مروری بر تعالیم آئین بهائی
بهائیان ایران به حکم حکومت های وقت هرگز مجاز نبوده اند که آثار و حقایق آئین خود را در میان هموطنان خویش آزادانه انتشار دهند تا مردمان این مرز و بوم بر حقایق اساسی این آئین نوین جهانی آگاهی لازم به دست آورند. مبنای اطلاعات ایرانیان از آئین بهائی مطالعه نوشته های دشمنان و مخالفین آن است که به صورت ردّیه های مختلف و مقالات بی شمار در جراید و نشریات نشر یافته و یا روایاتی است که از زبان علماء و مخالفین به طرق مختلف و تحریک آمیز بر منابر و مجامع گفته شده و به گوش مردمان رسیده است و در نتیجه برخی از مردم حتی از شنیدن نام بهائی استیحاش و بیم دارند.
در مقالات بهایی در مجله وزین شهروند سعی شده که برخی از افکار و عقاید آئین بهایی ارائه گردد تا هموطنان گرامی که امکان مطالعه ی آثار آئین بهائی را نداشته اند و اینک در خارج از وطن زیست می نمایند با حقایق و تعالیم آئین بهایی که شارع آن از ایران برخاسته و آئینش جهانگیر شده است آشنایی بهتر حاصل نمایند.
حضرت بهاءالله که از خاندان اصیل ساسانیان است و بشارت ظهورش در کتب ادیان قبل نیز آمده آثار و کتب بسیاری در شئون مختلف نازل فرمودند که اگر این آثار به صورت کتاب در آورده شود حدود یک صد جلد خواهد شد. در اغلب این آثار حضرت بهاء الله پیروان خود را به تقوی و پرهیز کاری و عفت و عصمت و حسن اخلاق و روش پسندیده تشویق و ترغیب فرموده اند تا پیروانش بتوانند تغییرات بنیادین در اخلاق و رفتار جهانیان به وجود آورده و مدنیت جهانی انسانی را بر پایه اخلاق و صفات پسندیده تأسیس نمایند.
آئین بهایی خدا را به یکتائی و انبیاء را به وحدت می شناسد، فرازنده ی بنیان پژوهش حقیقت و محکوم کننده ی اوهام و خرافات و تعصبات است زیرا تقلید بدون فکر خراب کننده ی پایه های سعادت و خوشبختی انسان و مانع پیشرفت بشری است. یکی از علل بیزاری برخی مردم از دین وجود همین تقالید و اوهام و خرافاتی است که بعضی از رؤسای مذاهب ترویج نموده و می نمایند. لازمه ایجاد اتحاد و اتفاق بین بشر از میان بردن تقالید و رسوم و اوهام مذاهب است و تا این تقالید کورکورانه و اوهام از بین نرود آسایش و راحت جلوه نخواهد نمود.
بعضی از علمای مذهبی پیروان سایر ادیان را ناپاک شمرده و معاشرت و مجالست با آنان را نهی نموده اند. این طرز فکر موجب جدائی انسان ها از یکدیگر گردیده است. آئین بهائی لزوم معاشرت با اهل عالم را تأکید نموده است و معتقد است که دین باید سبب الفت و محبت باشد و اگر دین مایه دشمنی و عداوت شود بی دینی بهتر است.
مضمون بیانی از حضرت بهاءالله “با جمیع اهل عالم به روح و ریحان (با فرح و شادی) معاشرت نمائید چه که معاشرت سبب اتحاد و اتفاق بوده و هست و اتحاد و اتفاق سبب نظام عالم و حیات امّم (ملت ها) است.”
آئین بهائی معتقد است که دین باید با علم و عقل همعنان و دوش بدوش پیشرفت نماید و چنانچه دین مطابق علم و عقل نباشد اوهام است. در این راستا حقایق دینی، حقایقی مطلق نیستند بلکه حقایقی نسبی می باشند و برحسب زمان و تغییر استعدادات بشر تحول و تکامل می یابند. ظهورات پیامبران هم بطور مداوم و مستمر(پی در پی) است یعنی فیض الهی (دهش و بخشش خداوندی) استمرار دارد و برخلاف تصور پیروان برخی از ادیان هیچ دیانتی خاتمه و پایان نیست و در آینده پیامبران دیگری هم برای ارشاد بشر و ارائه روش زیستن بهتر ظهور خواهند کرد.
آئین بهایی اصل تساوی حقوق زنان و مردان و فرصت ها و مزایای اجتماعی را تأکید می نماید، طرفدار تعدیل معیشت است و افراط در فقر و غنا را ملغی می دارد و به اغنیا توجه می دهد که فقرا را امانت الهی در میان خود دانند.
ما اکنون شاهد و ناظر جامعه هایی هستیم که حقیقت روحانی خود را رها کرده و دیانت، دیگر به عنوان نیروی توانائی که هادی زندگی سالم بشر باشد اثر خود را در بین آن جوامع از دست داده است و خدایان و بت های دروغین چون پرستش مادیات جایگزین آن شده است و بر طبق هشدار حضرت بهاء الله “اگر سراج (چراغ) دین مستور ماند هرج و مرج (بی نظمی) راه یابد.” حال نشانه و آثار بی نظمی و فتنه و فساد در شئون مختلف جوامع امروزی بشر هویدا و آشکار گردیده است.
آئین بهایی اصول و مبادی تمدنی جدید که بر محور تعالیمی انسانی، اخلاقی و اجتماعی قرار گرفته است ارائه داده است و شواهد کنونی عالم نیز نشانگر آن است که زمان تحقق ایجاد تمدنی جدید بر پایه وحدت و عدالت و اعتدال فرارسیده است.
