شهروند ـ فرح طاهری: فعالان چریک های فدایی خلق ایران در تورنتو، شنبه ۲۰ فوریه ۲۰۱۶ برای بزرگداشت چهل و پنجمین سالگرد سیاهکل و سی و هفتمین سالگرد انقلاب بهمن مراسمی برگزار کردند.
سهیلا دهماسی مراسم را با خوشامدگویی آغاز و از رزمندگان سیاهکل و قیام مسلحانه آنان یاد کرد.
در ادامه زهره، سرود “ای پرچم دار ستمکشان” را با همراهی حاضران در سالن خواند
سهیلا دهماسی گرداننده مراسم
.
نمایش فیلم “صدایی زیر پوست شهر” مستندی از جنبش ۱۳۸۸، برنامه ی بعدی بود.
در ادامه ی برنامه، سخنرانی چنگیز قبادی فر با عنوان “پیام سیاهکل برای نسل امروز” ایراد شد.
او در بخشی از سخنانش گفت: تئوری چریک های فدائی خلق ایران، تئوری مبارزه مسلحانه، هم استراتژی هم تاکتیک، بنا به تائید حتا مخالفانش، توانست یک راهگشایی بزرگ را در شرایط سیاه جامعه ی تحت سلطه ی ما و در بن بست مبارزاتی آن روزها، به وجود بیاورد، تا جایی که تأثیرات آن اندیشه ها و آموزش، به رغم گذشت ۴۵ سال از رستاخیز سیاهکل و ۳۷ سال از بعد از قیام بهمن گرایش آشکار جوان های مبارز به تجارب مبارزاتی گذشتگانشان، به جنبش مسلحانه و چریک های فدایی خلق دهه پنجاه، برای پیدا کردن چه باید کردهای امروزشان، یک واقعیت است و همین امر باعث شده که ما شاهد یک کمپین سیاسی ـ ایدئولوژیک سیاه از طرف طبقه ی حاکم و دستگاه های اطلاعاتی اش و مشتی از قلم به دستان و قلم به مزدان حکومت علیه آن آموزش ها، علیه آن سنت ها، علیه تجارب انقلابی و علیه شخصیت انقلابی نسل دهه ی پنجاه و بویژه کمونیست های فدایی دهه ی پنجاه را در جامعه شاهد باشیم. به طور مثال همه می دانند که بجز کتاب هایی که وزارت اطلاعات رژیم و سربازان گمنام امام زمان رژیم برای تخطئه آن مبارزان منتشر می کنند، ما شاهد انواع و اقسام سایت ها و روشنفکرانی هستیم که در نشریاتی مثل مهرنامه و اندیشه پویا، در هر موقعیتی می نویسند برای اینکه ذهن نسل جوان ما را با جعلیاتی راجع به مبارزه چریک های فدایی خلق پر کنند و صفحات درخشان مبارزات تاریخ کشورمان را تحریف کنند برای اینکه بتوانند از ورود آن نیروی جوان و سرنوشت ساز به عرصه ی یک مبارزه ی جدی علیه این نظام کثیف و استثمارگر جلوگیری کنند.
قبادی فر به یکی از این تحریف ها اشاره کرد و گفت: می گویند آنها یک مشت جوان فداکار و از خودگذشته و دلیر بودند ولی فاقد سواد و آگاهی انقلابی بودند، و به همین علت هم حرکت هایشان نتوانست تأثیر پایداری در جامعه ی ما به جا بگذارد. ولی هر کسی که تاریخ تکوین اندیشه ها و نظرات چریک های فدایی خلق را با هدف شناختن حقیقت و براساس اسناد و شواهد موجود و نه ادعاهای دشمن، دنبال کند، می تواند ببیند که رستاخیر سیاهکل تنها یک حرکت مسلحانه نبود که چند روز ادامه پیدا کند و جنبشی که با آن شروع شده بود پس از درگیری چریک ها و به خون نشستن آن از بین برود. در پشت آن حمله یک نظر و تئوری قرار داشت و همین باعث شد که آن جنبش تداوم پیدا کند. نسلی از رشیدترین و بهترین و پاک ترین فرزندان سرزمین ما، نسلی از روشنفکران انقلابی و کمونیستی بود که در فاصله ی چهار سال از ۱۳۴۶ تا ۱۳۴۹ با کار مداوم تئوریک و نظری، با کارهای تحقیقاتی در کارخانه ها و روستاها و محل های زیست زحمتکشان، با تحلیل همه جانبه از شرایط اقتصادی ـ اجتماعی خاص جامعه ما، قادر به تدوین آن تئوری و نظراتی شدند که پایه ی تئوری انقلاب ایران را تشکیل داد.
آثاری که از آن دوره به جا مانده، مثل کتاب رفقا پویان و احمدزاده و دیگر رفقا، که بسیاری از آنها به دست دشمن افتاد، اگر آنها را بررسی کنیم، و با اتهام کم سواد بودن آنها مقایسه کنیم، می بینیم چقدر دروغ در آن اتهام وجود دارد. چون حتا آثار باقیمانده وسعت مطالعه ی رفقای اولیه ی چریک ها و عمق درک مارکسیستی آنها نسبت به شرایط را نشان می دهد.
تئوری چریک های فدایی خلق ایران، چارچوب آن در دو اثر “مبارزه مسلحانه، هم استراتژی هم تاکتیک” و “ضرورت مبارزه مسلحانه و رد تئوری بقا” نوشته ی مسعود احمدزاده و امیرپرویز پویان منعکس شده، حاصل کار گسترده ی چنین نسلی از انقلابیون کشور ما و بازتاب یک کار عظیم تئوریک و نظری از سوی باسوادترین و آگاه ترین فرزندان این مرز و بوم در آن شرایط بود و توانست یک راهگشایی عظیم را در بن بست جامعه ما ایجاد کند. در واقع سیاهکل مظهر این اصل مارکسیستی بود که بدون تئوری انقلابی، جنبش انقلابی هم نمی تواند وجود داشته باشد
.
کار آنها توانست قانون بندی ها و تضادهای واقعی حاکم بر جامعه ی تحت سلطه ی ما را کشف کند و با جمع بندی و نتیجه گیری از آنها، راه انقلاب در جامعه ما را نشان دهد.
سخنران به قیام بهمن ۵۷ اشاره کرد و گفت: همه می دانند وقتی امپریالیسم آمریکا نتوانست مقابل جنبش توده ای، حفظ رژیم شاه، ایستادگی کند، در نتیجه آمد در مقابل جنبش توده ای به یک حیله نواستعماری دست زد و در یک عقب نشینی تاکتیکی به رفتن شاه رضایت دادند در عوض با سازش با دارو دسته خمینی و روی کار آوردن آنها، به یک تعرض استراتژیک به جنبش انقلابی مردم ما دست زدند. در جریان انقلاب سال های ۵۶ و ۵۷ امپریالیسم در فقدان وجود یک رهبری انقلابی و متشکل در سطح جامعه ی ایران، توانست با تهییجات تغییر در آرایش سیاسی طبقه ی وابسته ی حاکم به یک یارگیری جدید در صحنه ی سیاسی ایران دست بزند، به طوری که بتواند دوام نظام سرمایه داری حاکم در ایران را تا مدتی دیگر تضمین کند، و به همین خاطر بود که رژیم سیاسی عوض شد ولی سلطه ی امپریالیسم در جامعه در جای خود باقی ماند. درست به دلیل عدم وفاداری به همان تئوری های رفقای اولیه رزمندگان سیاهکل بود که با رفتن شاه، بسیاری از جمله رهبری سازشکار سازمان فدایی از آمدن آزادی، از رفتن دیو، و از ظهور فرشته سخن گفتند و در یک همچون شرایط خطیری بود که رفقای وفادار به خط انقلابی که تشکل چریک های فدایی خلق ایران را دوباره سازمان دادند، با وفاداری به همان تئوری و آموزش ها گفتند که دیو بله بیرون رفت، ولی فرشته ای به جایش نیامد بلکه یک دیو خبیث تر و بدتر به اسم جمهوری اسلامی جای آن را گرفت.
سخنران در ادامه ی سخنانش، به امپریالیسم جهانی، ظهور داعش، و مسائل منطقه پرداخت.
بعد از استراحت بین دو نیمه، ویدیو کلیپی درباره سیاهکل پخش شد و در ادامه بخش پرسش و پاسخ بود. همچنین “رفیق مشرف” از جنبش انقلابی افغانستان از تأثیر سیاهکل بر مبارزات خلق افغانستان گفت.
اجرای موسیقی کردی و فارسی توسط زهره، شهروز و اکتای از دیگر برنامه های بزرگداشت سیاهکل بود.
در این مراسم که از ساعت هفت تا یازده شب در سالن مرکز کامیونیتی تورن هیل برگزار شد، بیش از هفتاد تن شرکت داشتند.
