سه شنبه هفته گذشته یک کودک کار پس از بیش از ۹ سال تلاش مردانه، خود را به دار آویخت. بر اساس آخرین اطلاعات، مشکلات اقتصادی علت خودکشی این کودک کار بود.

شماره ۱۲۱۰ ـ پنجشنبه  ۱ ژانویه ۲۰۰۹


 

ایلنا: سه شنبه هفته گذشته یک کودک کار پس از بیش از ۹ سال تلاش مردانه، خود را به دار آویخت. بر اساس آخرین اطلاعات، مشکلات اقتصادی علت خودکشی این کودک کار بود.

به گزارش خبرنگار"ایلنا" این کودک ۱۷ ساله که از هشت سالگی در کارگاه های مختلف، خرج خانواده را تامین می‌‏کرد، سال گذشته به اجبار ازدواج و در نهایت به علت فشار مشکلات اقتصادی اقدام به خودکشی در محل کارش کرد.

زهرا بناساز، عضو هیات مدیره انجمن حمایت از کودکان کار، در این باره می‌‏گوید: مجتبی از یک سال پیش همواره از مشکلات اقتصادی شکوه می‌‏کرد و به نظر می‌‏رسد این مشکلات مجتبی را وادار به این کار کرد. البته او در این مدت تقریبا تماس خود را با انجمن قطع کرده بود.

به گفته بناساز چنین اتفاقی تاکنون سابقه نداشته و اگر چه فعالان حقوق کودک به همراه سایر کودکان کار انجمن مجلس یادبودی برای مجتبی برگزار کردند، اما همچنان از مرگ ناگهانی او در اندوه هستند.

او معتقد است که درحال حاضر هیچ دستگاه مشخصی از کودکان کار حمایت نمی‌‏کند و اگر انجمن‌‏های مردم نهاد نباشند اوضاع از این نیز بدتر می‌‏شود.

این فعال دفاع از کودکان کار البته به اتفاقات ناگوار دیگری که برای این کودکان رخ می‌‏دهد نیز اشاره می‌‏کند "یک روز می‌‏شنویم که کودکی در قالب بیجه در جامعه فاجعه می‌‏آفریند و روز دیگر جسد کودک کار دیگری که مورد تعرض قرار گرفته در جوی آب پیدا می‌‏شود."

بناساز تنها راه حل معضلات کودکان کار را تغییر نگاه به این افراد بی‌‏دفاع می‌‏داند و می‌‏گوید: با کمی دقت مشخص می‌‏شود که کودکان کار به اشکال مختلف در حال از دست رفتن هستند، کودکانی که سرمایه بشری برای جامعه ما و تمام جهان محسوب می‌‏شوند و به آسانی نباید از آنها گذشت.

بناساز باقی حرف‌‏های بی‌‏پایان مدافعان حقوق کودکان کار را در پاسخی کوتاه به پرسش خبرنگار"ایلنا" می‌‏گوید:

ـ نام خانوادگی مجتبی چه بود؟–

ـ نگویم بهتر است.

ـ بنویسم مجتبی الف؟

ـ چه فرقی می کند مجتبی الف، مجتبی ب یا هر چیز دیگری، مهم این است که کودکی مجتبی بر باد رفت.