آیا تا به حال فکر کرده اید که چرا حاضریم برای بیمه منزل و خانه ماهانه حدودا۳۰۰-۲۵۰ دلار پرداخت کنیم ولی حتی نصف این مبلغ هم راضی به پرداخت برای بیمه عمر نیستیم؟
دلیلش خیلی چیزها است ولی عواملی که در بیشتر موارد در همه مشترک است را می توان اجباری بودن بیمه اتومبیل و خانه دانست در صورتی که این مطلب در خصوص بیمه عمر صدق نمی کند. به عبارت دیگر اگر بیمه ماشین نداشته باشیم توسط پلیس جریمه سنگین می شویم و در سابقه رانندگی ما هم این سابقه بد ضبط می شود و یا در صورت نداشتن بیمه خانه از گرفتن وام مسکن محروم می شویم و قادر به خرید خانه نیستیم. ولی این موارد در خصوص بیمه عمر صادق نیست و کسی ما را مجبور به آن نمی کند. به زبان ساده چون اجباری در کار نیست ناخودآگاه از بیمه کردن ارزشمندترین ودیعه که جانمان است خانواده خود را محروم می کنیم. عده ای هم که با خودشان و اطرافیانشان کمتر تعارف دارند می گویند بعد از من هر چه می خواهد بشود. من که نیستم حالا خانواده خیلی هم بهشان خوش نگذرد عیب ندارد همین چیزهایی که تهیه کردم برایشان کافی است. غافل از اینکه این استدلال اصلا درست نیست.
اجازه می خواهد این سناریوی ناخوشایند یعنی بعد از ما چه می شود را به تصویر بکشیم و البته کمی هم واقع بین باشیم تا بتوانیم بهتر تصمیم بگیریم.
اگر در منزل مسکونی با همسر خود مالکیت مشترک دارید در صورت فوت هر یک سهم دیگری به بازمانده منتقل می شود و نیازی به پرداخت مالیات نیست البته بحث پرداخت اقساط وام مسکن بایستی جداگانه بررسی شود چون آن تعهدی است بین شما و موسسه مالی که به شما وام داده است.
ولی این مساله در خصوص دیگر دارایی ها از قبیل اوراق سهام و بورس،
سهام ارزشمند شرکتهای خصوصی/ تعاونی و دولتی، ملک دوم و ملک های تفریحی خارج شهر(کاتیج) صدق نمی کند. به عبارت دیگر برای انتقال هر یک از دارایی هایی که بیان شد بایستی دو هزینه پرداخت اول هزینه انحصار وراثت که بسته به نوع دارایی می تواند بین ۲.۵ تا ۵ درصد در نوسان باشد و اصلی ترین هزینه بعدی مالیات است که با توجه به جدول ارزش اقلام به دست می آید.
و جالب توجه آنکه اگر بخواهید برای پرداخت مالیات حتی خانه را هم بفروشید مقدور نیست، بلکه اول بایستی مالیات پرداخت شود بعد امکان هر اقدامی عملی خواهد شد.
نقش بیمه عمر بعد از فوت برای پرداخت هزینه های یاد شده در اینجا مفید تشخیص داده می شود. سرمایه بیمه عمر بعد از فوت بدون کسر مبلغی به بازماندگان تعلق می گیرد تا بتوانند هم بدهی های جاری و هم تعهدات مالی ناشی از مالیات به انضمام هزینه های مراسم تدفین و خاکسپاری را بپردازند. تصور کنید در آن لحظه اگر از سرمایه بیمه عمر خبری نباشد بازماندگان بایستی همه درد و رنج ناشی از دست دادن عزیزی در خانواده را فراموش کنند و به دنبال تامین وجه نقد از بانکها، موسسات مالی و یا اقوام و آشنایان باشند.
نکته بسیار حائز اهمیت دیگر آن است که اگر چه ملک اول در صورت فوت همسر مالیات ندارد و اتوماتیک وار به طرف دیگر می رسد ولی وقتی بازمانده دوم هم فوت کرد دیگر این ملک اتوماتیک وار به فرزندان نخواهد رسید و مشمول مالیات خواهد شد. از این رو تعیین نوع بیمه عمر بسیار مهم است که بایستی متناسب با نیاز خانواده تشخیص و خریداری شود. برای پاسخگویی به هزینه هایی چون مالیات معمولا نمایندگان بیمه پیشنهاد خرید بیمه عمر مشترک به شرط فوت نفر دوم را می نمایند به این معنی که مثلا زن و شوهری تواما بیمه عمر می خرند، سپس شرط می کنند که ورثه زمانی سرمایه بیمه را دریافت کنند که هیچ یک از آن دو نفر در قید حیات نباشند.
اگر چه مرگ و میر ناخوشایند است و معمولا همه ترجیح می دهیم از آن کمتر صحبت کنیم ولی امری است که قطعا برای همه پیش می آید حال بهتر است اگر قادر نیستیم که از آثار روحی و روانی آن بکاهیم اقلا بار مالی آنرا به نحوی تامین کنیم که خانمان برانداز نباشد.
اصطلاحاتی که در این مطلب به کار رفته است:
بیمه عمر مشترک به شرط فوت نفر دومLife Insurance (Joint Last to Die)
بیمه عمرمشترک به شرط فوت نفر اولLife Insurance(Joint First to Die)
* فرهاد فرسادی بروکر خبره و رسمی کانادا با سابقه تدریس بیمه در دانشگاه ها است.
farsadi@insurefar.com
