مهمترین بحثی که اخیرا در مجامع حرفه ای بیمه کانادا و آمریکا در بین کارشناسان مالی ـ بیمه ای در جریان است شایعه بسیار قوی در خصوص تغییر درصد مالیات در بخش های متفاوت اقتصادی است. در این میان یکی از ارکان حایز اهمیت صنعت بیمه است که مکانیزمی بسیار ویژه دارد و از هر تغییر کوچکی در بازارهای پولی و مالی تاثیرپذیر خواهد بود. دلیل اینکه چرا چنین است، بسیار واضح است. مکانیزم بیمه به این صورت عمل می کند که از گروه های متفاوتی به عنوان بیمه گذار (خریدار بیمه) پول جمع آوری (حق بیمه) و در مراکز مهم اقتصادی- مالی و پولی سرمایه گذاری می کند تا از سود حاصله بتواند سه عامل را تامین کند: اول خسارات و غرامات و دوم هزینه های اداری وتشکیلاتی است و عامل آخر که شاید اهمیتش از دو عامل دیگر هم کمتر نباشد سود صاحبان سهام است که پاسخگوی اعتماد سرمایه گذاران می باشد.
برای آمریکا پیش بینی شده که درصد مالیاتها کاهش یابد و چنین به نظر می رسد که کانادا در نظر ندارد خود را با این تغییر تطبیق دهد و حتی در بعضی موارد پافشاری بسیار زیادی بر آن دارد که تغییری در جهت کاهش لازم نیست و جهت گیری های ادره مالیات کانادا (سی آر ا) در دو سال گذشته مبتنی بر این ادعا است که بایستی از دلارهای کوچک هم نگذشت و با استخدام ناظران فصلی ـ دوره ای نشان داده که بسیار هدف گذار عمل کرده و به قول معروف محکم، ثابت و سخت گیر بوده است.
آقای پل لانچ یکی از کارشناسان خبره و رسمی حسابرسان کانادا در این زمینه نظر تخصصی خود را به این صورت عنوان کرده که برای صاحبان صنایع و سرمایه دار مرز مفهوم خاصی ندارد، اگر برگشت سرمایه در آمریکا بهتر باشد قطعا کانادا را ترک کرده و دلارهای خود را به آن سوی مرز که جذابیت بیشتری وجود دارد سرازیر می کند. از همین حالا بیمه گران (شرکت های بیمه) که در مکانیزم خود مجبور هستند به عامل سرمایه گذاری توجه ویژه کنند در حال فراهم کردن بسترهای لازم برای این منظور هستند تا اگر چنین چیزی تحقق یابد هر چه سریعتر سفر پول را عملی کنند تا بتوانند با مالیات کمتر سود بیشتر برده و به همه اهداف سرمایه گذاری خود نایل شوند.
خطر این مطلب آن است که بعضی از انواع سرمایه گذاری بلند مدت و ۵ تا ۱۰ ساله است. اگر سرمایه گذار کانادا را برای سرمایه گذاری مناسب نبیند و آن را به مقصد آمریکا ترک کند، امکان برگشتش برای حداقل ۱۰ سال وجود نخواهد داشت و اگر سیاست گذاری های مالیاتی هم به نفع سرمایه دار تغییر نماید دیگر امکانش در کوتاه مدت فراهم نیست.
عامل دیگر”تغییر الگوی مصرف” است که نشان داده اکثر مردم ترجیح می دهند الگوهای خود را برای موارد متفاوت حفظ کنند مخصوصا اگر درصد تغییر در بازار جدید که پیشنهاد می شود از جذابیت کمی برخوردار باشد.
به هر حال این تصمیم مربوط به سیاست گذاران کانادا است که می خواهند الگوهای مالیاتی خود یا صاحبان سرمایه را حفظ کنند. به نظر کارشناسان مالی و پولی چنین به نظر می رسد که تغییر سیاست های اداره مالیات کانادا (آر سی ا) ضروری و اجتناب ناپذیر خواهد بود.
