عقاید و رفتار ملل گوناگون در سراسر دنیا ریشه در آداب/سنن و فرهنگ آنها دارد و تجربه نشان داده است که فقط می توان در سایه آموزش، موارد غیر اصولی و باورهای غلط را تغییر داد. بر اساس آمار و داده های اطلاعاتی شاهدیم که هر نژاد و ملتی برای فرزندان خود امتیازات و ارزش های خاصی قائل هستند که ممکن است در نزد بقیه حتی ضد ارزش و بی اهمیت جلوه کند.
فرزند در نظر اکثر ما ایرانیان بسیار عزیز و محترم است و معمولا در سایه قوانین و مقررات موجود در هر جامعه حاضریم هر کاری برای آنها انجام دهیم تا به عالی ترین درجات ترقی و پیشرفت نائل آیند و در این راه شاهد بودیم که اکثر والدین از هیچ چیزی کوتاهی نمی کنند. شاهد این مدعا فداکاری هایی است که اکثر شما خوانندگان محترم برای فرزندان خود کرده اید؛ آنها را با هزینه بالا به این طرف دنیا آوردید تا در سایه امکانات بیشتر به تحصیل پرداخته و اندوخته علمی خود را ارتقاء بخشند و هزاران مورد دیگر از این قبیل.
موضوع مقاله امروز ما بیمه عمر برای فرزندان است. یکی از همکاران ایرانی ام می گفت حتی بحث راجع به این مطلب ناراحت کننده است چه برسد به این که بخواهد آن را برای یکی از مشتریان بیمه ای خود مطرح نماید. اجازه می خواهم شما را با خود به سمیناری ببرم که هفته پیش در رابطه با همین موضوع برگزار شد و حدود ۴۰۰ نفر از نمایندگان بیمه عمر از سراسر کانادا در آن شرکت داشتند. سخنران جلسه دارای دکترای حرفه ای در بیمه بود و از مجامع و سازمان های بین المللی جوایز بیشماری دریافت کرده بود و افتخارات حرفه ای و تحصیلی اش نه تنها منحصر به کانادا بلکه در سراسر دنیا مطرح است.
ایشان بحث را با همین جمله شروع کرد “چرا نه به بیمه عمر برای فرزندان؟”
و از همه حاضران و شرکت کنندگان خواست تا در یک ساعت اول جلسه در این بحث شرکت کنند. شرکت کنندگان به مرور وارد بحث شده و عنوان کردند که به واقع اکثرا توانایی مطرح کردن چنین موردی را ندارند و ترجیح می دهند این گونه موارد در حاشیه عنوان شود. چون ممکن است برای مخاطب سوءتفاهم ایجاد شود که می خواهند از سرمایه بیمه عمر فرزندشان در صورت تحقق حادثه ای تلخ، بهره مند شوند که بسیار موضوع چندش آوری است.
سخنران در پاسخ به حضار از تجربیات و موارد نابهنگامی که شاهدش بوده گفت. او نمونه ای را عنوان کرد که خانواده ای بعد از خودکشی فرزندشان کاملا از حیز انتفاع خارج شده و به دلیل این که دنیا برایشان تیره و تار گردیده دیگر هیچ کدام از والدین نتوانستند تا چند ماه به کارهایشان ادامه دهند و از این رو بیکار و تقریبا ورشکسته شدند.
نمونه دیگری خانواده ای بود که بنا به رسم و رسوماتشان بایستی مراسم ختم ویژه ای برای فرزندشان برگزار می کردند و از آنجا که استطاعت مالی مناسبی نداشتند مجبور شدند از موسسه مالی اقدام به وامی بلند مدت نمایند و از این رو برای بازپرداخت وام تا سال ها ماهانه۲۰۰ دلار می پرداختند. این گونه موارد تنها دلایلی نیست که می تواند هر یک از ما را قانع نماید تا برای فرزندان عزیز و دلبندمان بیمه عمر خریداری کنیم. مهمترین موارد از نظر سخنران آن جلسه را به نظر شما خوانندگان محترم می رسانم:
۱- هر یک از فرزندان ما بعد از بیمه شدن در زمان سلامتی چنانچه در آینده دچار هر گونه بیماری و ناراحتی جسمی شوند قابلیت بیمه پذیری خود را حفظ می کنند و قادرند با توجه به نیاز آتی از شرکت بیمه در چهارچوب سرمایه بیمه نامه اول بیمه مکمل دیگری خریداری کنند و شرکت بیمه قادر نیست ممانعتی در این امر از خود نشان دهد.
۲- در صورت پرداخت حق بیمه مناسب رقم های رشد کرده در بخش جانبی سرمایه گذاری شده و دارای امتیاز مالیاتی است و هم رشد بسزایی در سالیان متمادی می کند که پس اندازی بسیار ارزشمند برای فرزندان محسوب می شود.
۳- اگر برای فرزندان در سنین پایین بیمه عمر خریداری کنیم قطعا نرخ حق بیمه بسیار پایین تر خواهد بود و این نرخ برای تمام عمر یک سان بوده و غیر قابل تغییر است.
در پایان آن جلسه بخشی از یافته های ارزشمند سخنران را دریافتیم و متوجه شدیم که درست است که غم از دست دادن عزیزی چون فرزند غیرقابل جبران است ولی آثار و ضررهای حاصله از این ضایعه با قدری تأمل و تفکر و آنهم با بیمه عمر قابل تسکین خواهد بود. در ضمن مزایا و امتیازات قابلیت بیمه پذیری در سالیان بعدی مورد بی نظیری است که همیشه در آینده برای فرزندانمان از ما به یادگار خواهد ماند.
* فرهاد فرسادی بروکر خبره و رسمی کانادا با سابقه تدریس بیمه در دانشگاه ها است.
farsadi@insurefar.com
