اقتباس از نویسندگان بهایی
در آئین بهایی به طور کلی راجع به مسائل اقتصادی تعالیمی که جنبۀ فنی داشته باشد از قبیل امور مربوط به بانک و قیمت ها و غیره وجود ندارد. دیانت بهایی اساسا دستگاه اقتصادی نیست. آن چه دیانت بهایی دربارۀ اقتصادیات به عالم افاضه کرده اصولا به طور غیر مستقیم بوده و منظور از آن اجرای اصول روحانی در تشکیلات اقتصادی کنونی دنیا می باشد. حضرت بهاءالله تعالیم اساسی چندی به ما اعطا فرموده که در مستقبل ایام راهنمای اقتصادیون بهایی قرار خواهد گرفت تا طبق آن تعالیم مؤسساتی از برای تعدیل روابط اقتصادی عالمی تاسیس نمایند.
آیین بهایی برای حل مشاکل اقتصادی هم به ظرف ناظر است و هم به مظروف؛ یعنی هم تعالیمی خطاب به فرد دارد و هم انتظاراتی از جامعه و سیاست گزاران اجتماع.
در بعد فردی سوای تاکید بر رعایت اصول اخلاقی از جمله صداقت، امانت، انصاف و امثال آن که در تمامی شئون زندگی فرد لازم الاجراست، تاکید خاصی بر اشتغال شده است .کار خدمت بلکه عبادت است. در نظم جدید جهان آرای بهایی “نفوس عاطله که رغبت به کار نداشته باشند” جایی ندارند. هر کس هر محظوری هم که داشته باشد مکلف به اشتغال است. کار علاوه بر فواید مادی دارای ارزش معنوی نیز هست. در معاملات نیز تفاوتی میان مؤمن و غیر مؤمن وجود ندارد بلکه باید با کل به صورت برابر و به انصاف معامله کرد.
یکی از احکام دیانت بهایی پرداخت حقوق الله۱ است. یعنی به نوعی مالیات بر درآمدی است که به مازاد عایدی فرد تعلق می گیرد و در حد بسیار ساده می توان گفت هر گاه فرد تمامی نیازها و مخارج یک سال خود را فراهم کرد نوزده درصد از پس انداز خود را به صندوق حقوق الله پرداخت می کند. حقوق الله امری است وجدانی و هیچ کس اجازه بازخواست از کسی را ندارد.
از جمله معضلات باب روز در عرصۀ اقتصاد مسالۀ اعتصاب است؛ یعنی گرفتن حق یا ناحق خود از کارفرما به زور و با تعطیلی کار. حضرت عبدالبهاء این روش را مردود می شمارند و آن را عادلانه نمی دانند. کارگران نباید چنین کنند چون منجر به بی نظمی و زیاده خواهی ای می شود که هیچ گاه تمامی هم نخواهد داشت. اما علت آن را نا عادلانه بودن دستمزد کارگر می دانند. کارفرمایان گاه حقوق کارگران را پایمال می کنند. راه حلی که ارائه می شود تبدیل فعالیت ها به شرکت های سهامی است که درصدی از سهام به کارگرانی تعلق گیرد که خود در آن شرکت یا کارخانه مشغول به کاراند. به این شکل هم کارگران از حقوق بیشتری بهره می برند و هم چون در منافع کار شریک اند دیگر اقدام به تعطیلی نمی کنند که به ضرر خود آنان نیز تمام می شود و با دلسوزی بیشتری کار می کنند.
دیانت بهایی در عرصۀ اقتصاد بین المللی نیز راه کارهایی کلی ارائه می کند. چشم انداز برقراری نظم جهانی بهایی شامل مجمعی بین المللی متشکل از نمایندگانی از تمامی کشورهاست که به انتخاب مردمان شان و بسته به تعداد جمعیت شان در آن مجمع حاضراند تا دربارۀ امور جهانی تصمیم گیری کنند. در کنار چنین مجمعی محکمه ای بین المللی نیز تشکیل می شود که به قضاوت و دادرسی در سطح جهانی قائم است. پلیس بین المللی وظیفۀ برقراری امنیت و تمامیت ارضی کشورهای جهان را برعهده دارد و ناظر بر اجرای تصمیمات مجمع جهانی و محکمۀ کبرای بین المللی است. این مجمع جهانی نظارت بر تمامی منابع و معادن کل کرۀ ارض را بر عهده دارد و از این نظر دیگر کشوری نمی تواند مثلا نفت موجود درمحدودۀ جغرافیایی خویش را صرفا آن خود بداند یا دیگری طلا را برای خود بخواهد. تمامی عایدات و محصولات صنعتی و کشاورزی و دستاوردهای علمی و پزشکی و امثال آن در سطحی جهانی و تحت نظارت توزیعی عادلانه می شود تا در دسترس عموم اهل عالم قرار گیرد.
در دیانت بهایی، حداقل در الگوی اصلاحی که حضرت عبدالبهاء توصیه می فرمایند، بر ایجاد روابط بین المللی از جمله در امور اقتصادی صحه گذاشته می شود. کشورها و ملل باید از دستاورد و تجربیات یکدیگر بهره برند. معاهدات تجاری در تبادلات کالا و ذخایر و امثال آن تشویق شده است.
تشویق کشورها به تحدید تسلیحات نظامی و ارتش، یکی از روش هایی است که مخارج اضافه ای را مانع می شود که نه تنها باعث بحران های مالی ملل هستند بلکه با ایجاد اضطراب و سوء تفاهم میان کشورها خود بر آغاز جنگ دامن می زنند. زمانی که در جامعه ای جهانی نظارت تسلیحاتی بر کل عالم توسط پلیس جهانی انجام شود، نیازی به رقابت های تسلیحاتی و نظامی نخواهد بود. البته در این جا نیازی به توضیح میزان مخارجی که صرف این قبیل فعالیت ها می شود، نیست.
اما اصلی اساسی که در ادیان الهی مورد تاکید است و ورای تمامی راه حل ها می تواند پاسخگوی بسیاری از مسایل باشد، اصل انقطاع است. فعالیت اقتصادی تشویق می شود و برابر عبادت است اما باید همه فعالیت ها همراه با انقطاع باشد. یعنی ثروت نباید تنها و اصلی ترین هدف حیات باشد. این اصل اگر واقعا مورد نظر باشد، نه تنها در زندگی شخصی بلکه در سطح جهانی نیز بسیار راهگشا خواهد بود.
خوانندگان عزیز، در صورتیکه مایل به دریافت نسخه ای از مقاله فوق از طریق ایمیل هستید و یا راجع به تعالیم بهائی سؤالی دارید لطفا با ما تماس بگیرید: پیامگیر: ۷۴۰۰-۸۸۲-۹۰۵،ایمیل: anyquestionsplease@gmail.com وب سایت برای برخی از کتابهای فارسی بهائی: www.reference.bahai.org/fa
بسیار از نوشتار بالا متاسفم شدم. این اعتقاد اهل ابها در مردود شمردن یا حرام دانستن اعتصابات کارگران بسیار غم انگیز است . بخصوص انکه ایشان خویش تحت شدیدترین مظالم در ایران قرار دارند.
گارگران هیچ حق ویژه ای را طلب نمی کنند. آنها حق مطلق (تمامی حقوق) را میخواهند چرا که به انها ناحق مطلق روا شده است. ( کارل مارکس – نقد برنامه گوتا)
میراب اسد پارسی کیا