طرح از محمود معراجی
در نهایت احترام و فروتنی به نازنین مهدی عاطف‌راد تقدیم شده
تنها چه سخت است بی یار و یاور
یا ره سپردن خالی ز باور
در دشت تکرار بی‌هوده گفتن
گل گشت خامش گلخن تناور
*
این راه دیر است فکری دگر کن
شب گرچه تاریک عزم سحر کن
بی‌هوده منشین تنها به کنجی
برخیز یارا با من سفر کن
*
دل، توشه برگیر عشقی عیان را
واگوی مستی، روشن بیان را
بگذار هستی، تا هست گردی
نه در ره او جان جهان را
*
از الفت ما ظلمت بسوزد
وز رأفت ما صد جان بخیزد
شب خشم گیرد، شیطان بمیرد
چون خاست یاری خواری بریزد
*
دانی که مستی دارد هنرها
وز جمله آن‌ها صدها ثمرها
صد بوسه شادی بر لب نشاند
صد صوت نیکو صادق اثرها
