۲۸و ۲۹ دیماه ۱۳۹۲ ـ ۱۸ و ۱۹ دی ماه ۲۰۱۴ کلن ـ آلمان- انجمن پژوهشگران ایران – آلمان
“کنفرانس اعدام ۲”
خلاصه گزارش
سخنرانان به ترتیب سخنرانی: مهندس کورش زعیم، محمد مصطفایی، دکتر عبدالستار دوشوکی، دکتر بهرام آبار، کوهیار گودرزی، آذر ماجدی، دکتر مهرداد درویش پور، عبدالرضا احمدی، دکتر فرهنگ قاسمی، صبا واصفی (نمایش فیلم: دلم را به خاک نسپار)، علی مهین ترابی، لادن برومند، گزارش از ایران ـ چگونگی تلاش ها برای جلب رضایت از خانواده مقتول و جلوگیری از اجرای مجازات قصاص، دکتر حسین لاجوردی، دکتر نوید فاضل، مینا احدی، عبدالرضا کریمی، شبنم معینی پور، مهوش علاسوندی، دکتر نادر زاهدی، محمد مصری، صالح حمید، فرامرز بختیار، کاوه آهنگری، خالد حسن پور، شهریار نقش بندی، امجد حسین پناهی، سپیده پورآقایی (شهروندیار) – نمایش فیلم: اعدام ممنوع، دکتر جمشید فاروقی، دکتر حسین باقرزاده، احمد رافت، محمد حسین نیری، میترا خلعتبری، وحید صادقی شیرازی، دکتر فریبرز رئیس دانا.
نکات کلیدی مطرح شده
اهمیت آسیب شناسی دلایل ارتکاب جرم در ایران امروز با آگاهی به کیفر مرگ به عنوان مجازات؛ وجود جرایمی که در ایران به کیفر مرگ منجر می شوند که در دیگر کشورها حتی جرم نیستند؛ بازتولید چرخه خشونت و عادی سازی کیفر مرگ با اجرای اعدام در ملاءعام؛ عواقب و تاثیر اعدام در ملاءعام و بدآموزی به کودکان؛ استفاده از زور و شکنجه برای دریافت اقرار؛ شرایط نگهداری و برخورد با زندانی محکوم به اعدام با استانداردهای بین المللی همخوانی ندارد، تاثیر افکار عمومی و فشارهای بین المللی بر قانونگذاران جمهوری اسلامی؛ اهمیت و میزان نقش افکار عمومی در حفظ و یا لغو کیفر مرگ؛ محکوم کردن اعدام های سیاسی و به وجود آوردن فرهنگ انتقام به جای عدالت؛ اهمیت، نقش، وظیفه و مسئولیت رسانه در گزارشگری و بالا بردن آگاهی عمومی؛ امکان لغو کیفر مرگ در ایران امروز با وجود قوانین اسلامی به مانند قصاص
لادن برومند، مهوش علاسوندی، فریبرز رئیس دانا از طریق اسکایپ در کنفرانس حضور داشتند
ارائه نتایج اولیه نظرسنجی “حق حیات و کیفر مرگ”
شرکت ۱۱۱۱ نفر از سراسر جهان (۱۲ درصد از ایران)؛ یک سوم شرکت کنندگان زن؛ بزرگترین گروه سنی پاسخ دهنده ۵۹-۴۰ سال؛ موافقت با کیفر مرگ ۹%
دومین کنفرانس اضطراری در رابطه با اجرای کیفر مرگ در ایران در غالب چهل و نهمین کنفرانس انجمن پژوهشگران ایران در روزهای ۲۸ و ۲۹ دیماه ۱۳۹۲ -۱۸ و ۱۹ ژانویه ۲۰۱۴ در شهر کلن آلمان به انجام رسید.
این کنفرانس به دنبال گسترش روند اعدام ها در چند ماهه اخیر که آخرین مرحله از خشونت گرائی، تهدید، شکنجه، زندان و اعدام و با هدف رسیدن به یک ساماندهی و هم آهنگی در میان ایرانیان و مراجع بین المللی در جهت نفی اعدام های گسترده در ایران بود برنامه ریزی شده بود.
در این نشست دو روزه ۳۳ نفر سخنران حضوری و یا از طریق اسکایپ سخنرانی داشتند، در این میان دو سخنران امکان حضور پیدا نکردند و دو فیلم در رابطه با موضوع کنفرانس نشان داده شد.
افتتاح کنفرانس با خوشامدگوئی خانم رویا کاشفی سرپرست کمیته حقوق بشر انجمن پژوهشگران ایران آغاز و با سخنانی از سوی دکتر حسین لاجوردی مسئول انجمن پژوهشگران ایران به انجام رسید.
نشست نخست کنفرانس به “حق حیات و مجازات مرگ” اختصاص داشت که با سخنان مهندس کورش زعیم (زندان سازندگی) از ایران آغاز و سپس و به ترتیب آقایان محمد مصطفائی (ده پله تا لغو اعدام)، دکتر عبدالستار دوشوکی (نفی کامل اعدام در هر شرایطی، آری یا نه؟)، دکتر بهرام آبار (هزار بار نه به مجازات اعدام)، کوهیار گودرزی (سویه های ایدئولوژیک اعدام در حاکمیت ایران)، آذر ماجدی (اعدام قتل دولتی است)، دکتر مهرداد درویش پور (خشونت و قدرت و لغو مجازات اعدام) و دکتر فرهنگ قاسمی (اعدام، آموزش و “وولگاریزاسیون” خشونت است) به سخنرانی پرداختند.
نشست دوم با نمایش فیلم بسیار تکان دهنده “دلم را به خاک نسپار” با کارگردانی خانم صبا واصفی آغاز گردید که بسیار مورد توجه واقع شد و سپس سخنان آقای علی مهین ترابی از کشور ترکیه بود که خود یکی از محکومین نوجوان محکوم به قصاص بود که شرح حالش در فیلم به نقش کشیده شده بود و سپس گزارشی از ایران در رابطه چگونگی تلاش ها برای جلب رضایت از خانواده مقتول و جلوگیری از اجرای مجازات قصاص و آخرین بخش از نشست دوم مربوط به گزارش نظرسنجی انجمن پژوهشگران ایران در رابطه با اعدام و با گزارشی کوتاه از نخستین نتایج به دست آمده از سوی دکتر نوید فاضل و دکتر حسین لاجوردی انجام پذیرفت.
لازم به یادآوری ست که دسترسی شرکت کنندگان نظرسنجی از ایران به دلیل فیلترینگ و به وجود آوردن تارنمای تقلبی که شرکت کنندگان باید نام و آدرس ایمیل خود را وارد می کردند شدیدا با مشکل روبرو بود. نتایج نظرسنجی در گزارشی جداگانه و مستقل ارائه خواهد شد.
نخستین نشست روز دوم ـ یکشنبه ۲۹ دیماه ۱۳۹۲ ـ ۱۹ ژانویه ۲۰۱۴ ـ در ارتباط با ” استفاده از مجازات مرگ به عنوان ابزار سرکوب و خفقان و ایجاد رعب و وحشت در جامعه ” با سخنان خانم مینا احدی (جنبش علیه اعدام در ایران) آغاز شد و به ترتیب عبدالرضا کریمی (حزب دموکرات کردستان ایران)، خانم شبنم معینی پور به نمایندگی از جامعه بهائیت ایران (مجازات اعدام و سرکوب وجدان در ایران)، خانم مهوش علاسوندی (نهاد مادران علیه اعدام)، کاوه آهنگری (حزب دمکرات کردستان)، دکتر نادر زاهدی (پیام حزب مشروطه خواه ایران ـ لیبرال دموکرات)، محمد مصری (کومله کردستان ایران)، فرامرز بختیار (استفاده از اعدام به منظور ایجاد وحشت، حزب اتحاد بختیاری و لرستان)، خالد حسن پور (نماینده حزب دموکرات کردستان ـ کلن)، شهریار نخشبندی (نماینده حزب دموکرات کردستان ایران ـ کلن)، صالح حمید (اعدام و سرکوب و ژنوساید قومی در حق عرب های اهوازی، سازمان حقوق بشر اهواز) و در نهایت امجد حسین پناهی (زندانیان سیاسی و مدنی کُرد محکوم به اعدام) که حامل پیامی برای کنفرانس بودند که از داخل زندان از ایران و از سوی حامد احمدی (زندانی عقیدتی اهل سنت کرد و محکوم به اعدام) ارسال شده بود، سخنان خود را بیان داشتند.
آخرین پانل روز دوم به ” جایگاه و اهمیت افکار عمومی ـ راه حل برای لغو اعدام ” اختصاص داشت که با نمایش فیلم بسیار آموزنده خانم سپیده پورآقائی (شهروند یار) آغاز و با سخنان آقایان دکتر جمشید فاروقی مدیر بخش فارسی رادیو دویچه وله (مسئولیت رسانه ها در فرهنگ سازی)، احمد رأفت روزنامه نگار (نقش رسانه ها در فرهنگ سازی جهت مخالفت با مجازات اعدام)، محمد حسین نیری وکیل دادگستری (جایگاه و اهمیت افکار عمومی)، میترا خلعتبری روزنامه نگار (موانع و مشکلات رسانه ها در خبررسانی”اعدام” در ایران)، وحید صادقی شیرازی سردبیر مجله ایران و خاورمیانه (آموزش و رسانه) انجام گردید.
سخنرانی دکتر حسین باقرزاده از نخستین مدافعان حقوق بشر ایران (اعدام در ملاءعام ـ و اثر آن بر مبارزه برای لغو اعدام) و همچنین سخنرانی خانم لادن برومند مسئول بنیاد برومند (دفاع از حقوق بشر ـ اطلاع رسانی و گزارشگری)، که بر روی سایت انجمن پژوهشگران ایران وجود دارد و متاسفانه به دلیل مشکلات تکنیکی امکان پخش مستقیم آن میسر نگردید که در همین گزارش از آنان عذرخواهی می کنیم.
مسائل مالی و هزینه ها
با سپاسگزاری از تمامی کسانی که با تحمل هزینه های سفر و اقامت در این کنفرانس شرکت نموده و بر غنای علمی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی آن افزودند و سپاس از کلیه همکاران انجمن پژوهشگران ایران که امکان انجام این کنفرانس را با زمان بسیار کم و انرژی بسیار ایجاد نمودند باید متذکر شویم که برغم نهایت صرفه جوئی به دلیل نداشتن امکانات مالی، ما از تمامی شرکت کنندگان در کنفرانس در نامه جداگانه ای درخواست کرده ایم که مبلغی حدود ۲۰ تا ۵۰ دلار و یا …، به ما برای تأمین هزینه هایمان یاری رسانند که این درخواست می تواند از کلیه کسانی که علاقمند به فعالیت های ما باشند نیز انجام پذیر شود، به همین دلیل شماره حساب های انجمن با سپاس فراوان در ذیل گزارش در اختیار خواهد بود.
حاشیه های کنفرانس
تمامی کنفرانس هایی که در زمینه های مختلف و متفاوت انجام می گردد دارای حاشیه هایی است که اگر چه ممکن است تمامی آنها مثبت و راهبردی نباشد ولی در این کنفرانس دو نکته قابل تأمل به چشم می خورد که می تواند نظرها را به خود جلب نماید:
ـ پیشنهادی که از سوی آقای عبدالرضا کریمی از سوی حزب دموکرات کردستان ایران در جهت یک ائتلاف انجام گردید و این تعهد را برای انجمن پژوهشگران ایران ایجاد کرد که در یک قسمت از این پیشنهاد در ظرف دو هفته متنی را برای یک ائتلاف گسترده برای لغو کیفر مرگ با شرکت تمامی شخصیت ها، نهادهای حقوق بشری و سازمان ها و احزاب سیاسی تهیه و در اختیار همگان قرار دهد و در ظرف دو هفته پس از آن نتیجه این ائتلاف را برای اذهان عمومی منتشر نماید.
ـ پیشنهادی از سوی خانم مینا احدی از سوی حزب کمونیست کارگری ایران در رابطه با ایجاد شبکه اجرایی سراسری در جهت مبارزه با اعدام و نجات افراد محکوم به اعدام در زمان های خاص و ضروری.
ـ پیشنهادی غیر مترقبه و با ارزش از سوی یکی از هموطنان افغان ما که اذعان داشت برای “نجات از حکومت جمهوری اسلامی” نخست باید یک ائتلاف ایجاد شود و برای انجام این ائتلاف در مرحله اول نیازمند یک صندوق کمک های مالی است که باید از سوی تمامی هموطنان حمایت گردد و ایشان با وجود مشکلات مالی که ما در مراحل بعدی از آن با خبر شدیم کیف پول خود را درآورد و ۲۰ یورو برای ایجاد این صندوق پرداخت کرد که به نظر می رسید این عمل حاوی پیام های بسیاری است که موجب تعجب و حیرت و سپاس در میان جمع شد.
به دلیل کمبود وقت امکان پرداختن کامل به نکات بسیار مهم و کلیدی که در کنفرانس مطرح شد نبود و ما این تعهد را بر عهده گرفته ایم که با تشکیل نشست های تخصصی به آسیب شناسی و بررسی بپردازیم.
در پایان لازم می دانیم که از همکاری و پوشش خبری تلویزیون رها، دویچه وله، رادیو زمانه، رادیو فردا و تلویزیون بی بی سی که به دستاورد و نتایج نظرسنجی پرداختند، سپاس فراوان خود را اعلام کنیم.
