ما ملت پاک و بی ریاییم
ما بنده ی خوب کبریاییم
ما پاک دلیم و خوش زبانیم
ما کان محبت و صفاییم
ما متقی زمانه هستیم
ما جمله همه ز اتقیاییم
ما وارث کورش بزرگیم
مغرور به اجداد و نیاییم
با کذب به یکدگر بگوییم
دربست که چاکر شماییم
یک روز اگر هوا خنک شد
ما همٌه به ناگاه بچاییم
تا اینکه هوای خود بداریم
ما پا به زمین سر به هواییم
از بهر منافع و مطامع
روبه صفتانه خوش اداییم
بر خوردن مال و حق مردم
یک عدٌه به جوع مبتلاییم
گر حرف زنیم بی شک وتردید
دربند ز قاضی و قضاییم
با اینکه زنیم دم ز ثروت
یارانه بگیریم و گداییم
شادی چو ز یاد ما برفته
عادت بگرفته بر عذاییم
امروز برای لقمه ای نان
محتاج شده و بینواییم
ما سنتی و خرافه گوییم
ما بنده ی تقدیر و قضاییم
زخمی شده ایم خود ولیکن
بر جمله ی اعراب دواییم
در سوریه و یمن بجنگیم
از مرز رهاییم و جداییم
درگیر به جای دیگرانیم
مستاجر بد و نابجاییم
ما مدعیان دین و دنیا
ما مالک مطلق خداییم
گر کس به جلوی ما بپیچد
در جای خودش چه بی حیاییم
گر کس به خلیج ما عرب گفت
ما جامه درانِ با وفاییم
لیکن چو خورند هزار میلیارد
ساکت بنشسته بی صداییم
ما عاشق گفته و کلامیم
فارغ ز بیان محتواییم
هر جا سخن از وطن پرستی است
گوییم وطن پرست ماییم
تا حق همه روا بگردد
آغشته به بهت و افتراییم
مرده است دگر رحم و مروت
بیرحم شده چو اشقیاییم
بر سفره ی نذری خلایق
فوراً به درون صف درآییم
آنقدر خوریم غذای مفتی
تا در صف دفع در خلاییم
در زندگی و به دام نامرد
دربند شده گر چه رهاییم
گردد چو فشار ها فزون تر
ما جملگی چند قلو بزاییم
دل این طرف است و روی آنور
یک بام ولی با دو هواییم
ما عاشق مولوی و حافظ
والا صفتان این سراییم
خود بی صفت و مرده پرستیم
بر هر صفت بدی سزاییم
تا چوب و چماق بر سر ماست
آلوده به تسلیم و رضاییم
تا اینکه عروس گشته میهن
ما بهر عروس رونماییم
ما ملت پاک آریاییم
دیروز کجا الآن کجاییم
