شهروند – آرش عزیزی: در ۵ فوریه ی ۱۹۸۱، پلیس تورنتو به چهار نقطه در شهر حمله برد و بیش از سیصد مرد را دستگیر کرد. این بزرگ ترین دستگیری دسته جمعی در تاریخ کانادا از زمان بحران اکتبر ۱۹۷۰ تا آن زمان بود. در آن بحران، دولتِ لیبرالِ ترودو در اقدام علیه تروریست های جدایی طلبِ کبکی چند صد نفر را دستگیر کرده بود.
موضوع دستگیری های سال ۱۹۸۱ اما نه تروریست بودند و نه فعالان چپ. آنها جرمی نداشتند مگر دوست داشتن همجنس هایشان.
حالا با گذشت ۳۲ سال، همان گروهی که اینچنین تحت سرکوب پلیس و دولت قرار داشتند، امروز مرکز یکی از بزرگترین و محبوب ترین جشن های کل کشور هستند. ده روز تمام «هفته ی غرور» نام دارد و بخصوص در دو سه روز پایانی آن است که صدها هزار نفر از مردم به خیابان های محله ی «چرچ و ولزلی»، که به محله ی همجنس گرایان معروف است، می ریزند و جشنی انسانی در میگیرد که موضوعش دیگر فقط گرایش جنسی نیست و آزادسرانه ترین و دیوانه وارترین ابراز احساسات و گرایشات است.
امسال اما همجنس گرایان دلایل خاصی داشتند که جشن ویژه ای بگیرند و غروری خاص داشته باشند:
ـ انتاریو برای اولین بار نخست وزیری همجنسگرا دارد (کاتلین وین) و هم او اولین نخست وزیر تاریخ استان شد که رسما در رژه ی پایانی هفته ی غرور شرکت کرد.
ـ در ایام ۱۰امین سالگرد قانونی شدن ازدواج همجنس گرایان در کانادا هستیم.
ـ همین چند هفته پیش کشوری به کاتولیکی فرانسه، ازدواج همجنس گرایان را قانونی کرد.
ـ همین چند ماه پیش جیسون کالینز اولین بسکتبالیست حرفه ای شد که اعلام کرد همجنس گرا است.
ـ دادگاه عالی آمریکا اخیرا اعلام کرد عدم دریافت مزایای فدرال توسط زوج های همجنس گرا مغایر با قانون اساسی است. با این حساب، ازدواج همجنس گرایان از نظر ارزش قانونی برابر با سایر ازدواج ها است.
همجنس گرایان و سایر دگرباشان جنسی ایرانی نیز حضور بارزی در هفته ی غرورِ امسال داشتند. از جمله پلاکاردهایی که آنها بلند کرده بودند چنین بود: «ایران آزاد برای همه ی ایرانیان»، «حقوق اقلیت های جنسی، حقوق بشر است» و «ما کوئیرهای ایرانی خواستار آزادی تمام زندایان سیاسی هستیم».
حضور این ایرانیان، که از سیاسی ترین هیئت های رژه ی «غرور» در سالیان اخیر بوده اند، مورد توجه بسیاری رسانه های محلی و سراسری و ایرانی قرار گرفت. در کنار پلاکاردهایی که در بالا ذکرشان آمد، این بلند کردن پرچم رسمی ایران (که پرچم دولت جمهوری اسلامی است) بود که با جنجال ها و اعتراضاتی روبرو شد.
البته شایان ذکر است که این اعتراضات از طرف ایرانیانِ ساکن تورنتو بود و باید بگم به نظر من کار جالبی کردند ، چون حکومت جمهوری اسلامی ایران رو به دروغ گویی متهم کردند.
امیدوارم روزی فرا برسه که همهٔ ما زیر پرچمی واحد شاد باشیم.