دکتر آرزو جهانی- اصل در مطالعاتش متوجه شد که با حذف ژن خاصی تومور مغزی موشها ناپدید شد. در مطالعه بر روی ۳۳۹ بیمار متوجه شد که بالا بودن مقدار پروتئین خاصی در مغز باعث مرگ زودهنگام بیماران شده. .. تحقیقات آرزو می تواند نقش کلیدی در درمان این بیماران بازی کند… درهای امید برای این بیماران در حال باز شدن است.
مطالعات اخیر آرزو در مجله علوم مغز و در محافل علمی جهان شور و حال خاصی ایجاد کرده است.
دکتر آرزو جهانی اصل
وقتی ۱۶ سال پیش در عروسی دختر ۲۵ ساله ای که پر از شور و احساس خوشبختی بود شرکت کردم فکر نمی کردم روزی بخواهم در موردش مطلبی بنویسم. آن روز شور و هیجان و احساس بی انتهای شادمانی در چشم های او و همسرش موج می زد. امروز که در حال نوشتن این سطور در مورد آرزو جهانی – اصل ، محقق و دانشمند سرطان شناس ایرانی هستم احساس غرور بی پایانی در من موج می زند.
آرزو جهانی- اصل در خانواده ای به دنیا آمده و رشد کرده است که به علم و هنر علاقه ای وافر داشتند. یادم می آید که هر بار به خانه ی ما می آمد به کتابخانه می رفت کتابی بر می داشت و به بحث و گفتگو در مورد آن کتاب می پرداخت. همیشه پر از سؤال بود و آماده جدل، و همیشه سرشار از افکار پیشرو.
آرزو از آن زن هایی بود که وقتی می دیدمش فکر می کردم اگر فضای محدود کننده ی جامعه ما علیه زنان وجود نداشت، زنان ما چه رشدی می توانستند بکنند و چه تحولاتی در جامعه به وجود بیاورند. از همان روزها مطمئن بودم که آرزو به هدف های بلندش خواهد رسید.
آرزو برای ادامه تحصیلات به دانشگاه اتاوا و مک گیل رفت و طبیعتاً تماس ها محدود شد. از طریق پدر و مادرش دائماً در جریان موفقیت های او بودم و برایش بهترین آرزوها را داشتم.
آرزو جهانی اصل تحصیلات خود را در دانشگاه تورنتو آغاز کرد. در مقطع فوق لیسانس به مطالعه در مورد سرطان های تخمدان که در مقابل شیمی درمانی مقاوم بودند پرداخت. او در مقطع دکترا به بررسی سکته مغزی و سایر بیماریهای سیستم عصبی پرداخت و سپس تحصیلات فوق دکترای خود را در دانشگاه هاروارد ادامه داد و در این مقطع به تحقیق در مورد سرطان گلیو بلاستوما علاقه پیدا کرد.
تا این که چند روز پیش مادر آرزو با من تماس گرفت و با آگاهی از علاقه من از موفقیت های آرزو، مرا در جریان آخرین موفقیت آرزو قرار داد.
موفقیت آرزو شاهد دیگری است که زنان کشور من، هنگامی که از شر فشارهای ناخواسته خارجی رها می شوند، ثابت می کنند که از امکان شکوفایی بی پایانی برخوردارند. موفقیت آرزو به قیمت فداکاری در زندگی فردی اش به دست نیامده است. آرزو به وظایف خود به عنوان همسر، مادر و دختر و خواهر به بهترین وجهی عمل کرده و می کند.
وقتی چند روز پیش پسر کوچکش را دیدم احساس غرور بی پایان او را هنگامی که در مورد موفقیت مادرش صحبت می کرد در چهره اش می دیدم.
در سالهای اخیر شیوع انواع سرطان رشد قابل توجهی داشته است. دلایل متعددی ممکن است توضیح دهنده ی این پدیده باشند. مسلماً رشته پزشکی و کنترل بیماری های عفونی و قلبی و افزایش متوسط سن نقش مهمی در این زمینه داشته است. کمتر خانواده ای را می توان پیدا کرد که تجربه ای دور و یا نزدیک با سرطان نداشته باشد. در کار کلینیکی خود به شکل روزانه به بیمارانی کمک می کنم که عزیزی را به دلیل سرطان از دست داده اند و یا خود با این بیماری مبارزه می کنند. تأثیرات منفی روحی و روانی درگیر شدن با سرطان برای فرد مبتلا و خانواده نوشته های متعدد و جداگانه ای را می طلبد. حتی تیم های پزشکی درگیر درمان این بیماران و خانواده هایشان از تأثیر منفی این مشکلات در امان نیستند.
هر سال در آمریکا یک میلیون و ۶۹۰ هزار نفر به سرطان مبتلا می شوند و در حدود ۶۰۰ هزار نفر در سال به دلیل این بیماری جان خود را از دست می دهند. نکته نگران کننده رشد قابل ملاحظه مرگ و میر به دلیل سرطان است. در سال ۱۹۰۰ به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر ۶۴ بیمار سرطانی جان خود را از دست دادند. در سال ۲۰۱۰ این عدد به ۱۶۶ نفر در هر ۱۰۰ هزار نفر رسیده است
مطالعات آرزو در این چهارچوب است که معنی پیدا می کند.
دکتر جهانی- اصل چند سال پیش در مطالعاتش روی موشها متوجه شد که با حذف ژن خاصی (که تولید پروتئین خاصی را کنترل می کند) تومور مغزی موشها ناپدید شد. آرزو آزمایش خود را تکرار کرد و متوجه شد که رابطه ای که در مطالعه ی اولیه خود یافته بود تکرار شده است. در مرحله ی بعدی دکتر جهانی – اصل و تیم تحقیقاتی او به بررسی این رابطه در انسانها پرداختند. در مطالعه ای که بر روی ۳۳۹ بیمار که از بیماری گلیو بلاستوما رنج می بردند متوجه شدند که بالا بودن مقدار پروتئین خاصی در مغز باعث مرگ زودهنگام بیمارانی که این سرطان را داشتند می شود. ذهن کاوشگر و کنجکاو آرزو به تحقیق و بررسی این یافته ها دست زد. در سال های اخیر درک ژنتیکی ما از بیماری های سرطان و از جمله بیماری های سرطانی مغز رشد قابل توجهی کرده است و تحقیقات آرزو می تواند نقش کلیدی در درمان این بیماران بازی کند. ممکن است رسیدن به این هدف چندین سال طول بکشد ولی درهای امید برای این بیماران در حال باز شدن است.
با رشد درک ژنتیک ما و پایان پروژه نقشه برداری ژنتیکی انسان توجه ها از درمان بیماران مبتلا به سرطان به جلوگیری از بروز سرطان معطوف شده است.
مطالعات اخیر آرزو در مجله علوم مغز (Naturo Neuroscience) و در محافل علمی جهان شور و حال خاصی ایجاد کرده است.
بیشتر از ۱۵ سال پیش وقتی آرزو و شور و حال وکنجکاوی او را می دیدم موفقیت های آینده او را تصور می کردم. اکنون هم تصور می کنم که آرزو، و زنان دیگر کشور ما، وقتی که در فضاهای آزادتری زندگی می کنند موفق به کشفیاتی می شوند که به دریافت جایزه نوبل علمی نایل شوند. جایزه نوبلی که در آن شک و شبهه ای نخواهد بود و تنها انعکاس شایستگی آنها است. به امید آن روز.
