در تظاهرات روز ۱۷ ژانویه در پارک ویتبی، در هوای بسیار سرد و یخبندان تعدادی گرد آمده بودند تا نسبت به وضعیت موجود اقتصادی و بویژه فقر کودکان اعتراض کنند.
شماره ۱۲۱۳ ـ پنجشنبه ۲۲ ژانویه ۲۰۰۹
در تظاهرات روز ۱۷ ژانویه در پارک ویتبی، در هوای بسیار سرد و یخبندان تعدادی گرد آمده بودند تا نسبت به وضعیت موجود اقتصادی و بویژه فقر کودکان اعتراض کنند. در این روز از تجمع کنندگان با سوپ رشته ی داغ پذیرایی شد. سخنگوی این تجمع، ربکا هاریسون خطاب به جمعیت گفت: «این روزها در این کشور بسیاری از مردم اینگونه روزگار می گذرانند. بسیاری از مردم شغل خود را از دست داده اند و یا در آستانه از دست دادن موقعیت کاری خود هستند».
ساکنان ویتبی خطاب به جیم فلاهرتی وزیر اقتصاد این تجمع را برگزار کردند و هدف آنان این بود که نشان دهند، توجه خاصی به کاهش فقر و روز ۲۷ ژانویه یعنی روز شروع کار پارلمان دارند. هاریسون در این تجمع اعلام کرد:« از آقای فلاهرتی عضو پارلمان و نماینده مردم ویتبی و اوشاوا نیز تقاضا شده بود در این تجمع حضور بهم رسانند و ایشان ما را بی پاسخ گذاشتند. زمانی که من شش ساله بودم، پارلمان ضمانت کرد تا سال ۲۰۰۰ با مقوله فقر کودکان مبارزه کند و هنوز هیچ عملی صورت نگرفته است. هم اکنون ۲۵ سال از آن زمان گذشته است».
تظاهرکنندگان با در دست داشتن پلاکاردها و شعارهایی خواستار مسکن مناسب، کمک هزینه کودکان، کار مناسب و بیمه شدند.کریس باکلی رئیس اتحادیه ۲۲۲ کارگران اتومبیل سازی کانادا در این تظاهرات گفت: «در یکی از بزرگترین کشورهای دنیا کودکان هنوز گرسنه اند و این رسوایی بزرگی است». یک کارگر بازنشسته جنرال موتورز به خبرنگاران گفت:«به زودی طبقه کارگر به طبقه بی خانمان تبدیل می شود».
