از نیمه ی دوم دهه ی هشتاد من دو تن را خوب به خاطر دارم، اولی جوانی محجوب و عاشق فوتبال به نام مهرداد مسعودی، درست گمانه زدید همین چهره ی حالا سرشناس و کارشناس فوتبال را می گویم که از مسئولان تلویزیون فیفا است. مهرداد بار نخست که به دفتر ـ خانه ی سایبان آمد کوله پشتی سنگینش را که زمین نهاد با هیجان بسیار از رساندن خویش به شاهزاده چارلز ولیعهد انگلیس در اتاوا پایتخت کانادا گفت و این که به او اگر خاطرم مانده باشد از بی توجهی به فوتبال در کانادا گله کرده است. می خواست در سایبان ورزشی بنویسد که هم در سایبان و هم در آغاز دهه ی نود در شهروند مدتی ورزشی نویس بود، حالا هر جا که هست سالم و موفق باشد.
نفر دوم سهیل پارسا است، آدمی که در رشته ای از هنر کار می کرد که از دلبستگی های خود من در سال های سکونت در ایران بود، تئاتر.
جلد شهروند ۱۴۹۵
راستش اول بار که دیدمش و می خواستیم در سایبان کارش را اعلان کنیم، و هنوز دانشجوی تئاتر بود و در دانشگاه یورک درس می خواند، من با تردید به چشم انداز او نگاه می کردم. فکر می کردم “خارجی” ها اگر در هنرهای دیگر بخت داشته باشند، در هنرهای نمایش صحنه ای زنده به دلیل ضرورت های زبانی این بخت بسیار ناچیز است! در نتیجه فکر می کردم سهیل خود و در عمل متوجه دشواری موفقیت در این عرصه خواهد شد، اما در ته دلم آرزو می کردم سهیل موفق و این تابو شکسته شود. و سهیل حالا که ۲۵سال از آن روزها گذشته با موفقیت های بی شمارش نشان داد که اگر انسان اراده کند و برای اراده خویش زحمت بکشد بی گمان موفق می شود.
نگاهی به پرونده ی پربار کاری او خبر از حضور هنرمندی دارد که برای کانادا و زادگاهش ایران هردو مایه ی فخر فراوان است.
سهیل تنها کارنامه ی درخشانی به لحاظ حجم کار از خود و گروهش ارائه نکرده است، او با به دست آوردن مهمترین جایزه های نمایشی این کشور، به چهره ای که مورد احترام و افتخار مردم و هنرمندان این کشور است مبدل شده و برخی از این چهره ها در همین شماره ی شهروند همین را نوشته اند.
سهیل در مطرح کردن کانادا در جهان نیز دست آوردهایی داشته است. نمایش کارهای او در کشورهای دیگر و به زبان های آن کشورها از او و همکار سال هایش پیتر فاربریج چهره های هم جهانی و هم مورد احترام کانادایی ها ترسیم کرده است.
اما دوست می داشتم در این یادداشت از سهم جامعه ی ایرانی در کار سهیل پارسا یاد کنم.
ما آیا هنرمندانی مانند سهیل را که افتخار مکرر آفریده اند می بینیم و پشتیبانی می کنیم؟
چه درصدی از جامعه ی بزرگ ما بیننده ی کارهای نمایشی کم مانند سهیل است؟
هم اکنون در جشن ۲۵ سالگی مدرن تایمز همدلی و مشارکت داریم؟
واقعیت این است که میزان مشارکت ما مهم نیست، نفس مشارکتمان است که اهمیت دارد. همین که در همان حدی که می توانیم به این گونه کوشش های فرهنگی یاری برسانیم، نه به سهیل پارسا و مدرن تایمز، که به خودمان، به فرهنگ و هنر ایرانی کانادایی خویش توجه و تمرکز کرده ایم.
در تئاتر امروز کانادا سهیل پارسا از شناخته شده ترین نام ها و چهره هاست، این اما نباید به این تعبیر شود که حضور و حمایت ما از کار و هنر او لازم نیست. با حضور و مشارکت در جشن بیست و پنج سالگی مدرن تایمز به خودمان و فرهنگ مان ارج گذاریم.
با پشتیبانی از جشن ۲۵ سالگی کمپانی تئاتری مدرن تایمز نشان دهیم که برای هنر و هنرمند ایرانی که به نوعی نماینده ما در جامعه میزبان است احترام داریم.
به امید دیدارتان در جشن سهیل پارسا و کمپانی تئاتری او.
تولیدات کمپانی مدرن تایمز به کارگردانی سهیل پارسا (۲۰۱۴-۱۹۸۹)
صحنه هایی از برخی تولیدات کمپانی مدرن تایمز
١٩٨٩- سلندر اثر بهرام بیضایی-ترجمه به انگلیسی سهیل پارسا
١٩٩٠ –بالکنی اثر ژان ژنه
١٩٩١- چهار صندوق اثر بهرام بیضایی-ترجمه به انگلیسی سهیل پارسا و پیتر فاربریج
١٩٩١ –هشتمین سفر سندباد اثر بهرام بیضایی-ترجمه به انگلیسی سهیل پارسا و پیتر فاربریج
١٩٩٣- آی با کلاه, آی بی کلاه اثر غلامحسین ساعدی- اقتباس آزاد به انگلیسی: سهیل پارسا
١٩٩۴- مرگ یزد گرد اثر بهرام بیضایی-ترجمه به انگلیسی سهیل پارسا و پیتر فاربریج (نامزد ۵ جایزه دورا و برنده بهترین متن نمایشی در سال ١٩٩۴)
١٩٩۵- مکبث اثر شکسپیر اجرای تورنتو
١٩٩٧ –مکبث اثر شکسپیر اجرای مونتریال
١٩٩٧- بیست و دوم آگوست بر اساس باغ آلبالو اثر آنتوان چخوف (نامزد ٢ جایزه دورا)
١٩٩٨- آرش اثر بهرام بیضایی-ترجمه به انگلیسی سهیل پارسا و براین کورت (نامزد ۴ جایزه دورا, برنده بهترین کارگردانی و بهترین طراحی صدا)
١٩٩٩- هملت اثر شکسپیر( نامزد ٢ جایزه دورا )
١٩٩٩- آرش اثر بهرام بیضایی- اجرا به زبان اسپانیایی با بازیگران کوبایی در کوبا
٢٠٠٠-دختران شهرزاد نوشته سهیل پارسا ( نامزد ٢ جایزه دورا )
٢٠٠١- صندلی ها اثر اوژن یونسکو (نامزد ٧ جایزه دورا )
٢٠٠٢ –آرش اثر بهرام بیضایی- اجرا انگلیسی با بازیگران کانادایی در ایران
٢٠٠٣- مکبث اثر شکسپیر-اجرا انگلیسی با بازیگران کانادایی در ایران
داستان های از بارش مهر و مرگ اثر عباس نعلبندیان-ترجمه به انگلیسی سهیل پارسا و پیتر فاربریج (نامزد ۶جایزه دورا, برنده بهترین متن نمایشی, بهترین کارگردانی و بهترین طراحی نور) ٢٠٠۴
٢٠٠۵- مکبث اثر شکسپیر اجرای تورنتو ( نامزد ٢ جایزه دورا )
٢٠٠۶ – شکفتن اثر گیارمو وردیکیا ( نامزد ٢ جایزه دورا )
در تمجید از سهیل پارسا در تورنتواستار
٢٠٠٧- گوسفند و نهنگ اثر نمایشنامه نویس مراکشی, احمد غزالی (نامزد ٢ جایزه دورا و برنده بهترین طراحی صحنه)
٢٠٠٨- در انتظار گودو اثر ساموئل بکت (نامزد ۵ جایزه دورا, برنده بهترین کارگردانی و بهترین تولید نمایشی)
٢٠٠٩- آرش اثر بهرام بیضایی- اجرا به زبان صربستانی و کرواسی با بازیگران بوسنیایی در بوسنی
٢٠٠٩-حلاج نوشته سهیل پارسا و و پیتر فاربریج
٢٠١٠-آرش اثر بهرام بیضایی اجرای انگلیسی در تورنتو
٢٠١٠- آرش اثر بهرام بیضایی- اجرا به زبان اسپانیایی با بازیگران کلمبیایی در بوگوتا کلمبیا
٢٠١١- حلاج نوشته سهیل پارسا و و پیتر فاربریج
٢٠١٢- درس اثر اوژن یونسکو ( نامزد ٨ جایزه دورا و برنده بهترین بازیگر زن)
٢٠١۴- بخشش نوشته پیتر فاربریج, سهیل پارسا و باربارا سایمنسون
