“نه ما نه سینما” در هفته هفتم ازفصل “برخورد مسیر‌ها” به تماشای فیلم “ایستگاه مرکزی” از کارگردان برزیلی والترسالاس نشست.
فیلم که ساخته ۱۹۹۸ و نامزد جایزه اسکار در قسمت فیلم‌های خارجی در آن سال بوده است، در مورد برخورد اتفاقی مسیر زندگی زنی میان سال “دورا” و پسر بچه‌ای در اوایل سنین نوجوانی “خوزه” است. مرگ ناگهانی مادر خوزه در ترمینال شهر “ریو دو ژانیرو” باعث شروع این پیوند دو نفره شده و آنها برای یافتن پدر گمشده “خوزه” با هم همراه می شوند.
هومن رضوی، ارائه کننده این هفته جلسه، جوانب مختلف فیلم از جمله، نقش و زندگی نامه کارگردان، بازیگری دو شخصیت اول و انتخاب آنان، درون مایه‌های اصلی پرداخت شده و عوامل تکنیکی فیلم را بررسی کرد. او نحوه برخورد “دورا” و “خوزه” را از روی اجبار و ناخواسته خواند ولی در عین حال آن را برخوردی تاثیر آفرین در زندگی هر دو شخصیت دانست. رضوی همچنین فیلم را با برخوردهای تصادفی فیلم های دیگر این فصل مقایسه کرد. او این فیلم را به خاطر نشان دادن روابط متکثر و پیچیده انسانی خصوصا در جامعه پیچیده ای چون برزیل دارای اهمیت دانست. او همچنین به استفاده فراوان از نماد‌های مسیحی در فیلم از جمله مجسمه‌های مریم مقدس و عیسی مسیح اشاره کرد. برای رضوی، فیلم به استفاده از این نماها، به بیننده القا می کند که جامعه برزیل به یک هدایت کننده در غیاب پدر و به مادری که راه رسیدن به این رستگاری را هموار می کند نیاز دارد. در این راستا، هر گونه جابجایی، تغییر و سفر شخصیت‌های درون داستان را بیشتر با درون مایه معنوی مرتبط دانست.
او در قسمت دیگر صحبت‌های خود، فیلم را همچنین تلاشی موفق برای به تصویر کشیدن تناقضات موجود در جامعه برزیل آن زمان دانست. تضاد‌های میان فرهنگی رو به انحطاط شهری/ و فرهنگ غنی روستایی، تعصب مذهبی نسل گذشته / نسل جدید ، و به تصویر کشیدن چهره‌های متفاوت از افراد مصیبت زده بی سواد را مثالهای موفقی در فیلم دید که فیلم آنها را مشکلات موجود برزیل می داند و تلاش برای رفع آنها را از طریق خود بیداری شخصی و در سطح بالاتر ملی اشاره می کند.
در قسمت پرسش و پاسخ نظرات زیادی ردو بدل شد. در این قسمت عده‌ای به موضوع فقر به تصویر کشیده شده در فیلم و ارتباط دزدی و اخلاق اشاره کردند. عده‌ای دیگر به بحث در مورد تعهد و مسئولیت در قبال دیگری و اصل وفادار بودن نظر دادند. نظرات در ارتباط با این مسئله در میان حاضران متفاوت بود. گروه دیگری از شرکت کنندگان معتقد بودند که شخصیت پردازی در فیلم ضعیف کار شده است و تغییر ناگهانی شخصیت ها را دلیل ضعف خواندند. درآخر جلسه هم حاضران راجع به صحنه هایی که در فیلم لذت برده بودند، صحبت کردند.
هفته آینده روز شنبه، بیست و دوم مارس، فیلم “یک مرد” ساخته ” تام فورد” با ارائه “پریسا موسوی” اکران می شود.
منتظر شما دوستان، از ساعت ۱۸ تا ۲۲ در اتاق ۵۱۵۰ ساختمان اویزی در دانشگاه تورنتو هستیم.
برنامه ی هفتگی “نهمانهسینما” به همت تعدادی از دانشجویان دانشگاه تورنتو، روزهای شنبه در این دانشگاه برگزار می شود.
اخبار جلساتِ از طریق
قابل پیگیری است
