شهروند ـ بر اساس یک گزارش جدید، یافت شده توسط تورنتواستار، مقدار جیوه موجود در بند ناف نوزادان بومیان گراسی ناروز (Grassy Narrows)، به اندازه ای بوده که بتواند رشد مغز کودکان را تحت تاثیر قرار دهد.
بین سالهای ۱۹۷۸ تا ۱۹۹۴، بهداشت و درمان کانادا خون بند ناف ۱۳۹ نوزاد را در گراسی ناروز مورد آزمایش قرار داد. دکتر دونا مرگلر، طی گزارشی پرده از بسیاری ابهامات بر می دارد و اعلام می کند که بر اساس این آزمایشات خون، به این نتیجه رسیده اند که مسمومیت جیوه در سطح بسیار پایین هم می تواند به مغز نوزادان در دوران جنینی آسیب برساند حتی اگر مادر هیچ نشانه ای از مسمومیت نداشته باشد. این دانشمند می گوید که برایش بسیار تعجب آور است که اگر چه دانشمندان ژاپنی به موارد بسیاری از مسمومیت جیوه در گراسی ناروز پی برده بودند ولی هیچوقت یک گروه علمی برای بررسی این رویداد تشکیل نشد.
حامیان گراسی ناروز تلاش کرده اند تا بتوانند به نتایج آزمایشات خون که توسط بهداشت و درمان کانادا طی دو دهه جمع آوری شده بود دست پیدا کنندتا آنها را توسط کارشناسان خود مورد بررسی و تحلیل قرار دهند. برای مدت شش ماه بهداشت و درمان کانادا از اعلام نتایج به دلیل نگرانی های شخصی سرباز زد. روز پنج شنبه، یک روز بعد از اینکه تورنتواستار از بهداشت و درمان کانادا پرسیده بود که چرا اطلاعات را در اختیارشان قرار نمی دهد، بهداشت و درمان کانادا طی ایمیلی به جامعه حامیان سرخپوستان اعلام کرد که اکنون می توانند اطلاعات را در اختیار داشته باشند.
نگاهی به تاریخچه این اتفاقات نشان می دهد که آلودگی اصلی زمانی آغاز شد که یک شرکت کاغذ سازی بین سال های ۱۹۶۲ تا ۱۹۷۰، ده تن پس مانده ی جیوه خود را در رودخانه انگلیش وابیگون (English-Wabigoon) خالی کرد. مکان این کارخانه، حدود ۱۰۰ کیلومتر بالای گراسی ناروز قرار دارد. بعد از مدتی به مردم محلی که زندگی شان بر اساس شکار و ماهیگیری بود گفته شد که از خوردن ماهی های این رودخانه صرف نظر کنند. به دلیل این اقدام بسیاری از این مردم دچار مشکل شده و به کمک های دولتی روی آوردند. چندی بعد تشخیص داده شد که بیش از ۳۰۰ نفر از ساکنان گراسی ناروز (۵۰ کودک) به اختلالات ناشی از مسمومیت جیوه دچار هستند و به آنها غرامتی توسط انجمن معلولیت جیوه پرداخت شد. پروتکل دیگری برای بررسی وضعیت کودکانی که به فلج مغزی و تاخیر در رشد مغز دچار شده بودند، تشکیل شد. مردم محلی نگران این هستند که اثرات دراز مدت مسمومیت جیوه به خوبی بررسی نشده باشد، زیرا کودکانی که اکنون ۵ سال دارند با اختلالات گفتاری و ذهنی روبرو هستند. از مرگلر خواسته شده است که گزارشش را با انجمن محیط زیست کانادا در میان بگذارد. او می گوید که نمی تواند گزارشش را به طور کامل اعلام کند، زیرا هنوز دادگاه رسمی تشکیل نشده است. بر اساس این گزارش مسمومیت زیاد جیوه دارای نشانه های واضحی هستند، در حالی که مصرف کم جیوه نیز می تواند باعث بسیاری اختلالات شود مانند اختلالات ذهنی و گفتاری در کودکان و سکته قلبی و دیابت نوع دو در بزرگسالان.
بر اساس این گزارشات، اشتباهات و سهل انگاری های زیادی در این زمینه انجام گرفته است. این گزارش مسائل زیادی را راجع به کوتاهی دولت در برطرف کردن مقدار جیوه در این رودخانه بیان می کند و همچنین سهل انگاری در برخورد با کسانی که عاملان ریختن جیوه به داخل این رودخانه بودند. متاسفانه بر اساس گزارشات مرگلر ساکنان گراسی ناروز سالیان سال در معرض مسمومیت ناشی از جیوه بوده اند و اشخاص و جامعه از تبعات آن بسیار رنج می برند.
