هرچه به انتخابات ۱۲جون نزدیک تر می شویم، دو چیز برجسته تر خودنمایی می کند، یک ترسی که از برنامه های مایک هریس مانند تیم هوداک بر جامعه سایه انداخته است، و دیگر بی درایتی آندریا هوروات در برخورد با بودجه ای که به باور بسیاری از رهبران و دلسوزان نیودمکرات بیشتر به بودجه ای که این حزب و حتی خود خانم هوروات می خواست و چه بسا آرزو داشت، شبیه بود.
در شرایطی که آمدن تیم هوداک نوید دوران تلخ مایک هریس را می دهد و بخت به دولت رسیدن نیودمکرات ها هم هیچ است، دولت خانم وین که یکی از درستکارترین سیاستمداران این استان است، تنها بخت دست کم بدتر نشدن اوضاع است.
از سوی دیگر نگاهی به بودجه پیشنهادی او که همچنان وعده ی حفظ آن را می دهد، برای اقتصاد و خدمات عمومی انتاریو بهترین بخت است.
من در همین ستون مدتها پیش از آنکه خانم وین حتی اعلان نامزدی برای رهبری حزب و نخست وزیری کند، در مروری به کارنامه ی سیاسی او مطلبی نوشته بودم که نگاهی دوباره به آن با توجه به نزدیک بودن زمان انتخابات در انتاریو، بی مناسبت نیست.
” کاتلین وین اولین بار در اکتبر ۲۰۰۳ از حوزه ی دان ولی غربی نمایندگی پارلمان انتاریو را کسب کرد و چهار سال بعد (۲۰۰۷) با شکست جان توری رهبر حزب محافظه کار انتاریو، صندلی خود را در مجلس حفظ کرد.
او از سال ۲۰۰۶ در کابینه مک گینتی در پست های گوناگون از جمله رئیس کمیته ی دولت درخصوص امور کامیونیتی ها، رئیس گروه زنان لیبرال، وزیر آموزش، وزیر حمل و نقل، وزیر امور شهری و مسکن و امور بومیان انتاریو، انجام وظیفه کرده بود.
گمان دارم نوبتی هم که باشد اکنون دیگر نوبت رهبری زنان بر حزب است، بویژه رهبری زنانی که از هر منظری که نگاه کنیم از شایستگی کامل برای دست یابی به این مهم برخوردارند. و خانم وین یکی از شایسته ترین هاست. او در سال هایی که وزارت آموزش و پرورش را عهده دار بود ثابت کرد که از مردان دارنده ی این مسئولیت پیش از خویش بسیار کاردان تر و موثرتر است، در مسئولیت های دیگری نیز که عهده دار بوده همین کاردانی و شایستگی را از خود نشان داده است. به همین دلیل کاتلین وین بیش از دیگران خواهد توانست این حزب و دولت را برای رسیدن به خواسته های عمومی رهبری کند و انتاریو را بار دیگر در مسیر موفقیت اقتصادی بیندازد.
محبوبیت خانم وین در میان اقلیت های قومی و زبانی انتاریو امری نیست که از نظر هیچ کس پنهان باشد. او در تمام مراحل زندگی کاری اش با اقلیت های قومی و متنوع ساکن انتاریو از نزدیک و تنگاتنگ در پیوند بوده و آشنایی کامل با بافت درونی این جوامع قومی دارد. با توجه به این که ترکیب جمعیتی در این استان و بویژه در بزرگ شهر تورنتو به سود اقلیت هاست، یعنی بیش از پنجاه درصد جمعیت هستند، این خود کمک بزرگی خواهد بود هم برای محبوبیت حزب و هم دولتی که قرار است پس از آقای مک گینتی بر سر کار آید.
خانم وین علاوه بر این، در بین زنان و روشنفکران نیز از محبوبیت برخوردار است، که دلیل دیگری است بر سزاواری او برای نشستن بر کرسی ریاست حزب و در پی آن دولت آینده.
خانم وین یکی از شایسته ترین هاست، برای کسب این مقام، و امیدوارم که لیبرال های انتاریو از حضور انسانی و موثر خانم کاتلین وین برای رهبری حزب و استان استفاده کنند و حزب را از انسدادی که به آن دچار شده است، برهانند. ”
هنوز بر همین قول هستم و گمان دارم خانم وین و دولت لیبرال در حال حاضر بهترین بخت برای استان ماست. امیدوارم شهروندان و ساکنان انتاریو برای نیافتادن دولت در دست کسانی که حکومتشان زیان های بسیار به همه گان خواهد زد از کاتلین وین و دولت او پشتیبانی کنند!