نوشته هفته گذشته آقای شهرام تابع محمدی تا حدودی نشان دهنده شرایط بحرانی و بسیار ناگوار مدیریت کنونی کنگره ایرانیان کانادا است که در طول یک سال گذشته به صورت کجدار و مریز خود را کشان کشان به آستانه مجمع عمومی امسال رسانده است. ایشان انگشت بر روی برخی از نکات اصلی و درست گذارده اند که جای دارد در آینده و با حوصله و دقت بیشتری به زوایای دیگر اشکالات کنونی کنگره، ماهیت وجودی و آینده آن نیز پرداخته شود.
اما آن چه که در حال حاضر اهمیت داشته و بسیار ضروری است تا فورا و قبل از آن که دیر شود به آن رسیدگی و برخورد شود، مساله دنبال کردن پروژه “مهندسی انتخابات” در جریان انتخابات اعضای جدید هیات مدیره از سوی جناح خاصی از هیات مدیره است که مرحله به مرحله و در مخالفت آشکار با اساسنامه کنگره در حال شکل گیری است!
این نوشته کوتاه بر آن است تا ابعاد مختلف این “مهندسی انتخابات” را شکافته و اهداف پنهان آن را آشکار نماید تا بتوان به کمک اعضا از به اجرا درآمدن آن جلوگیری کرده و جایگاه و اعتبار اجتماعی کنگره را پیش از آن که دیر شود همچنان حفظ نمود.
ناتوانی از برگزاری مجمعی موفق مانند سال گذشته
چنان که همگان آگاهند تعداد ثبت نام اعضای کنگره ایرانیان کانادا در سال گذشته از مرز۱۵۳۰ نفر فراتر رفت و آن گونه که در گزارش هیات نظارت بر انتخابات سال قبل آمده در سال گذشته ۶۶۳ نفر به صورت حضوری و۲۲۷ نفر به صورت غیابی و با وکالت در انتخابات شرکت کردند. در نتیجه مجمع عمومی سال پیش با۸۹۰ رای (بیش از ۵۸%) رسمیت یافت و به امور رسیدگی کرد.
نخستین چالش جدی هیات مدیره کنونی حفظ حداقل همان تعداد از رای دهنده گان در انتخابات امسال است که بتواند تا حدی تاییدکننده ادعاهای مکرر آنان در فراگیر کردن کنگره باشد. هیات مدیره خود به خوبی از بی رغبتی و دوری گزیدن اعضای کنگره (به جهت به کارگیری سیاست های نادرست) از این نهاد آگاه است. این را به راحتی می توان در سطح مشارکت بسیار کم و نازل اعضا در نشست ها و فعالیت ها و برنامه های کنگره در دوران یک سال گذشته شاهد بود. برای نمونه می توان به نخستین برنامه کنگره که پروژه نظرسنجی در ارتباط با توافق نامه اتمی با جمهوری اسلامی ایران بود و بلافاصله پس از استقرار هیات مدیره جدید در دستور کار قرار گرفت اشاره کرد. تعداد بسیار کم شرکت کننده در آن نظرسنجی نشان داد که هیات مدیره به بیراهه می رود و بیشتر به دنبال اغراض و اهداف شخصی خود است تا دنبال کردن منافع ایرانیان کانادا. از دیگر برنامه های ناموفق کنگره می توان به جشن شب یلدا که همزمان بود با بزرگداشت موفقیت راهیابی دو نماینده ایرانی تبار به پارلمان فدرال کانادا نام برد. در آن برنامه هم بیش از ۷۰ تا ۸۰ نفر شرکت نکردند، اما اوج روی برگردانی اعضا از کنگره به برنامه بزرگداشت روز جهانی زن می رسد که حتا همکاری مشترک کنگره با سازمان زنان هم در برپایی موفقیت آمیز آن برنامه ثمری نداده و به سختی ۳۰ تا ۴۰ نفر در این گردهمایی شرکت کردند! کافی است تا برای درستی گفتار به تصاویر این گردهمایی ها رجوع شود. اگر سازمان زنان ایرانی همراه با کنگره ایرانیان کانادا با وجود تمام انگیزه ها و زمینه های لازم در بانوان ایرانی در خارج از کشور ناتوان از برگزاری با شکوه بزرگداشت روز جهانی زن در تورنتو هستند، حتمن اشکال عمده و اساسی وجود دارد. پس از تغییر و تحولات یکی دو سال گذشته که به صورتی آشکار و پنهان جانبداری و پشتیبانی از اهداف و تمایلات جمهوری اسلامی گاهن به صورتی “غیرمستقیم” و “نامحسوس” و در پشت شعارهای مردم فریبانه در دستور کار قرار گرفته، همان گونه که در آغاز سخن اشاره شد در مجالی دیگر و به صورت مشروح و با مدارک مستند مورد ارزیابی قرار خواهد گرفت. بویژه آن که این حقیقت نگران کننده هم اکنون از جانب آقای تابع محمدی نیز مورد تایید و تاکید قرار گرفته است.
“انتخابات الکترونیکی “راه کار پیشنهادی هیات مدیره
بنابر این دست اندرکاران انتخابات و برگزاری مجمع عمومی با آگاهی از این روی گردانی اعضا دست به “چاره جویی” زده و هفته گذشته به ناگاه با ارسال پست الکترونیکی به اعضای کنگره شیوه “انتخابات الکترونیک” پیش از برگزاری مجمع عمومی سالیانه را با “مراجعه” به بندی از اساسنامه کنگره مطرح کرده اند. نگرانی برگزارکنندگان مجمع عمومی از عدم استقبال اعضا چنان تشویشی در آنان ایجاد کرده که منجر به تصمیم گیری خام و شتاب آلود و ضد و نقیض و خلاف اساسنامه آنان در مطرح کردن “رای گیری الکترونیک” گردیده است. این شیوه رای گیری از چند جهت پرسش برانگیز و نادرست است.
نخست این که رای گیری الکترونیک پیشنهادی در اساسنامه همانطوری که در بند ۵ اساسنامه آمده به صورت “مکمل یا Complimentary ” از آن نام برده شده و اولویت بر مشارکت حضوری اعضا است. اصولا این بخش از اساسنامه در مراحلی که کنگره در سطح ملی فراگیر شده و در هنگامی که مشکل دوری محل سکونت اعضا مطرح است بایستی مورد استفاده قرار گیرد. حال آن که اکثریت قریب به اتفاق اعضا هم اکنون ساکن کلان شهر تورنتو بوده و شامل این مشکل نیستند.
از سویی دیگر اطمینان از سالم بودن انتخابات با صحت احراز هویت رای دهندگان از طریق الکترونیک چگونه و با نظارت چه افرادی پی گیری شده و اعمال خواهد گردید؟ به نظر می رسد که با به کار گیری از این روش می توان با راه اندازی یک ای – میل فعال و حداکثر ارایه فتوکپی از یک کارت شناسایی ارسالی از طریق همان ای- میل به راحتی در “انتخابات الکترونیک ” شرکت کرد. احراز هویت عضو در این حالت چگونه اعمال می گردد و چه ضمانت اجرایی برای جلوگیری از سوء استفاده از سوی هیات مدیره در نظر گرفته شده است؟
افزون بر اشکالات برشمرده به کارگیری این شیوه رای گیری با آنچه که هیات مدیره تاکنون اعلام کرده تناقض داشته و خلاف اساسنامه است. چرا متناقض است؟ از آنجا که یکی از نخستین شرایط شرکت در انتخابات هیات مدیره کنگره عضویت حداقل یک سال مستمر هر کاندید در نهاد کنگره است، چندی پیش هیات مدیره با ارسال پستی الکترونیک به اعضا ضمن معرفی ۷ کاندیدای عضویت در هیات مدیره آینده، نام ۵ نفر کاندیدای مشروط را هم که فاقد شرط یک سال عضویت بوده اند اعلام کرده و متذکر می گردد که به دنبال یافتن راهکاری برای مشارکت آنان در انتخابات پیش رو است!
چنان که می دانیم و بر پایه رویه گذشته چشم پوشی بر هر یک از شرایط عضویت در هیات مدیره تنها در اختیار مجمع عمومی کنگره بوده که در صورت لزوم در جلسه مجمع سالیانه مطرح و نسبت به آن تصمیم گیری می شود.
بنابراین دست اندرکاران انتخابات پیش رو بایستی توضیح دهند که چگونه نام افرادی را که واجد شرایط عضویت در هیات مدیره نیستند پیش از دریافت اجازه از مجمع عمومی اعلام کرده اند و از آن بالاتر قبل از برگزاری مجمع عمومی آنان را وارد “انتخابات الکترونیک” هم کرده اند!
هیات مدیره به دنبال چیست؟
با توضیحات اجمالی فوق روشن می گردد که بخشی از هیات مدیره به دنبال چیدمان اعضای یک دست برای اهداف در پیش گفته شده، از هم اکنون به گونه ای به “مهندسی انتخابات” روی آورده تا بتواند با از پیش پا برداشتن همه موانع، هیات مدیره جدید را در اختیار کامل خود گیرد. آنان با دست آویز قرار دادن بندهایی از اساسنامه و خوانش جهت دار از آن تلاش می کنند تا روی برگرداندن ایرانیان از کنگره و عدم استقبال عمومی از مجمع را پنهان کرده تا اعضا شعارهای گوش خراش آنان را در سال گذشته در ارتباط با فراگیری کنگره به یادشان نیاورند! البته در پشت تمام این تلاش های غیر اصولی و نادرست، هدف یک دست کردن هیات مدیره برای تبدیل کنگره ایرانیان کانادا به نهادی چون نایاک (شورای ملی ایرانیان آمریکا) به سرکردگی فردی شناخته شده به نام تریتا پارسی به شدت دنبال می شود.
کامیونیتی ایرانیان کانادا که از نظر کمی رشد بسیار چشمگیری داشته با حضور واقعی اعضای آن در عرصه های مختلف اجتماعی و سیاسی کاناداست که می تواند رشد کرده و به جایگاه شایسته و درخور آن ارتقا نماید. از یاد نبریم که فعالیت های اجتماعی با حضور واقعی مردم در صحنه شکل می گیرند نه در فضاهای مجازی. اعضای کنگره سرمایه واقعی کنگره هستند و نشان داده اند که پیوسته پشتیبان کنگره بوده و در صورت لزوم از آن همه گونه حمایت لازمه را کرده و می کنند. اگر این اعضا اکنون به آن روی خوش نشان نمی دهند بایستی دلایل آن را شناسایی کرده و در جهت رفع آن کوشا بود. چاره کار آن طوری که بخشی از هیات مدیره اندیشیده، به راه انداختن “انتخابات الکترونیک” و پنهان کردن مشکل اصلی نیست.
چاره چیست؟
اکنون با آگاهی از این اشکالات و پی بردن به اهداف دست های پنهان برای تدارک “مهندسی انتخابات” در مجمع عمومی امسال کنگره بر همگی اعضا است تا به صورت گسترده و با صدای رسا و بلند به این اعمال نادرست اعتراض کرده و ناخرسندی و مخالفت خود را از برگزاری ” انتخابات الکترونیک” به گوش سایرین و بویژه هیات مدیره برسانند. اطلاع رسانی و روشنگری در تمامی رسانه ها و شبکه های اجتماعی از وظایف ضروری و فوری اعضا است.
۳ مه ۲۰۱۶
*شهرام نامور آزاد و آرشاک شجاعی اعضای هیات مدیره کنگره ایرانیان کانادا هستند.
