شمع افروزی در میدان مل لستمن در حمایت از نسرین ستوده

شبی سرد با قلب های گرم

 نسرین ستوده: “می دانم که شما به‌‌آب، غذا، مسکن، خانواده، پدر، مادر، عشق، محبّت، و ملاقات با مادرتان  نیاز دارید، اما به‌‌ همان اندازه هم به‌‌آزادی، امنیت و عدالت  اجتماعی احتیاج دارید”. . .

 دوم نوامبر۲۰۱۲ از ساعت ۷شب در میدان لستمن در حالی که شاهد اولین شب برفی تورنتو بودیم، به دعوت سکولارهای سبز – شاخه تورنتو مراسم سخنرانی و شمع افروزی به حمایت از وکیل مبارز و خستگی ناپذیر نسرین ستوده که در اعتصاب غذا به سر می برد، برگزار شد.

بیش از هفتاد نفر از انسان های آزاده در این شب برفی با قلب های گرم خود برای حمایت و همبستگی با نسرین ستوده گرد هم آمده بودند تا ضمن حمایت از خواسته های برحقش از او استدعا کنند که با شکستن اعتصاب غذای خود  نگذارد به  جان عزیز و گرانقدرش بیش از این  صدمه ای برسد.

در این برنامه که از ساعت ۷ تا ۱۰ شب برگزار شد، ابتدا دکتر فرخ زندی نامه‌ای را که از طرف کنگره ایرانیان کانادا به‌‌ وزیر امور خارجه  کانادا (جان برد) نوشته شده  قرائت کرد. در این نامه  از جمله به ‌‌این نکات اشاره شده:

من این نامه را از سوی کنگره ایرانیان کانادایی که از منافع ایرانیان کانادایی حمایت می کند می نویسم. لازم می دانم توجه شما را به وضعیت نسرین ستوده وکیل ایرانی مدافع حقوق بشر که از سپتامبر ٢٠١٠ در زندان بدنام اوین به سر می برد، جلب کنم. خانم ستوده از نیمه اکتبر برای اعتراض به فشارهای غیرقانونی از جمله ممنوعیت ملاقات با فرزندان خود دست به اعتصاب غذای نامحدود زده است.

خانم ستوده که اخیرا برنده جایزه ساخاروف پارلمان اروپا شده است به خاطر دفاع شجاعانه از حقوق انسانی زنان، کودکان و فعالان سیاسی و اجتماعی، خود به زندان افتاده است. ایشان به دلیل این گونه فعالیت ها و مقاومت در برابر رفتار ناعادلانه رژیم ایران به یک نمونه پایداری و تسلیم ناپذیری تبدیل شده است.

رژیم ایران دختر ١٢ ساله خانم ستوده را ممنوع الخروج کرده و از ملاقات حضوری با فرزندان و تماس تلفنی با خانواده محروم کرده است. تمام این ممنوعیت ها به خاطر دفاع سرسختانه ایشان در حمایت از حقوق بشر، اصول عدالت و حاکمیت قانون می باشد.

از سوی ایرانیان کانادایی از شما می خواهم که به رژیم ایران هشدار بدهید که پاسخ گوی سلامتی جان نسرین ستوده خواهند بود. خانم ستوده نباید برای اجرای عدالت مجبور شود از جان خود مایه بگذارد. ما همچنین از شما می خواهیم که از کلیه ابزارهای در دسترس خود استفاده کنید، تا مقامات رژیم جمهوری اسلامی وادار به رعایت حقوق و برآوردن خواست های مشروح کلیه زندانیان سیاسی از جمله خانم نسرین ستوده شوند. با توجه به این که کشورهای همفکر دیگر از جمله اتحادیه اروپا، امریکا  و انگلیس فراخون های مشابهی در مورد خانم ستوده داده اند، ما،کنگره ایرانیان کانادا، از شما می خواهیم که در مجامع بین المللی رژیم ایران را مسئول نقض حقوق بشر بشناسانید. اعضای کنگره ایرانیان کانادایی می توانند این مورد و سایر موارد نقض حقوق بشر را با شما و یا دفتر شما موردگفت وگو قرار دهند.

سپس مهدی امین فعال سیاسی نامه دکتر مریدی نماینده مردم ریچموند هیل در مجلس انتاریو را  که خطاب به دبیر کل سازمان ملل متحد (بان کی مون) نوشته شده خواند. از جمله در این نامه آمده است:

…کوشش های شجاعانه ی خانم ستوده برای گسترش حقوق بشر و آزادی بیان در ایران خواسته ی همه ی ایرانیان است…. خانم ستوده مدتی است که در اعتراض به بازداشت خود و نیز اقدامات غیرقانونی مسئولان و ممنوع الخروج کردن افراد خانواده اش، در اعتصاب غذا به سر می برد. . . اینجانب از جنابعالی استدعا می کنم که تمام کوشش های خود را برای رفع خطر از جان خانم ستوده و آزادی وی و خانواده اش به کار برید. چشمان دنیا به سوی سازمان ملل متحد دوخته شده است که تمام امکانات خود را برای آزادی خانم ستوده و نجات جان وی به کار برد.

سپس دکتر عزت مصلی نژاد سخنرانی کرد. قسمتی از گفتار ایشان به ‌‌شرح زیر است:

رژیم‌های جبار همیشه از سایه خود می ترسند. این رژیم از سایه خودش می ترسد، هر نوع  مقاومت و تلاشی ثمر خواهد داد. فراموش نکنیم در این شرایط، آنچه که مهم است همبستگی ماست. کارل مارکس در این باره می گوید: جباریت ریشه در بزدلی دارد، برای این که بزدلی است که جباریت را به ‌‌فعالیت می کشد. به‌‌ همین دلیل است که باید علیه این رژیم جبار به پا خاست. ما در اینجا وکیل عزیزی داریم که به‌‌ خاطر مقاومت و روشنگری در شرایط سخت در زندان قرار دارد، کسی‌که نهادهای حقوق بشری در اروپا به‌‌ او جایزه ساخاروف را داده‌اند.

 

به ‌‌امید روزی که روشنگری سرتاسر ایران را فرا گیرد. به‌‌امید روزی که به ‌‌جای حکومت ستم و جباریت حکومت دوستی و مهر برقرار شود.

در ادامه بابک یزدی فعال سیاسی سخنان خود را چنین آغاز کرد: من امشب از طرف کانون خاوران صحبت می‌کنم، از حضور تک‌تک ‌شما عزیزان تشکر می‌کنم. یک بار دیگر در این محل، میعادگاه همیشگی که از ۳۰ سال پیش برای سرنگونی کامل جمهوری اسلامی همیشه بودیم،  جمع شده ایم و  تا کلیت جمهوری ایرانی‌ از بین نرفته و تا آزادی، برابری، خوشی‌، شادی، رفاه، آسایش برای همه مردم ایران به وجود نیامده با هم هستیم.

مریم نایب یزدی فعال حقوق بشر در رابطه با فعالیت‌هایش برای نجات جان نسرین ستوده  گزارش  داد و از شرکت کنندگان خواست، که به آقای جان برد وزیر امور خارجه و نمایندگان مجلس نامه بنویسند و از دولت کانادا بخواهند تا به رژیم ایران فشار بیاورد و آن ها را برای شرایط به وجود آمده برای نسرین ستوده مسئول بداند.

پس از آن مجری برنامه، سلمان سیما، زندانی سیاسی سابق و عضو گروه”دانش جویان و دانش آموختگان لیبرال” را که از موکلین نسرین ستوده بوده، برای سخنرانی فراخواند. سلمان سخنش را با پیام تشکر و قدردانی “رضا خندان” همسر نسرین ستوده از شرکت کنندگان در برنامه آغاز کرد و گفت: ما در اینجا برای حمایت از همه زندانیان سیاسی بویژه خانم نسرین ستوده جمع شده ایم. من به اعتصاب غذا اعتقاد ندارم ولی در شرایطی که هیچ چیز دیگری وجود ندارد اعتصاب غذا ممکن است تنها چاره باشد. من شخصا از خانم ستوده می خواهم که اعتصاب غذایش را بشکند تا بهتر و بیشتر بتواند با این رژیم مبارزه کند

این گونه گردهمایی ها موجب دلگرمی ست و کمترین کاریست که می توان برای نسرین و نسرین ها انجام داد. دفاع از نسرین ستوده، دفاع از یک فرد نیست. دفاع از همه زندانیان سیاسی است. دفاع از انسانیت است. دفاع از حقوق بشر است. دفاع از آزادی است. دفاع از شرافت است. نمی توان مدافع نسرین ستوده بود و با فشار بر رژیم ایران مخالف بود. نمی توان مدافع نسرین ستوده بود و از توقیف اموال جمهوری اسلامی در کانادا خوشحال نشد. نمی توان مخالف بسته شدن سفارت خانه های جمهوری اسلامی بود و  از نسرین ستوده دفاع کرد.

نمی توان مدافع نسرین ستوده بود در حالی که خروجی عملکردمان آب به آسیاب استبداد می ریزد. اینکه با بسته شدن سفارت جمهوری اسلامی در کانادا، مقدمات شکایت از جمهوری اسلامی به دلیل نقض حقوق بشر در کانادا فراهم آمده است، موجب خوشحالی ست. رژیم ایران قبل از آنکه تهدید و خطری برای صلح و امنیت جهانی باشد برای مردم ایران تهدید و خطر است. از مقامات کانادایی و سایر کشورها باید خواست که فشارها را بر رژیم سرکوبگر ایران افزایش دهند و از حقوق بشر در ایران حمایت کنند.

مهوش علاسوندی مادر (محمد و عبداله فتحی) دو برادر اعدام شده توسط جمهوری اسلامی سخنران دیگر این برنامه بود. او گفت: من مادر دو سربدار محمد و عبدلله فتحی هستم. رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی این دو پسر را از من گرفت و این تکه لباس پسرانم را به من داد. پرچم من از این به بعد هر جا که حاضر شوم همین است و فریاد من فریاد نه به اعدام است. نسرین برای گفتن نه به اعدام  به زندان افتاد. و از موکلی دفاع می کرد که اعدام شد. من از طرف نهاد مادران علیه اعدام، از نسرین ستوده دفاع می کنم. به عنوان یک مادر در انتظار دیدار فرزندان، نسرین ستوده را می ستایم و مانند فرزند خودم از او حمایت می کنم. من اینجا حضور پیدا کردم که بگویم ما با شما هستیم. با شمایی که پرچم مبارزه علیه اعدام و زندانی سیاسی را به دست گرفته اید . من هم با پرچم نه به اعدام در کنار کسانی هستم که علیه ظلم و بیداد مبارزه می کنند و تا سرنگونی کامل رژیم جمهوری اسلامی هیچگاه این پرچم نه به اعدام را زمین نخواهند گذاشت.

دیگر دوستان از جمله آقای پیشرو نامه زندانی سیاسی از زندان تبریز را خواند .

در پایان مهوش افصحی که مجری برنامه نیز بود متنی را در حمایت ار نسرین ستوده چنین خواند:

امشب جمع شده ایم تا از نسرین ستوده که دومین اعتصاب غذای خود را طی می کند، حمایت کرده و سعی کنیم که صدای او در بیرون مرزها باشیم. نسرین ستوده یک بار دیگر علیه دیکتاتوری جمهوری اسلامی  در سال ۱۳۸۹ به مدت ۲۸ روز دست به اعتصاب غذا زده بود، که به خواست فعالان مدنی، موکلین و خانواده اش اعتصاب خود را شکست.

نسرین ستوده، زندانی سیاسی، جرمش دفاع از موکلینش است، موکلینی چون:  حشمت الله طبرزدی، عیسی سحرخیز، امید معماریان و از فعالان جنبش زنان: رویا طلوعی، فرناز سمیعی، منصوره شجاعی، طلعت تقی نیا، پروین اردلان، نوشین احمدی خراسانی، محبوبه حسن زاده و چندین نفر دیگر. هم چنین اعدام شدگان سال ۱۳۸۸ ، احمد نجاتی کارگر و آرش  رحمانی پور.

هموطنان گرامی

حال می دانیم، که کینه عظیم جمهوری جهل و جنایت اسلامی با نسرین ستوده که همچون سروی ایستاده است، تا کجاها می تواند باشد.

جمهوری مرگ و جهل اسلامی حتی از دختر کوچک ۱۲ ساله نسرین ستوده، از مهراوه خندان، آن چنان وحشت دارد که او را ممنوع الخروج کرده است. و مهراوه خندان کم سن و سال ترین فردی است که در جمهوری مرگ و جنایت اسلامی به علت سیاسی ممنوع الخروج می باشد.

هموطنان این جا گرد آمدیم تا صدای نسرین ستوده را بلندتر به جهانیان برسانیم.

امشب این جا هستیم که با صدای رسا به نسرین ستوده بگوئیم که ما هم در کنار تو هستیم.  اینجا هستیم تا از نسرین ستوده بخواهیم، که چون سرو ایستاده بماند و از عقایدش و احقاق حقوق زندانیان سیاسی دفاع کند. اما نگذارد که رنجوری جسمش باعث خوشحالی آنان شود . از نسرین ستوده بخواهیم که همچنان ایستاده بماند، زیرا که ایستاده بودن او خاری است در چشم جمهوری اسلامی ایران و عوامل جیره خوارش در هر لباس.