نگاهی به تاریخ آئین بهائی
حضرت عبدالبها ۹ ساله بودند که همراه خانواده از ایران به عراق و سپس به ترکیه و نهایتاً به زندان عکا واقع در فلسطین آن زمان و اسرائیل امروز تبعید شدند و تا سن ۶۴ سالگی زندانی دولت عثمانی بودند. حضرت بهاءالله طبق وصیتنامه خود حضرت عبدالبها را جانشین خود کردند و پس از صعود حضرت بهاءالله ایشان عهده دار امور و اداره جامعه بهائی شدند. پس از آزادی از زندان اقدام به سفرهایی به غرب کردند. اولین سفر ایشان به کشور مصر بود که حدود یک سال طول کشید و از آنجا به اروپا رفتند و از ممالک فرانسه و انگلیس دیدن کردند. در تمام سفرهایشان صحبت‌های ایشان در اماکن عمومی و شهرهای مختلف مربوط به صلح آن هم صلح عمومی و جهانی بود. بعد از ۵ ماه دوباره به مصر برگشتند و از مصر راهی آمریکای شمالی شدند. در این سفر که به مدت ۲۳۹ روز طول کشید از ۴۰ شهر در آمریکا و کانادا دیدن کردند. زمانی که حضرت عبدالبها در اروپا بودند به خبرنگاران می‌فرمایند:”من بر حسب دعوت‌های محافل صلح به آمریکا می‌روم زیرا اساس این امر صلح عمومی، وحدت عالم انسانی و مساوات بین بشر است چون این عصر عصر انوار است و قرن اسرار”
حضرت عبدالبهاء روز ۱۱ اپریل ۱۹۱۲ با کشتی (سدریک) وارد شهر نیویورک شدند همان روز روزنامه‌ها خبر ورود ایشان را به عنوان (پیامبر شرق) در تیتر خبری خود نوشتند. وقتی خبرنگاری ایشان را پیامبر شرق نامید در جواب فرمودند:”من پیغمبر نیستم بنده خدا هستم و نامم عبدالبها‌ست” با وجود این برخی از خبرنگاران در تیتر روزنامه ها ایشان را (پیامبر شرق) و بعضی (نبی صلح) خواندند. در این سفرها حضرت عبدالبها پیام صلح را به جهانیان ارائه کردند. متن اصلی سخنرانی‌های ایشان در دانشگاه‌ها، کلیساها، کنیسا و مراکز عمومی صلح بود و به همین دلیل اشخاص برجسته‌ای خواهان ملاقات با ایشان شدند که یکی از آن اشخاص دیوید استار جوردن رئیس دانشگاه استنفورد بود و حضرت عبدالبها در این دانشگاه سخنرانی کردند.
در جواب خبرنگاری که می‌پرسد (چطور صلح عمومی حاصل می‌شود؟) می‌فرمایند “حصولش به واسطه جلب افکار عموم است و امروز صلح عمومی درمان هر دردیست” می‌فرمایند”از جمله دردها ابتلا و اضطراب رعایا در حرب دول است که آنچه به زحمت تحصیل می‌کنند دول به زور گرفته صرف مصاریف باهظه (گزاف) حرب می‌نماید و روز به روز بر این مصاریف می‌افزاید و بار رعایا گران‌تر و اضطراب خلق شدیدتر می‌شود این یک درد عظیم است”
در جواب سوال خبرنگار دیگری که می‌پرسد (آیا می‌شود صلح اسباب زحمت و جنگ مایه ترقی شود؟) می‌فرمایند:”خیر، امروز آنچه سبب پریشانی است جنگ است اگر جمیع ترک حرب نمایند از جمیع مشکلات آسوده شوند و هر زحمتی مبدل به راحت شود و این نمی‌شود مگر به سبب ترقی عقول و تربیت نفوس”
می‌فرمایند:”ملاحظه کنید که جهالت و غفلت انسان به درجه‌ای است که اگر شخصی یک نفر را بکشد او را قاتل گویند و قصاص نمایند او را بکشند یا حبس ابد نمایند اما اگر انسانی صدهزار نفر را در روز هلاک کند او را جنرال اول گویند و اول شجاع دهر نامند اگر شخصی از مال دیگری یک ریال بدزد او را خائن و ظالم گویند اما اگر شخصی مملکتی را غارت کند او را جهانگیر نام نهند این چقدر جهالت است، چقدر غفلت است.
ملت آمریکا در سال ۱۹۱۲ با وجود پشت سر گذاشتن دوران برده‌داری هنوز به شدت دچار نژاد پرستی بودند، هنوز بین سیاه و سفید فاصله زیاد بود، هنوز زنان به دنبال حق و حقوق خود و حق رای بودند، اتحادیه‌های کارگری در حال قدرت گرفتن بودند، علم و تکنولوژی در حال پیشرفت بود همه چیز به سرعت درحال تغییر بود و از آنجا که حضرت عبدالبها به علم و دانش اهمیت زیادی می‌دهند آئین بهائی را پیامد (تجدد) می‌دانند.
می‌فرمایند:” عقول و افکار بشر توسیع یافت، اختراعات تجدد جست، علوم و فنون تجدد یافت، قوانین عالم تجدد پیدا نمود لهذا اقتضا چنان بود که آئین الهی نیز تجدد یابد از آنجایی که آئین بهائی اساس ادیان الهی را یکی می‌داند حضرت عبدالبها در کنیسه اسرائیلی‌ها چنین می‌فرمایند: “… اساس ادیان که متعلق به اخلاق و روحانیت دارد تغییر نمی‌کند و آن اساس یکی است… همان اساس را حضرت مسیح تأسیس نمود همان اساس را حضرت محمد ترویج فرمود جمیع انبیای الهی به حقیقت دعوت نمودند مقصود کل یکی است و آن ترقی و عزت عالم انسانی و مدنیت آسمانی است” حضرت عبدالبها در کلیه سخنرانی‌هایشان دنیا را به صلح و آشتی دعوت کردند. با مناجاتی از حضرت عبدالبها مقاله امروز را پایان می‌دهیم.
“هوالله”
ای خداوند مهربان به فریاد بیچارگان برس، ای پاک یزدان بر این اطفال یتیم رحم فرما، ای خداوند بی‌نیاز این سیل شدید را قطع کن، ای خالق جهانیان این آتش افروخته را خاموش کن، ای دادرس به فریاد یتیمان برس، ای داور حقیقی مادران جگرخون را تسلی ده، ای رحمان رحیم بر چشم گریان و دل سوزان پدران رحم نما، این طوفان را ساکت کن و این جنگ جهانگیر را به صلح و آشتی مبدل فرما. توئی بینا و شنوا “عبدالبها عباس”
خوانندگان عزیز در صورتیکه مایل به شناسایی بیشتر در مورد تعالیم آئین بهائی هستید و برای سؤالات خود نظری در مورد مقاله‌های هفتگی دارید از طریق ایمیل و یا پیامگیر زیر با ما تماس بگیرید: پیامگیر : ۷۴۰۰-۸۸۲-۹۰۵ ، ایمیل: anyquestionsplease@gmail.com
وب سایت برای برخی از کتابهای فارسی بهائی : www.reference.bahai.org/fa
