شهروند ـ فرح طاهری: صد و شانزدهمین جلسه کانون کتاب تورنتو اختصاص داشت به معرفی کتاب “جای خالی مامان” نوشته ی حامد فرمند. به گفته ی سعید حریری، از کانون کتاب تورنتو، این کتاب در گروه کتاب های خاطرات زندان قرار می گیرد منتها با این تفاوت که این بار از زبان کودکی ست که از خاطره ی زندانی بودن مادرش می گوید.
این کتاب روایت کودک یک زندانی در سال های ابتدای دهه شصت در تهران است. نویسنده پژوهش خود را براساس تجربه ی شخصی و پژوهش های علمی در مورد آثار زندانی شدن والدین بر روی کودکان نوشته است.
حامد فرمند، متولد و بزرگ شده ی تهران است. وقتی شش سال داشت مادرش به دلایل سیاسی دستگیر شد و پنج سال را در زندان گذراند.
او در سال ۲۰۱۰ به آمریکا مهاجرت کرد و سابقه ی ۱۱ سال کار روزنامه نگاری دارد. حامد در سن ۳۴ سالگی به فکر تأسیس موسسه ای افتاد تا به حمایت از کودکانی که والدین زندانی داشتند، بپردازد. این انجمن به نام “کودکان زندانیان” در ویرجینای آمریکا ثبت شده و در حال حاضر یک سری برنامه های آموزشی برای خانواده های این کودکان دارد تا بتوانند نحوه ی تعامل با یکدیگر را بیاموزند.
حامد در آغاز با اشاره به این که مادرش پس از ۵ سال آزاد شد و در حال حاضر ساکن آمریکا است، از اهمیت و جایگاه این کتاب گفت به این معنی که مهم است صدای کودکانی که با این مسئله مواجه شده یا می شوند، شنیده شود.
نویسنده ی کتاب پنج سال در مورد آثار زندانی شدن والدین بر روی کودکان پژوهش کرده تا نیازهای این کودکان را بشناسد و اینکه چگونه می توان از آنها حمایت موثر کرد.
ویدیوی کامل این جلسه به اضافه بخش پرسش و پاسخ را در سایت شهروند در اینجا ببینید.
این جلسه ۱۰ فوریه ۲۰۱۷ در سالن اجتماعات مرکز امور شهری نورت یورک برگزار شد.
جلسه ی بعدی ۱۰ مارچ ۲۰۱۷ ساعت ۷ شب در همان سالن به کتاب “نقبی به دهلیزهای انقلاب: رویکردی به خاطرات زندان” اختصاص دارد که نویسنده ی کتاب دکتر شهلا طالبی، استاد دانشگاه ایالتی آریزونا آن را معرفی می کند.
