شهروند ۱۲۲۹  پنجشنبه ۱۴ می  ۲۰۰۹

دوشنبه شب یازدهم ماه جاری ، نشست ماهانه مطبوعات قومی، دیدار و گفت و گویی داشت با مایکل ایگناتیف رهبر حزب لیبرال کانادا و به ظن قوی نخست وزیر آینده ی این کشور. ایگناتیف که نویسنده، پژوهشگر و استاد دانشگاه بوده و در برخی عرصه ها همچنان هست، به پرسش های بسیار و از جانب رسانه های قومی گوناگون پاسخ های خردمندانه و صادقانه داد.

او وعده داد، بحران اقتصادی به زودی پایان خواهد یافت.

و تاکید کرد، کانادا باید از سیاست مستقل خارجی خود پیروی کند.

او به صراحت گفت، در کانادا شهروند درجه یک و دو پذیرفتنی نیست، و من که خود یکی از فرزندانم در خارج از کانادا به دنیا آمده باورم نمی شود که به این دلیل شهروند درجه دو خوانده شود. (پاسخ رهبر حزب لیبرال اشاره دارد به قانون جدید که متولدان خارج از کانادا را شهروند مشروط می شناسد).

پروفسور ایگناتیف تاکید کرد، دانش آموزان درسشان را بخوانند و به دلیل این که کسانی با مدارک دانشگاهی قادر به کار در رشته و تخصص خود نیستند ناامید نشوند. او گفت اگر دانش آموزان و دانشجویان درس نخوانند، در آینده برای ورود به بازار کار دچار مشکلات بیشتری خواهند شد.

رهبر حزب لیبرال کانادا تاکید کرد، او و حزبش خواهان انتخابات زودرس نیستند، زیرا مردم کانادا این را نمی خواهند.

در حالی که نظرسنجی ها نشان 
می دهد حزب لیبرال در کانادا از حزب محافظه کار پیشی گرفته است و در انتخابات استان بریتیش کلمبیا (
B.C و ونکوور …) حزب لیبرال با ۴۹ کرسی مامور تشکیل دولت سه باره شده است و این ها همه نشان از پیروزی های پی در پی لیبرال ها دارد، با این همه رهبر این حزب گفت، خواهان برگزاری انتخابات نیست.

ایگناتیف اما وعده داد، مشکل بیمه ی بیکاری را که دولت محافظه کار هارپر حاضر به رفع آن نیست، دولت آینده او حل خواهد کرد.

او در جواب پرسشی که شایعه ی انتخابات ماه جون را پیش کشید گفت، ما برنامه هایی داریم که در این ماه مطرح خواهیم کرد. اما خواهان انتخابات زودرس نیستیم. با این تفاصیل همه چیز بستگی دارد به رعایت حقوق مردم توسط دولت.

ایگناتیف در پاسخ به شوخی تام سارس رئیس مطبوعات قومی که یکی از پرسش کنندگان را لیبرال خواند گفت، من به هر پرسشی از سوی هر کدام از رسانه ها پاسخ خواهم داد، چه لیبرال باشد، چه محافظه کار و چه طرفدار حزب دمکرات نو و یا حتی کسی که از همه ی احزاب متنفر باشد. ایگناتیف با این واکنش عدم علاقه ی خود را به علنی کردن وابستگی حزبی افراد نشان داد.


رهبر حزب لیبرال کانادا و بخت اصلی نخست وزیری این کشور در انتخابات آینده در ارتباط با کوبا گفت: آینده کوبا در کوبا رقم می خورد، نه در کاراکاس و یا میامی، و نه توسط دولتها و یا ملل غیرکوبایی، بلکه به دست مردمان کوبا، این سیاست خارجی درست کانادا بوده که از دوران زنده یاد ترودو برای ما به یادگار مانده است. دولت های دیگر هم بهتر است همین شیوه را پیش گیرند.

مایکل ایگناتیف در پاسخ به پرسشی در ارتباط با حضور مهاجران در امور اجرایی و نقش آنان در ایجاد پیوند میان کانادا و سرزمین مادریشان گفت، پدر من نخستین کانادایی روس تبار بود که به سفارت در سرزمین مادری خویش برگزیده شد، سرزمینی که زبان و فرهنگ آن را به درستی می دانست و این امر می توانست به کانادا کمک شایانی برساند. او بعدها در دولت ترودو به وزارت رسید. من بر این باورم که کانادا باید از موهبت حضور اقوام گوناگون در این کشور برای ایجاد روابط سیاسی، اقتصادی و فرهنگی بهره ببرد، و سفارتخانه های کانادا یکی از موثرترین مراکز ایجاد این گونه روابط می توانند باشند. من نمی دانم چرا دولتها به موضوعی به این مهمی توجه نمی کنند.

ایگناتیف در واکنش به پرسش یکی از نمایندگان رسانه های فیلیپینی گفت: ما نه تنها درباره موضوع خدمتکاران فیلیپینی نگران هستیم و خواهان رعایت حقوق آنانیم، بلکه این نگرانی در رابطه با کارگران موقت و چگونگی برخورد با آنها نیز صادق است. دولت و همه ی شهروندان باید در پی تمهیدی باشند که کارگران فصلی نیز از این بخت برخوردار شوند که با طی مراحل قانونی و کنونی کانادا بتوانند به اقامت و یا شهروندی این کشور دست یابند.


ایگناتیف در پاسخ به پرسشی که خواهان اعلان ترکیب دولت او بود گفت، من برای معرفی دولت نیاز به ۵ میلیون رای شهروندان کانادایی دارم که خوانندگان شما می توانند در رسیدن حزب ما به این موفقیت کمک قابل توجهی کنند. اگر این حاصل شود شک نکنید دولت آینده ما از همه ی توانش برای دستیابی کانادایی ها به خواسته هایشان بهره خواهد برد. این همه پیش از آن که تصمیم و اراده ما باشد تصمیم شهروندان این کشور برای رقم زدن آینده شان است.

دامنه ی پرسش و پاسخ ها با رهبر حزب لیبرال درازتر از آن چه رفت بود، اما فکر کردم نقل گزیده ای از حرف های این نویسنده، فیلسوف و استاد دانشگاه و رهبر یکی از دو  حزب سیاسی بزرگ این کشور خالی از فایده نباشد.