صمیمی کوئین با مدیریت ماهرخ آهنخواه را پوشانده بود.
بهترین تفسیر از کارهای توران زندیه را نسرین الماسی در گفت وگوی خود با او به دست داده است.
“او در چیده مان هایش تکه ها را کنار هم می گذارد تا تاروپود قصه ها را به هم ببافد، تا همینطور که رنگها چشمها را نوازش می دهند و سر می خورند در دنیای رنگ به رنگ، ذهن، قصه های سالیان سکوت را بخواند.”

توران زندیه خود در مورد کارهایش می گوید:” بیان زیبایی ها بخشی از نقاشی ست چون من همیشه آدم مثبتی بوده ام و در حقیقت در زمان اجرای کار بدون هیچ اتودی کارم را شروع می کنم و چون با حالت خاصی که به من دست می دهد و نمیدانم چگونه و چطور این تکه ها را در کنار هم قرار میدهم و ترکیبی زیبا و هماهنگ به وجود می آورم، وقتی کار به پایان می رسد و به آن نگاه می کنم گاهی در مقابل آن گریه می کنم و گاهی میخواهم پرواز کنم و آن را به همه نشان بدهم به خاطر اینکه همین تکه های بی معنا و با رنگ های مختلف وقتی در کنار هم قرار می گیرند هر کدام بیانگر منِ وجودی توران زندیه هستند در تمام جهات تشکیل دهنده ی وجود یک انسان.
همیشه احساس می کردم در همه حال من یک عاشقم. عاشق زمین، آسمان، طبیعت، همه ی زیبایی ها حتی زشتی ها. همه ی کودکان، همه ی انسانهای مخلص و بدون ریا و تزویر. به همین دلیل است که در زندگی من به هیچ چیز و هیچ کس نیازی را احساس نکرده ام. فقط عاشق محبتم! فقط صمیمیت و یکرنگی، اطمینان و اعتماد، و مهر و صفا. اینها لذت های زندگی من هستند.”
در انتظار نمایشگاه های بعدی این هنرمند خوش ذوق خواهیم ماند.
برای دیدن عکس های این نمایشگاه به گالری عکس در وب سایت شهروند مراجعه کنید.