استبداد زیان های پرشماری برای جامعه دارد که یکی از بزرگ ترین آنها رواج کیش شخصیت و چاپلوسی و تملق گویی است. بنای چاپلوسی با خشت دروغ و سیمان گزاف گویی ساخته می شود و چون محدودیتی در مورد این مواد اولیه وجود ندارد، این بنا تا ثریای تخیل و حتی مالیخولیای سازندگانش بالا می رود و از آنجا که خشت اول آن کج نهاده شده، دیر یا زود ناگزیرخراب می شود و فرومی ریزد.
به دشواری می توان گفت که در رواج چاپلوسی و تملق کدام یک از دو طرف نقش موثرتری دارند. آیا فرد مورد چاپلوسی منشأ رواج این پدیده است یا افراد چاپلوس پیرامون خودکامه علت آنند؟ شاید پاسخ این باشد که در این پدیده پلید هر دو طرف به تناوب نقش علت و معلول را بازی می کنند.
در حالی که این روزها میهن نگونبخت ما به خاطر لجبازی و خیره سری نابخشودنی سیدعلی خامنه ای – که رأی خود به تنهایی را بر برآیند مجموع آراء ۷۵ میلیون ایرانی ارجح می داند و این ارجحیت را با خشونت و قساوت فراوان اعمال می کند – حساس ترین روزهای تاریخ خود را می گذراند و مردم گرفتار و تیره روز آن با انواع مصیبت ها اعم از معیشتی، اجتماعی، زیست محیطی و… دست به گریبانند. بخشی از پولی که باید صرف اولویت هایی مانند ایجاد اشتغال، آموزش و بهداشت مردم شود، برای چاپلوسی و تملق گویی از فردی بیمار و مالیخولیایی صرف می شود و گروهی متملق بادنجان دورقاب چین که به چیزی جز لفت و لیس خود فکر نمی کنند از آب گل آلود بی درودروازه بودن کشور ماهی های درشت می گیرند.
به گزارش تارنمای “دیگربان”: «نخستین کنگره “وصف گل” به “شکرانه سلامتی” سیدعلی خامنه ای، رهبرجمهوری اسلامی در اصفهان برگزار شد. خبرگزاری “فارس” روزچهارشنبه (هفتم تیر) گزارش کرد که این کنگره شامگاه سه شنبه از سوی بنیاد “خیریه المهدی” در سالن اجتماعات “اهل البیت” شهر اصفهان برگزار شده است. احمد نواب دبیر این کنگره گفته که برنامه مذکور “به یمن این که خداوند متعال در روز ششم تیرماه سال ۶۰ با الطاف خفیه خود وجود رهبر معظم انقلاب را برای آینده کشورمان حفظ کرد” برگزار شده است.
در این کنگره، همان طور که پیش بینی شده بود، شعرا و ادبا در ۶ محور از پیش اعلام شده در قالب شعر و قطعات ادبی از سیدعلی خامنه ای و ولایت فقیه به تعریف و تمجید پرداختند».
خبرگزاری “فارس” در گزارش خود نمونه هایی از “شعر و قطعات ادبی” این “شعرا و ادبا” که در “۶ محور از پیش اعلام شده” سروده اند نیاورده است. برای جبران این کاستی، گزیده چند نمونه که پیشتر توسط همتایان “شعرا و ادبا”ی شرکت کننده درکنگره سروده شده اند را نقل می کنم:
نمونه ۱: (نقل از وبلاگ “شناخت رهبری”)
«می رسد این مژده از گلشن به گوش
مرغ حق هرگز نخواهد شد خموش
گر به تاراج خزان گلبن رود
خون رز خود درقدح آید به جوش
باردیگر تازه گردد جان ما
ای همه مغبچگان می فروش
ای غزل خوان بلبل باغ خدا
یاسمن بیمارگردد رخ مپوش
گر به جای باده زهرت می دهد
یار داند چیست ای عاشق بنوش
ای عجب گر دیده خون گرید از این
ناله ها کز نای دل آید به گوش
در غمت ای راحت روح و روان
دل به درد آمد خدا، جان درخروش
شاعر این شعر در وصف سیدعلی خامنه ای، شخصی به نام احمد عزیزی است که پیش از انقلاب حسابدار ساده یک شرکت کوچک تبلیعاتی در تهران بود و پس از انقلاب به مدد چاپلوسی هایی ازاین نوع، به ریاست بانک ملی ایران رسید و سال ها در این سمت باقی ماند.
نمونه ۲: (نقل از تارنمای “لبیک خامنه ای”)، سروده “فدایی رهبر”:
«رهبرمن نورچشمان من است
عشق او آیین و ایمان من است
همچو مه تابد به قلب شیعیان
نایب خورشید پنهان من است
در نگاهش غرق دریا می شوم
واژه هایش درّ و مرجان من است
نام او ورد زبانم روز و شب
عشق او درد است و درمان من است
افتخار ما بود “سیدعلی”
سرور من جان جانان من است».
نمونه ۳: (نقل از تارنمای “رهروان امام، سربازان رهبر”). شاعر: یوسف کریمی
«آمده لحظه های بارانی
عطر رویایی جمارانی
روز میلاد هشتمین خورشید
آمده سید خراسانی»
«شهر با مقدمت بهاران است
درنگاهت زلال باران است
جلوه ی بی بدیل روح الله
چشم هایت مسیح ایران است».
«از عبایت بهار می ریزد
ازصدایت قرار می ریزد
پسرمرتضی زچشمانت
عزت و اقتدار می ریزد».
کنگره “وصف گل” درحالی برگزار شده که از سویی بر اثر ندانم کاری و خیره سری لجوجانه سیدعلی خامنه ای کشور آن چنان در تنگنا قرارگرفته که وزیرخارجه اش با التماس از کشورهای اروپایی درخواست می کند که در تصمیم خود برای اعمال تحریم خرید نفت از اول ژوییه تجدیدنظر کنند و از سوی دیگر دهها نویسنده، روزنامه نگار، وکیل مدافع، حقوق دان و فعال حقوق بشر در زندان های مخوف سیدعلی خامنه ای به سرمی برند و یک نمونه از آنها احمد زیدآبادی نویسنده و روزنامه نگار است که به جرم این که در نوشته هایش به جای “رهبر معظم انقلاب” فقط “رهبر انقلاب” نوشته به ۱۱ سال زندان و ۲۰ سال محرومیت از روزنامه نگاری محکوم شده است.
خبرگزاری “فارس” درگزارش خود نامی از “شعرا و ادبا”ی شرکت کننده درکنگره نبرده تا بتوان با ذکر نام خطاب به یک یک ایشان گفت: شرمتان باد ای شعرا و ادبای کنگره وصف گل!
* شهباز نخعی نویسنده در حوزه ی مسائل سیاسی، ساکن اروپا و از همکاران شهروند است.