دوازدهمین انتخابات ریاست جمهوری ترکیه در ۱۰ اگوست ۲۰۱۴ برگزار می شود. در صورتی که انتخابات به دور دوم بکشد (بسیار غیرمحتمل) ، دور دوم انتخابات، در ۱۴ اگوست برگزار خواهد شد. طبق قانون انتخابات ریاست جمهوری کاندیداهای واجد شرایط، به شرط معرفی و امضای ۲۰ نماینده مجلس، می توانند در انتخابات شرکت کنند.
دوازدهمین انتخابات ریاست جمهوری با انتخابات سابق تماما متفاوت است زیرا، جمهوری خواهان ترکیه نتوانستند برای کاندیدا کردن نماینده خود امضای ۲۰ نماینده مجلس را بدست آورند! خانم “امینه اولکر تارهان” Emine Ülker Tarhan با وجود فشار سازمان های توده ای، سندیکاها و سازمان های حرفه ای و مترقی فقط توانست پشتیبانی ۶ نماینده را جلب نماید. “دنیزبایکال” Deniz Baykal رهبر سابق CHP(که با تهدید افشای ویدئوی روابط اش با یکی از نمایندگان زن این حزب مجبور به استعفاء گردیده بود)، در این زمینه خطاب به خانم اولکر اظهار داشت: ” شما ۱۵ نماینده پیدا کنید، من خود با ۴ نماینده دیگر به شما خواهیم پیوست”! وضعیت فوق نشان می دهد که نمایندگی مجلس تبدیل به یک شغل پردرآمد شده است، و ادامه اشتغال، منوط به دنباله روی از سیاست های رهبر حزب است. مسئولیت در قبال مردم، حوزه انتخابی، کشور و منافع ملی در این معادله، محلی از اعراب ندارد. از این رو دوازدهمین انتخابات ریاست جمهوری ترکیه، انتخاباتی بدون رقابت، با نتیجه مسلم پیروزی طیب اردوغان به عنوان دوازدهمین رئیس جمهور ترکیه خواهد بود.
اردوغان و احزاب مخالف
احزاب مخالف از آنجائی که برنامه متفاوتی از AKP ندارند و کاندیدای مشترک آنها (احسان اوغلو) در انتخابات نیزهمین واقعیت را نشان می دهد، لذا، نتیجه انتخابات ریاست جمهوری با در نظر گرفتن وضعیتی که در شرایط کنونی وجود دارد، در دور اول معلوم خواهد شد. این انتخابات با سه کاندیدای خود در واقع در چارچوب تحکیم “اسلام میانه رو” و طرفداری از برنامه ها و پروژه های غرب انجام می گیرد.
هر کاندیدایی که اکثریت مطلق (۱ +۵۰) را بدست آورد پیروز انتخابات خواهد بود. از این رو برخی از احزاب کوچکی که سیاست بایکوت را اتخاذ کرده اند، نهایتا موضع گیری شان به نفع اردوغان تمام خواهد شد، زیرا، هر رای داده نشده و یا هر رای باطل، نه تعداد آرای اردوغان، که نسبت آرای او را بالا خواهد برد. در حالی که پیروزی انتخاباتی اردوغان در این “رقابت” هر چقدر به نسبت آرای کمتری باشد مشروعیت او را قابل بحث تر خواهد کرد.
اردوغان در کمپین انتخاباتی برای جلب آرای “مذهبی” و “ملی”، مخالف علوی ها و کرد ها صحبت می کند! هدف جلب آرای پایه های MHP با گفتمان ضد کردی و جلب آرای سنی ها و پایه های “حزب سعادت” SP و “حزب اتحاد بزرگ” BBP با گفتمان ضد علوی است. ولی اردوغان، در هر دو مرحله انتخابات رای ۷% PKK را خواهد خواست. (۱)
در این میان، کاندیداتوری “صلاح الدین دمیرتاش” از “حزب دموکراتیک خلق ها” HDP حکایت از توافق اردوغان و PKK دارد. سیاستPKK یعنی سپر بلای اردوغان شدن، ادامه دارد. همچنان که، هم در مورد جنبش “پارک گزی” و هم جنگ اردوغان – گول، از اردوغان دفاع کرد. PKK تمام امید خود را به ادامه حاکمیت AKP و شخص اردوغان بسته است زیرا فکر می کند با رئیس جمهور شدن اردوغان سیاست “گشایش کرد” ادامه خواهد یافت. (۲)
احسان اوغلو کیست؟
“اکمل الدین احسان اوغلو”، شخصیتی ناشناخته در ترکیه است. او در سال ۱۹۴۳ در قاهره به دنیا آمد و تا سن ۲۸ سالگی در مصر زندگی کرد و در سال ۱۹۷۱ به ترکیه آمد. احسان اوغلو تا سن ۲۸ سالگی تابعیت مصر را داشت. او دارای تابعیت دوگانه است که طبق قوانین جاری ترکیه اصولا نمی تواند کاندیدای ریاست جمهوری ترکیه شود. احسان اوغلو در واقع وضعیتی مانند “جلال الدین فارسی” اوایل انقلاب در ایران را دارد. او بین سال های ۲۰۱۴- ۲۰۰۵ رئیس “سازمان کنفرانس اسلامی” بود که در سال ۱۹۶۹ تاسیس شد. این سازمان در سال ۲۰۱۱ تبدیل به “سازمان همکاری اسلامی” شد. این سازمان بوسیله عربستان سعودی حمایت سیاسی و مالی می شود و هدف اش روی کار آوردن رژیم های اسلامی با قوانین مبتنی بر شریعت اسلامی در کشورهای مسلمان است. در مجمع عمومی این سازمان در استامبول (۱۶ ژوئیه ۲۰۰۴ ) اتحادیه اروپا از این سازمان به علت دفاع از “رجم” (سنگسار) انتقاد کرده بود. این سازمان در قطعنامه پایانی خود انتقاد اتحادیه اروپا را دخالت در امور داخلی این کشورها نامید! (۳)
احزاب CHP-MHPبا کاندید کردن احسان اوغلو آب به آسیاب اردوغان ریخته و پیروزی او را تضمین کرده اند، زیرا احسان اوغلو نیز مانند اردوغان، از گشایش کرد حمایت می کند. مخالف اصل جمهوریت است، اوهم، مانند اردوغان، طرفدار تاسیس دولت اسلامی بر اساس شریعت اسلام است. او اخیرا، در مورد فجایع و جنایاتی که اسرائیل در فلسطین مرتکب شده، اظهار داشته است که “ما در این زمینه بی طرف هستیم”! ولی در مورد قاچاق و فروش نفت موصل – کرکوک ار طریق بندر جیهان ترکیه به اسرائیل و فروش سوخت جت به اسرائیل از طریق مرسین و همچنین حمایت اردوغان از “دولت اسلامی عراق و شام” (ISIS- داعش)، که در رسانه های ترکیه انعکاس وسیعی یافته و افشاگری های زیادی شده است، کلمه ای به زبان نیاورده است! احزاب مخالف در واقع یک اردوغان بدل را در مقابل اردوغان اصل علم کرده اند، لذا پیروزی اصل بر بدل را مسجل کرده اند!
“مصطفی موتلو” Mustafa Mutlu مفسر سیاسی ترک در تحلیل خود از انتخابات ریاست جمهوری ترکیه از احسان اوغلو بنام ” کاندیدای بادکنک و شریعت چی” نام می برد. مفسر دیگر ترک “یالچین سونر” Yalçin Soner در مورد کاندیداتوری احسان اوغلو می گوید: “اگر احسان اوغلو را خراش دهید از زیرش طیب اردوغان بیرون می آید”. (۴)
کاندیداهای رقیب در انتخابات
گزارش نظرسنجی ها و نظر تحلیل گران سیاسی
روزنامه “آیدینلیک” Aydınlıkدر مصاحبه با “هاکان بایراکچی” Hakan Bayrakçi مدیر شرکت نظرسنجی “سونار”Sonar ، نتیجه آخرین نظرسنجی های این شرکت در ارتباط با انتخابات ریاست جمهوری ترکیه را گزارش کرده است.
” کاندیدای مشترک “حزب جمهوری خواه خلق” CHP و “حزب حرکت ملی” MHP می توانست سبب شور و شوق بزرگی شده و تحولی جدی ایجاد کند، ولی انتخاب کاندیدای نادرست، تمام شور و شوق و انرژی را هدر داد، تا جائی که احزاب مخلف اصلی در مقابل میتینگ های انتخاباتی طیب اردوغان، که در بسیاری از ایالات برگزار می شود، حتی نتوانستند میتینگی را سازماندهی کنند، آنها فقط به بازدید از برخی شهرها اکتفاء کردند. طرفدران آنها حضور آنها در شهر را احساس نکردند. در این شهرها رای دهندگان مخالف اردوغان حتی نمی توانند بگویند که “احسان اوغلو” کاندیدای ما است. انتخاباتی از این دست البته که نتیجه ای به نفع اردوغان خواهد داد. مجموع آرای حزب جمهوری خواه خلق و حزب حرکت ملی در انتخابات محلی ۳۰ مارس ۲۰۱۴ بالای ۴۰% بود، ولی در آستانه انتخابات ریاست جمهوری مجموعه آرای کاندیدای آنها زیر ۳۰% را نشان می دهد”!
” در این نظر سنجی تعداد شرکت کنندگان حدود ۸۰% خواهد بود. در انتخابات ریاست جمهور این سوآل مطرح شده است: “در انتخابات ریاست جمهوری ۱۰ اگوست به چه کسی و یا به کاندیدای کدام حزب رای خواهید داد”. ۴۶.۵% به اردوغان، ۳۳.۵% به احسان اوغلو، و ۷.۲% به صلاحدین دمیرتاش رای خواهند داد. در این انتخابات ۷.۲% رای نخواهند و یا آرای باطله خواهد بود. ۴.۵% آرایی است که هنوز تصمیم نگرفته اند که به کدام کاندیدا رای دهند. ۱.۱% نیز نظری ندارند. با احتساب و سرشکن کردن آرایی که هنوز تصمیم نگرفته اند و آنهایی که به صندوق های رای نخواهند رفت، نسبت آراء به شرح زیر خواهد بود: اردوغان ۵۳.۳%، احسان اوغلو ۳۸.۴% و دمیرتاش ۸.۳%. رای خواهند آورد.
” در این انتخابات، اردوغان به آرای خود در سال ۲۰۱۱ (انتخابات عمومی) با جذب بخشی از آرای “حزب سعادت” SP (حزب اسلامی)، “حزب حرکت ملی” MHP (حزب ملی گرای راست)، “حزب اتحاد بزرگ” BBP ( ملی- اسلامی راست افراطی) خواهد رسید. حزب اردوغان AKP در انتخابات محلی ۳۰ مارس ۲۰۱۴ حدود ۷-۶ امتیاز رای از دست داده بود، با کاندیدای مشترکی که CHP – MHP در مقابل اردوغان معرفی کرده اند، آرایی که در ۳۰ مارس اردوغان را ترک کرده بودند به AKP باز خواهند گشت”! (۵)
“ایلکر یوجل” Ilker yucel با استناد به نظرسنجی سونار در مقاله ای با عنوان “پیروزی بدون انتخابات” می نویسد: ریاست جمهوری را به اردوغان هدیه دادند. همچنان که ابتدا نمایندگی مجلس و سپس نخست وزیری را به او هدیه کردند. قلیچدار اوغلو و باهچالی با اردوغان پیراهن های یک تیم را پوشیده اند، آنها در هر لحظه تعیین کننده و علی رغم رهبران و پایه های حزبی خود، همه چیز را تسلیم AKP کرده اند، زیرا مجموعه آرای هر دو حزب بیش تر از نسبت آرای احسان اوغلو است. صرف کاندیدا کردن احسان اوغلو، بخشی از پایه های MHP را به طرف AKP فراری داده و بخشی از پایه های CHP را از رفتن به پای صندوق های رای بازداشته است.
قلیچدار اوغلو و باهچالی مانند انتخابات محلی ۳۰ مارس در این فکر درجا زده اند که اردوغان را فقط می شود با آرای اسلامی شکست داد. نقطه عزیمت آنها این فکر غلط است! درحالی که کاندیداتوری یک جمهوری خواه، لائیک و یا حداقل یک میهن پرست و فرد خوش نام می توانست بخشی از پایه های AKP را نیز به طرف این
احزاب سوق دهد.
نتیجه گیری: در واقع، یک چشم با بصیرت، می تواند قلیچ دار اوغلو و باهچالی را در میان گروگان های کنسولگری ترکیه در موصل ببیند، زیرا اردوغان همدست داعش در عراق است”! (۶)
“بیرگول ایمان گولر” Birgül Ayman Güler سیاستمدار، آکادمیسین و نماینده مجلس از CHP در مورد کاندیداتوری احسان اوغلو از طرف CHPدر سخنرانی خود در مجلس ترکیه گفت: “ببینید، قلعه لائیسیم، ۶ اصل انقلابی آتاترک، صدای سوسیال دموکراسی، حزب جمهوری خواه خلق، حزب آتا ترک، او را کاندیدا کرده است! بدون مشورت با ارگان های حزبی و حتی بدون مشورت با اکثریت رهبران اصلی حزب. حزبی که از اصول اش عدول می کند، خودکشی سیاسی می کند”!
“دوغو پرینچک” Doğu Perinçek رهبر حزب کارگر IP در ارزیابی خود از انتخابات ریاست جمهوری می نویسد:
“جبهه گیری در کنار جمهوری خواهی، لائیسیم و استقلال جبهه گیری در کنار و برای ملت و میهن است. اگر ۲۰ نماینده پاپیش نگذارند، طبق نظر سنجی های شرکت های مختلف از جمله شرکت نظرسنجی ORC، ۱۸% پایه های MHP، و ۳۵% پایه های CHP پای صندوق های رای نخواهند رفت. اصولا ۲۵% MHP و ۶۸% CHP کاندیداتوری احسان اوغلو را نمی خواهند و با او مخالف اند. پتانسیل رای کاندیدای جمهوری خواه بسیار بزرگ تر از احسان اوغلو است. شرکت نظر سنجی “سونار” Sonar که نظر سنجی های او درصد بالایی از احساس عمومی را منعکس می کند، نشان می دهد که در دور اول، “امینه اولکر تارهان” Emine Ülker Tarhanحداقل ۲۳% رای خواهد آورد، این رای در دور دوم بسیار بیشتر خواهد شد، زیرا در دور دوم کاندیدای جمهوری خواه در مقابل کاندیدای اسلام میانه رو رقابت خواهد کرد. در حالی که رای PKKدر دور دوم به اردوغان خواهد رفت، ولی کاندیدای جمهوری خواه خواهد توانست، نه تنها بیشتر پایه های MHP را جلب کند، بلکه، حتی می تواند بخشی از پایه های ناراضی AKP را نیز جلب کند. سیاست PKKبا کاندیدا کردن دمیرتاش، رای دادن در دور دوم به اردوغان است. کاندیداتوری “حزب دموکراتیک خلق ها” PKK/ HDP در واقع باز کردن راه ریاست جمهوری اردوغان است.
“مسئله ۲۰ نماینده مجلس نشان می دهد که رژیم منجمد شده است. انجماد علامت شکنندگی رژیم است. در این انتخابات یک کاندیدای جمهوری خواه وجود ندارد، در حالی که دو کاندیدای “اسلام میانه رو”: “اصلی – بدل” با هم رقابت می کنند، البته که “پیروزی” اصل محرز است. علی رغم فشار سازمان های توده ای، سندیکاها .. ۲۰ نماینده مجلس حاضر به امضاء نشدند، در حالی که در دوراول کاندیدای جمهوری خواه “امینه اولکر تارهان” می توانست از احسان اوغلو جلو بزند. در دوردوم، کاندیدای اسلام میانه رو در مقابل خود یک کاندیدای جمهوری خواه را می یافت که به معنای یک رقابت واقعی بود. اردوغان بعد ازحوادث فاجعه بار “صوما”، گروگان گیری کارمندان کنسولگری در موصل و امتیازهای پی در پی به PKKکه تحت فشار برنامه “گشایش کرد” آمریکا انجام می گیرد اعتبار خود را به نسبت زیادی از انتخابات محلی ۳۰ مارس از دست داده است. نتیجه این انتخابات شکست جبهه دموکراسی، استقلال و لائیسیم، در مقابل جبهه آتلانتیک- ناتو است”. این هرسه کاندیدا در یک برنامه متحد همدیگراند: دامن زدن به دشمنی سنی – علوی، ترک – کرد، واز این طریق عملی کردن پروژه ی خاورمیانه بزرگ، که نهایتا به تجزیه ترکیه خواهد انجامید. (۷)
توضیحات:
(۱) M.Ali. Güller: Çankaya için Sünni – Türkcülük. 29 Mayıs.2014
(۲) Ismet Özcelik: Erdoğana kim ve nekadar bağış yaptı. ۲۳ Temmuz.2014
(۲) در آستانه انتخابات ریاست جمهوری ترکیه ابتدا مسعود بارزانی و به دنبال وی “نچیروان بارزانی (مسئول امور مالی بارزانی) به دیدار اردوغان شتافتند. در اثنای این دیدارها خبرنگاران از میزان کمک های مالی بارزانی به کمپین انتخاباتی اردوغان سوال کردند، هر خبرنگاری رقمی گفت و نهایتا رقم ۱۰۰ میلیون دلار مطرح شد. خبرنگاری در جواب بعضی ها که رقم ۱۰۰ میلیون دلار را اغراق آمیز می یافتند، اظهار داشت: ” این آدم در سایه اردوغان، از قاچاق سیگار و نفت سالیانه حداقل ۴- ۳ میلیارد دلار درآمد دارد، ۱۰۰ میلیون دلار که چیزی نیست “! بدنبال درج این خبر در مطبوعات ترکیه نماینده CHP از شهر ازمیر “آیتون چیرای” Aytun Ciray سوالی در مجلس ملی ترکیه خطاب به اردوغان مطرح کرد: “آیا بارزانی به کمپین انتخاباتی شما کمک کرده است یا نه، اگر کرده است میزان این کمک چقدر است” ؟ باید در نظر داشت که قبول کمک خارجی در کمپین انتخاباتی مغایرت صریحی با قوانین انتخابات در ترکیه داشته و طبق قانون قابل پیگرد است!
Fikret Akfırat: Altın Zincirden Ihsanoğlu Çıktı. ۲۱ Haziran.2014(۳)
(۳) احسان اوغلو با شیخ زکی یمانی وزیر نفت سابق عربستان روابط نزدیک دارد. زکی یمانی عضو محفلی بنام حلقه طلایی Golden Chain است که مرکب از عده ای از ثروتمندان سعودی است. در بالای سر این محفل، سازمان های سیا و ۱۶ م قرار دارند. آنها تواما رژیم های “کمر بند سبز” و “اسلام میانه رو” را ایجاد و حمایت مالی کرده اند و اکنون “پروژه خاورمیانه بزرگ” آمریکا را پشتیبانی و حمایت مالی می کنند.
حلقه طلایی جزو اولین حمایت کنندگان مالی القاعده بشمار می رود. این محفل از شرکای عمده بانک هایی مانند Bank Rajhi، HSBC، BCCI است. زکی یمانی بنیانگذار و رئیس موسسه ای بنام “وقف الفرقان” است، که ظاهرا هدف اش حفظ میراث اسلام و تحقیقات در این زمینه است. احسان اوغلو معاون زکی یمانی در این وقف است. در عروسی دختر زکی یمانی که در “کاخ چیراغان” Çıragan Sarayıدر استامبول برگزار شد، احسان اوغلو و عبدالله گول مهمان ویژه یمانی و سر میز زکی یمانی نشسته بودند. زکی یمانی هم چنین بنیانگذار بانکی خصوصی بنام Invest Corp هم است. شریک اصلی او در این بانک “شیخ عبدالله بخیش” است که تامین کننده اصلی سرمایه ی شرکت های نفتی Arbusto و Harken Energy است که متعلق به جرج بوش پدر است! احسان اوغلو را رسانه های مخالف ترکیه کاندیدای ویژه عربستان می دانند، احسان اوغلو از طرفداران و مدافعین پر و پا قرص فتح الله گولن نیز بشمار می رود. گولن که قصد تاسیس حکومت اسلامی در ترکیه را دارد و اکنون تحت حمایت آمریکا در پنسیلوانیا زندگی و مریدان خود در ترکیه را هدایت می کند!
(۴) Mustafa Mutlu: ۱۴ temmuz. 2014
Ertan Urunga: ۶ Temmuz. 2014
Aydınlık: ۳۰ Temmuz. 2014(۵)
Aydınlık: ۳۰ Temmuz.2014(۶)
Doğu Perinçek: ۲- ۴ Temmuz.2014(۷)
