کاریکاتور از نیک آهنگ کوثر
یک ـ حسن روحانی بعد از برد سه هیچ و هت تریک مقابل مقام شامخ ولایت، در پیام نوروزی خود آرزوهایی کرد که چندان به مذاق مقام رهبری خوش نیامد. مفهوم سخن اش این بود که درسته که مردم پوزه حضرتعالی و مصباح و جنتی و الباقی جناح کج معروف به جناح راست را به خاک مالیدند، و شما شایعه کردید که ما زدیم، ما هم گفتیم درسته رهبری زدند، ولی ما امیدواریم سال جدید، سال وحدت و همدلی باشد. اما پاسخ مقام شامخ ولایت نشان داد که زخم مردم کاری بوده و فعلا از وحدت محدت خبری نیست. و با داد و هوار در مشهد قصد داشت نشان دهد وقتی نتوانسته با هیچ رئیس جمهوری در گذشته به وحدت برسد، خوبیت ندارد با حسن آقا دست دوستی بدهد. و همین که تا اینجای کار ایشان را جزو خواص بی بصیرت به حساب نیاورده باید خدا را شاکر باشد. به قول یکی از دست اندرکاران بیت رهبری که به در می گفت تا دیوار بشنود: مرد حسابی آقا با کسی که نظراتش نیم وجب بیشتر با نظر ایشان فاصله نداشت نتوانست به وحدت برسد، حضرتعالی دیگر جای خود دارید. یکی دیگر از خواص بیت گویا به رئیس جمهور پیغام داده که، جناب این حرفها قباحت دارد، مگر آقا ۵+۱ است که از برجام ۲ و ۳ سخن می گویید؟ آقا خودش به تنهایی ۸۵ میلیون منهای یک است.
دو– در بیست و هفت سالی که مقام شامخ ولایت تخته گاز می راند کمتر دیده شده که با خودش نیز به وحدت برسد. یک روز شیطان گولش می زند و می گوید همه، حتی کسانی که بلانسبت نظام را هم قبول ندارند در انتخابات شرکت کنند. و با شیرین زبانی به دوربین ها و نزدیک بین ها لبخند می زند که قربان مرام تان دستی برسانید هل بدهید تا ماشین نظام روشن شود، اما دو روز بعد می زند توی پوز خودش و یادش می رود که چه شکری با چای شیرین خورده و حاشا که بنده کی گفتم مخالفان حق شرکت در انتخابات دارند؟ و مثل جاهل های زیرگذر لوطی صالح دشنه اش را می کوبد زمین که من اصلا همچو حرفی نزدم. هرکس هم بگوید که بنده چنین سخنی گفته ام بدبختش می کنم. از نان خوردن می اندازمش. بی آبرویش می کنم. و کسبه سیاسی را مجبور می کند برای آرام کردنش تند و تند صلوات بفرستند و باج بدهند تا بتوانند در فضای سیاست زده مملکت دو قران کاسبی کنند. با این اوصاف به نظر می رسد دولتمردان نظام خیلی خیالاتی اند و خیال می کنند مقام رهبری آمریکا یا دول اروپایی است که بتوان با بحث و استدلال با وی به توافق رسید. استدلال مال کسی است که دیپلمات است و مثل نانواها اهل چانه زنی باشد. نه یک انقلابی که با دشنه و دستمال مقدرات کشور را تعیین می کند. اقتصاد خراب باشد فورا سخنرانی می کند و یقه اش را می گیرد که اگر نگاه چپ به ناموس نظام بانکی کشور بیندازی چشمانت را از حدقه در می آورم. اختلاس زیاد شد با کش تمبانش می کوبد به چشم رسانه ها و می گوید زدم تا حواس تان باشد کش اش ندهید. دلار گران شود هارت و پورت می کند و دلار از ترس گورش را گم می کند و بازار ارز فدای عرضِ مقام شامخ ولایت می شود. به وقت شنگولی نیز دستور می دهد موسوی گرمارودی و یوسفعلی میرشکاک و علی “محصل” در بارگاهش شعر بخوانند و از دریای معرفتش کسب فیض کنند و حداد ظالم در محضرش قر و قمیش بیاید چون گفته اند عالم محضر ولی فقیه است.
سه– رهبری که به تازگی از دست واعظ طبسی خلاص شده و یک رقیب قدرتمند از سر راهش کنار رفته و منبعد خدا هم جلودارش نیست با تاکید بر اینکه انتخاب شعار سال ۹۵، مثل بقیه انتخاب هایش مبنای منطقی و استدلالی دقیق دارد، گفتند که شاید برخی ها ترجیح می دادند شعار امسال، شعاری فرهنگی یا اخلاقی انتخاب شود، اما اراده ما که بالاتر از اراده هشتاد میلیون ایرانی است، خوشش می آید امسال را سال اقتصاد مقاربتی بنامد (در علوم جدیده، اقتصاد فامیلی، اقتصاد مقاربتی نامیده می شود یعنی اقتصادی که طریق مقاربت میان هزار فامیل بسط و گسترش یافته).
می گویند امسال سال میمون است و مقام رهبری که گویا تصمیم گرفته با میمنت و مبارکی با میمون کنار بیاید تا مقلدانش زیادتر شوند، همان اول بسم الله نشان داد که مثل گذشته بیخیال “برخی” هاست و خر خودش را می راند (به دیگران چه مربوط است که در امور مملکت دخالت کنند) و چون بو برده اند که گویا قرار است چند صد میلیاردی از بابت رفع تحریم ها وارد کشور شود، به یاد اقتصاد مادر مرده افتاده که فقط در پیام نوروزی با مقام رهبری پسرخاله می شود و در باقی سال محلی از اعراب ندارد (عینهو شغال هایی که موقع خوردن خروس پسرخاله می شوند) بیچاره رهبری تقصیری ندارد می ترسد اگر با آمریکا کنار بیاید روزی مجبور خواهد شد با اوباما در کنفرانس خبری شرکت کند و بعد از عمری هارت و پورت به سئوالات بشر زمینی پاسخ بدهد. حتی اگر مجبورش کنند مثل رائول کاسترو فقط به یک سئوال پاسخ دهد.
* اسد مذنبی طنزنویس و از همکاران تحریریه شهروند است. مطالب طنز او علاوه بر شهروند، در سایت های گوناگون اینترنتی نیز منتشر می شود. اسد مذنبی تاکنون دو کتاب طنز منتشر کرده است.
