این صفحه به بهائیان اختصاص دارد
مروری بر تعالیم آئین بهائی
( اقتباس ازآثار نویسندگان بهائی)
خوانندگان عزیز…توجه شما به مقالات ما بسیار مایه تشویق و دلگرمی است. در دو شماره پیش مطلبی درج شد که خواننده ای محترم در عبارت زیر تعمّق نموده و چگونگی آنرا سؤال کرده اند. این مطلب عبارت بود از: (.. لغو مرجعیت و پیشوائی به صورت یک طبقه خاصّ و ممتاز روحانی در دیانت بهائی و انتخاب نفوس لایق از بین جامعه …). اگر چنین است پس امور بهائیان چگونه اداره میشود؟
بهائیان نقاط مختلف دنیا
بلی آئین بهائی دیانتی است فاقد طبقه روحانی و در عین حال دارای یک نظام اداری که اصول آن را حضرت بهاءالله ، موسّس آئین بهائی، بنیان نهادند. در سطح محلّی بهائیان به روش دموکراتیک محفل روحانی محلّی را انتخاب می کنند و نمایندگان منتخب جامعۀ محلّی در هر سال طی یک انجمن شورا(کانوِنشِن) اعضای محفل روحانی ملّی هر مملکت را بر می گزینند و هر ۵ سال اعضای محافل روحانی ملی در یک انجمن شور بین المللی مجتمع شده اعضای بیت العدل اعظم، بالاترین دستگاه مدیریت، را انتخاب می کنند. شماره اعضای این موسّسات (محفل محلی–محفل ملی و بیت العدل اعظم) ۹ نفر است. تا کنون بیش از ۲۰۰۰۰ محفل محلی و بیش از ۱۸۰ محفل ملی در جهان تشکیل شده‌است.
توجیه نبودن طبقه روحانی در آئین بهائی می تواند دو چیز باشد، یکی آن که نظام تشکیلاتی بهائی بر پایه های دموکراتیک مبتنی است و هیچ فردی مزیّت و برتری و تفوّق نسبت به افراد دیگر ندارد و دیگر آن که دیانت بهائی در دوره بلوغ فکری جامعه بشری ولادت یافته و با رواج سواد و امکان مطالعه شخصی، نیازی به افراد پیشوا و علمای حرفه ای دیده نمی شود. برابری همه مؤمنان چه زن و چه مرد از نظر حیثیت و شرافت انسانی یکی از شاخص های مهم دیانت بهائی است . مراد این است که هر فرد بهائی وظیفه وجدانی خود می داند که بدون نفوذ پذیری از دیگران کسانی را که به نظر او حائز بیشترین شرایط اخلاقی و معنوی هستند بطور محرمانه و سرّی انتخاب نماید و نیزکسی را نمی توان کاندیدای عضویت این موسّسات کرد بنا براین تبلیغات انتخاباتی وجبهه گیری حزبی وجود ندارد در واقع انتخابات بهائی یک صفت غیر سیاسی دارد. این نحوۀ انتخابات موجب می شود که میان جامعه و تشکیلات آن اعتماد متقابلی بر قرار شود که مشابه آن را در کمتر نظام دموکراتیک جهانی میتوان دید. اشخاص منتخب باید دارای این صفات باشند: ” وفاداری بلا تردید به امر بهائی – فداکاری مخلصانه، تقوی و پارسائی، ذهن و فکر سلیم، صلاحیت کافی و بالاخره پختگی و تجربه داشتن”.
در مورد اعضای بیت العدل اعظم که حضرت بهاءالله نخستین بار در آثار خود از آن سخن گفنتد علاوه بر صفات فوق چند صفت دیگر هم باید مدّ نظر گرفته شود. “… اعضای بیت العدل اعظم باید مظاهر تقوای الهی و مطالع علم و دانائی و ثابت بر دین الهی و خیر خواه جمیع نوع انسانی باشند” به زبان دیگر نظر به آن که این نفوس مسئول اداره جامعه بهائی در سراسر ممالک عالم هستند – جامعه ای که به گفته سالنامه دایره المعارف بریتانیکا امروزه از نظر پراکندگی و گستردگی اعضایش در ممالک مختلف بعد از دیانت مسیحی قرار دارد لذا باید هم صاحب علم و دانائی کافی باشند و هم به خیر و مصلحت جمیع نوع انسانی بیندیشند. اعضای آن از ملل ، فرهنگ ، سوابق دینی و نژادهای مختلف بوده اند یعنی عملا توانسته اند آگاه به نیازهای مناطق مختلف کره زمین باشند.
حق شرکت در انتخابات برای افراد زن و مرد از سن بیست و یک سالگی است. در حالی که وظائف دینی چون نماز و روزه از بلوغ یعنی سن ۱۶ سالگی باید به موقع اجرا نهاده شود. یک نکته مهم در انتخابات بهائی مقدّس بودن وظیفه انتخاب است همه افراد واجد شرایط باید به عنوان یک وظیفه اخلاقی در انتخابات شرکت کنند و اگر انتخاب شدند مسئولیت محوّله را با طیب خاطر بپذیرند مگر آن که عذر کاملا موجّهی برای عدم قبول داشته باشند. تشکیلات بهائی منشا قدرت فردی یا حتی قدرت گروهی انتخاب شدگان نیست بلکه هدفِ عضویت در آن منحصرا خدمت به جامعه است و نه اِعمال نظرات شخصی و از همین روست که کلّیۀ محافل باید گزارش اقدامات خود را به اطلاع جامعه برسانند و این امر ضامن شفافیت دستگاه های تصمیم گیری در قبال جامعه است.
محفلهای روحانی به نظارت بر امور داخلی بهاییان و اداره امور مالی جامعه می‌پردازند و به عنوان کانال ارتباطی میان نهادهای محلی، ملی و بین‌المللی عمل می‌کنند. محفلهای روحانی محلی همچنین اختیارات لازم را به افراد، کمیته‌ها و گروههای ویژه برای انجام خدمات محلی مانند امور آموزشی، انتشارات، ترویج تعلیمات بهایی، مشاوره اقتصادی، اجتماعی وازدواج و جمع‌آوری اعانات اعطا می‌کنند. به طور خلاصه، محفل‌ها نقش پیشرفت و اداره امور جامعه بهایی را بر عهده دارند. این جمع قسمتی از نظم اداری بهائی و تشکیلات بهائی است.
بیت‌العدل اعظم در شهر حیفا واقع در اسرائیل، در نزدیکی شهری بنام عکّا که برای سالها تبعیدگاه حضرت بهاءالله بود و آرامگاه وی می‌باشد، قرار دارد و از این رو، این شهر زیارتگاه بهاییان است. در آن زمان شهرها در دست دولت عثمانی بود. در واقع ۵۸ سال قـبل ازآنکه دولت اسـرائیل که در سال ۱۹۴۸ تشکـیل شد، یعنی در سال ۱۸۹۰، حضرت بهاء الله این منطقه را برای استقرار بیت‌العدل اعظم انتخاب کرده بودند. امروزه بطور کلی امورات دیانت بهائی با اتکاء به تعالیم حضرت بهاءالله پیش میرود ولی ایشان که در زمان حیات خود اساس بیت العدل اعظم را بنا نهادند به این نهاد بین المللی این مجوّز را اعطا کردند که هرآنچه مصلحت وقت و زمان میداند عمل نماید… در این مورد میفرمایند :
“” چونکه هر روز را امری و هر حین را حکمی مقتضی، امور به وزراء بیت العدل راجع تا آنچه مصلحت وقت دانند معمول دارند “”
هدف آئین بهائی از تمام فعالیتهای وسیع خود در سطح جهان رسیدن به وحدت عالم انسانی است که در مبحثی دیگر به آن خواهیم پرداخت.
————————————————————————————————
خوانندگان عزیز، در صورتیکه مایل به دریافت نسخه ای از مقاله فوق از طریق ایمیل هستید و یا راجع به تعالیم بهائی سؤالی دارید لطفا با ما تماس بگیرید: پیامگیر : ۷۴۰۰-۸۸۲-۹۰۵ ، ایمیل: anyquestionsplease@gmail.com وب سایت برای برخی از کتابهای فارسی بهائی : www.reference.bahai.org/fa
