برای کسانی که ورزش را دنبال می کنند، آقای داریوش زهاب نام و چهره ای آشنا است. او که هر شب برنامه خود را به نام D.S راست ساعت ۸  کالیفرنیا و ۱۰ شب به وقت دالاس از شبکه تلویزیونی اندیشه پخش می کند، هفته گذشته مهمان ما در دالاس بود. هدف آقای زهاب دیدار و گفت و گو با چهره های سرشناس فوتبال ایران در دالاس بود. با سپاس از ایشان که فرصت این گفت و گو را به ما دادند.







 
 شهروند ۱۱۸۶

 

مقدمه

برای کسانی که ورزش را دنبال می کنند، آقای داریوش زهاب نام و چهره ای آشنا است. او که هر شب برنامه خود را به نام D.S راست ساعت ۸  کالیفرنیا و ۱۰ شب به وقت دالاس از شبکه تلویزیونی اندیشه پخش می کند، هفته گذشته مهمان ما در دالاس بود. هدف آقای زهاب دیدار و گفت و گو با چهره های سرشناس فوتبال ایران در دالاس بود. با سپاس از ایشان که فرصت این گفت و گو را به ما دادند.


 


 

ما برنامه ورزشی شما را که از تلویزیون اندیشه پخش می شود و از کیفیت بالایی هم برخوردار است دنبال می کنیم. اما اجازه بدهید برای گشایش کلام، از زبان خودتان،  داریوش زهاب را بیشتر بشناسیم؟


 

ـ من هم به نوبه خود از فرصتی که نشریه شهروند برای من پیش آورد سپاسگزارم. هدف اصلی از آمدن به دالاس دیدن دوستان و پیشکسوتان فوتبال و ورزش ایران هست و خوشبختانه موفق شدم در دالاس برخی از بزرگان و پیشکسوتان فوتبال ایران از جمله سعید مژدهی، ایرج دانایی فرد، ناصر مسلمی، حسن نظری، ناصر ثابت پور، حمید نیتی و وحید نیتی را ملاقات کنم.

و اما سئوال شما. من داریوش زهاب هستم و در شهر ساری به دنیا آمدم. به خاطر نوع کار پدرم ما زیاد مسافرت می کردیم و من در شهرهای متفاوتی زندگی کرده ام. ولی دوران ابتدایی و دبیرستان را در شهر همدان گذراندم و بعد از اخذ دیپلم به تهران مراجعت کردم.

از آن زمان به بعد من به نوشتن و پژوهش در ورزش مشغول شدم و از همان زمان به ترجمه مقالات انگلیسی به فارسی برای مجله دنیای ورزش که در آن زمان یکی از دو نشریه مهم ورزشی هفتگی در ایران بود، پرداختم.  دنیای روزنامه نگاری ورزشی من با ملاقات یکی از بزرگترین مفسرین ورزشی آن زمان آقای عطا بهمنش در استادیوم امجدیه مسیر تازه ای یافت. من در آن نشست، با  گزارشی کوتاه از یک مسابقه ورزشی توانستم توجه او را به خود جلب کنم طوری که او از من خواست که برای دیدار از استودیو رادیو تلویزیون ملی ایران همراه او به آنجا بروم. اگرچه از این دیدار نتیجه جدیدی حاصل نشد ولی عشق و علاقه مرا به ورزش و به علم ورزش شعله ورتر کرد و راه آینده مرا مشخص ساخت. علاقه من به فوتبال و ورزش آن چنان بود که برای خواباندن برادر کوچکترم، به جای لالایی برای او مسابقه فوتبال خیالی گزارش می کردم تا او به خواب برود. ورزشهای اصلی و مورد علاقه من کشتی و فوتبال بود ولی به خودم قول داده بودم که همه ی ورزشهای دیگر و قوانین بازی آنها را نیز یاد بگیرم. در آن زمان یک ایستگاه تلویزیونی انگلیسی زبان در ایران فعال بود که مسابقات بسکتبال و فوتبال آمریکایی باشگاههای آمریکا را پخش می کرد که مرا علاقمند به دنبال کردن ورزشهای بسکتبال و فوتبال آمریکایی کرد که این علاقه هنوز هم ادامه دارد.

در تهران در سال ۱۹۷۵ موفق به اخذ لیسانس در رشته حسابداری شدم و بعد برای مدت دو سال برای خدمت سربازی به نیروی هوایی رفتم و در سال ۱۹۷۸ برای ادامه تحصیل و گرفتن فوق تخصص به آمریکا آمدم. در آن زمان من و همسرم ازدواج کرده و صاحب دو فرزند بودیم.

ابتدا در شیکاگو به دانشگاه رفتم  و بعد  برای ادامه تحصیل به کالیفرنیا رفتم.

با شروع جنگ ایران و عراق ما تصمیم به بازگشت به ایران گرفتیم ولی نهایتا در آمریکا ماندگار شدیم.

در بیست و پنج سال گذشته در کمپانیهای مالی و تجاری با پستهای متفاوتی کار کرده ام.


 

به نظر شما یک گزارشگر ورزشی خوب چه مشخصاتی باید داشته باشد؟

ـ یک گزارشگر ورزشی خوب باید تحقیق کند، مطالعه کند تا بتواند اخبار و گزارش دقیق و قابل قبولی ارائه دهد و به گزارشهای هیجان انگیزی ختم شود.


 

 در این جا سئوالی با یک مثال از شما می پرسم، تصور کنید که یک خبر بد فوتبال به ضرر ایران به شما می رسد و در صحت این خبر شک ندارید. آیا این خبر را پخش می کنید یا از پخش آن خودداری می کنید؟

ـ سئوال خوب ولی مشکلی کردید. اجازه بدهید کمی فکر کنم. من خبر را بلافاصله پخش نمی کردم ولی بعد از مرور خبر و بررسی اوضاع در زمانی که تشخیص بدهم کمترین ضربه را به فوتبال می زنم اقدام به پخش خبر می کنم.

گرچه نباید فراموش کرد که یک گزارشگر ورزشی یا یک خبرنگار ورزشی مسئول ساختن خبر نیست، بلکه فقط خبر را گزارش و منعکس می کند. و من این را وظیفه خودم می دانم که به عنوان یک گزارشگر و تحلیلگر ورزشی باید اخبار دقیق را برای مردم تهیه و گزارش کرد.

اگر کسی در این رشته صداقت نداشته باشد نمی تواند زیاد دوام بیاورد. من عاشق کشورم هستم و معتقدم که مشکلات را باید واقع بینانه بررسی کرد و برای آنها راه حلی پیدا کرد.

برای مثال من درباره دوپینگ کردن در ورزش فوتبال ایران خبرهای زیادی به دستم می رسد ولی از آنجا که منبع این اخبار موثق و قابل تایید نیست از پخش این اخبار خودداری می کنم. برای مثال  بعضی ها معتقد بودند که صحبت کردن در مورد دوپینگ در فوتبال ایران قبل از بازی های جام جهانی سال ۲۰۰۶ به ضرر فوتبال ملی ایران بود در حالی که من به سلامت ورزش خودمان بیشتر اهمیت می دهم.


 

اولین مسابقه ای را که شما به طور زنده گزارش کردید کدام بوده؟

ـ سئوالی جالبی است. بازی ایران ـ آمریکا در شهر پاسادینا در جنوب کالیفرنیا به تاریخ شانزدهم ژانویه سال ۲۰۰۰ در استادیومی لبریز از تماشاچی که به نتیجه مساوی ۱_۱ خاتمه یافت.


 

وقتی در Fox   برنامه رادیویی داشتید چگونه با آن برخورد می شد؟

ـ برای مدتی وقتی Lakers را  گزارش می کردم رسانه های ایرانی داخل و خارج زیاد استقبال نکردند. ولی رسانه های محلی و  Fox  و  ESPN  گزارشهای ورزشی من را زیر پوشش قرار دادند و برایشان خیلی جالب و منحصر به فرد بود.

بعد از مدتی من به درخواست Fox  مجری برنامه ای ۱۵ دقیقه ای شدم به عنوان   Analyzing Games of The Week

این برنامه به تجزیه و تحلیل بازیهای هفته اختصاص داشت.


 

امروز کار کدام گزارشگر را دوست دارید؟

من کار عادل فردوسی پور را دوست دارم با توجه به صنعت تکنیکی که در صدایش هست، ایشان گزارشگر توانایی است و اطلاعات را خیلی خوب به شنونده منتقل   می کند.

من از تماشای برنامه هایش لذت می برم چون گزارشگر با جرات و پر انگیزه ای است.


 

به نظر شما انگیزه انتخاب علی دایی به عنوان سرمربی تیم ملی چیست؟

همانطور که علی دایی خود مکررا عنوان کرده است "در ایران هرکس که پارتی قوی تری داشته باشد حرف آخر را می زند." ضمنا همانطوری که خدا از میلیونها سال پیش تصمیم گرفته که در این گونه موضوعات دخالت نکند و این فرصت را برای احمدی نژادها گذاشته. پس امتیاز همه اینها را به رئیس جمهور بدهید ولی از شوخی گذشته، آنها می خواستند کسی را مربی کنند که بیشتر به سیستم فکری آنها نزدیک باشد هم از لحاظ سیاسی و هم مذهبی به همین دلیل کسانی مثل افشین قطبی در این مقوله جا نداشتند. همانطورکه اطلاع دارید این انتخاب از قطبی به دایی در دقیقه آخر تغییر کرد و خود علی دایی از انتخابش بیشتر از هر کس تعجب کرده بود چون حتی جزو گزینه ها نبود.


 

نظر شما در مورد لیگ برتر فوتبال ایران چیست؟ همانطور که اطلاع دارید فدراسیون فوتبال علاقمند است لیگ برتر را از ۱۸ تیم به ۱۶ تیم تقلیل دهد.

در حال حاضر ساختار فوتبال ایران قادر نیست ۱۸ تیم لیگ برتر، ۲۴ تیم لیگ دسته اول و جام حذفی را اداره و مدیریت کند. یک تیم و باشگاه حرفه ای احتیاج به یک منبع مالی مستقل، هواداران ثابت، استادیوم شخصی، زمین تمرین، تسهیلات آموزشی و مدیریت و کادر فنی دارد. از این تیم های فعال در لیگ  ایران چند تیم را می توانید اسم ببرید که از این امکانات برخوردار هستند. من معتقد هستم تیم کمتر با امکانات بیشتر عملکرد و کیفیت بهتری دارد. این نظریه غلط است اگر فکر کنیم داشتن تیم های متعدد در لیگ نشانه گسترش و پیشرفت فوتبال است. در ضمن چون باشگاههای ورزشی ایران توسط دولت اداره و مدیریت می شوند اداره کردن ۱۶ـ۱۴ تیم قابل قبول و واقعی تر به نظر می رسد.


 

به نظر شما چکار باید کرد تا سطح فوتبال ایران را در آسیا ترقی بدهیم، خصوصا الان که استرالیا هم جزو سهمیه کشورهای آسیایی است؟

 فوتبال هم مثل تمام چیزهای دیگر در زندگی پیشرفت زیادی کرده، بخصوص در چند سال اخیر، کشورهای آسیایی هم از این قاعده مستثنی نبوده اند. در ضمن به خاطر شکوفایی سالهای ۷۰ ما خیلی خوشنود  و راضی بودیم. اما انقلاب، جنگ و تغییرات اجتماعی خصوصا در زمینه ورزش سرعت ترقی و  پیشرفت ایران را در ۲۰ سال گذشته خیلی کند کرده است. و حالا ما دردسر دیگری به نام استرالیا داریم.

من فکر می کنم برای اینکه هم گام با فوتبال استرالیا و ژاپن و کره جنوبی پیش رفت، بایستی توجه ویژه ای به فوتبال در سطح جوانان و نوجوانان نشان داد. باید نسل جوان ایران را آماده کرد با برنامه ریزی صحیح و ترتیب دادن مسابقات تدارکاتی با تیم های خوب دنیا. آینده فوتبال ایران منوط و وابسته به توجه و برنامه ریزی است که برای جوانان داریم.


 

همانطور که می دانید خانم های ایرانی حق ورود به استادیوم ها را ندارند و شما همیشه یکی از منتقدین به این مسئله بوده اید. لطفا ما را در جریان آخرین اخبار و طومار اینترنتی بگذارید.

 از مارس ۲۰۰۵ که این مبارزه را شروع کردم مرتب و بدون وقفه از این مهم در برنامه های تلویزیونی خود صحبت کرده ام Yes To Women Sports Fan of Iranمن با همکاری آقای کاوه محبوب بنیانگزار و مبتکر این مبارزه بوده ایم و تا به حال ۱۱۲۰۰ امضا جمع آوری شده این طومار اینترنتی با امضا و نوشته هایی که عکسهایی در رابطه با آن است به فدراسیون فوتبال جهانی فیفا و فدراسیون فوتبال آسیا   فرستاده شده است. هدف ما عریان کردن این مسئله در مجامع جهانی است و خوشبختانه به هدف خود رسیدیم. بر طبق قوانین اخیر    AFCمقامات ورزشی ایران مجبورند اجازه ورود خانم ها را به استادیوم ها صادر کنند. در غیر این صورت با  تحریم های ورزشی روبرو خواهند شد. ممکن است شانس از دست دادن بازیهای ۲۰۰۹ را از دست بدهند. به نظر می رسد که فیفا هم قوانینی شبیه به همین را در دست اجرا دارد. خیلی خوشحال و مفتخر هستم که به اطلاع هواداران فوتبال برسانم که زمان آن رسیده که شاهد حضور خانمها در استادیوم ها باشیم. بعد از سی سال زمان آن رسیده که خط بطلانی به این قانون غیرعادلانه و قرون وسطایی در مورد ورود زنان ایران به استادیومها بکشیم.


 

سانحه ورزشگاه آزادی که منجر به کشته شدن چند تن از هموطنان ما شد همیشه در برنامه های شما مطرح می شود این تراژدی در ذهن شما همیشه زنده است در این مورد بیشتر صحبت بفرمایید.

یکی از هدفهای من در برنامه هایم مطرح کردن مشکلات و عملکرد غیرعادلانه و غیر مسئولانه مسئولان ورزش ایران است. قول داده ام که مسئله ورود زنان را به ورزشگاهها مصرانه دنبال کنیم و تاکنون چنین عمل کرده ام،  در پیوند با تراژدی ورزشگاه آزادی هم از همین قاعده پیروی می کنم. همانطور که می دانید در سانحه ورزشگاه آزادی حین بازی ایران و ژاپن متاسفانه تعدادی از هموطنان را از دست دادیم. هدف من این است که خانواده های این عزیزان فراموش نشوند. بیشتر این عزیزان از دست رفته نان آور خانواده ی خود بوده اند.

بعد از مدتها که از این جریان می گذرد مجلس ۱۷۰ بیلیون تومان برای بازماندگان خانواده ها واگذار کرد، که هنوز به دست این خانواده ها نرسیده. شکایت من بیشتر از بازیکنان تیم ملی است. آنها بالاخره بعد از مدتها به دیدن این خانواده ها رفتند ولی دیگر خیلی دیر بود. آقای ساعی تمام مدالهای قهرمانی خود را فروخت تا به زلزله زدگان بم کمک کند. من خیلی افسرده و متاسف شدم وقتی فهمیدم کریمی، مهدوی کیا، دایی، هاشمیان و بقیه هیچ اقدام مشابهی در مورد بازماندگان این سانحه نکردند.


 

آقای زهاب اجازه بدهید چند سئوال و جواب کوتاه داشته باشیم به نظر شما بهترین ورزشکار ایرانی تا به حال کیست؟

عبدالله موحد


 

بهترین مربی که تا به حال در ایران مربیگری کرده؟

رایکوف (مربی تیم تاج و تیم ملی در اوایل سال ۷۰


 

بهترین مربی ایرانی؟

دهداری و مهاجرانی


 

نام چند مربی ایرانی را که دوست دارید؟

جلالی، کاظمی، کرتبندی، احمدزاده، حجازی، پورحیدری، بقایی.


 

بهترین فوتبالیست در حال حاضر؟

مهدی مهدوی کیا.


 

بهترین فوتبالیست تاریخ ایران؟

پرویز قلیچ خانی


 

بهترین کشتی گیر تاریخ ایران؟

موحد، تختی، حبیبی هر کدام را متفاوت دوست دارم.


 

از وقتی که به ما دادید بی نهایت سپاسگزاریم با آرزوی موفقیت برای شما

داریوش زهاب من هم ممنون هستم از مهمان نوازی تمام دوستان و پیشکوستان دالاس تشکر می کنم.